zamanın tanrı olması

her şeyin başlangıcına ve sonuna gidebilen, bulunduğumuz boyuta ait olmadığından müdahale edemediğimiz bir fenomen olması nedeniyle ara ara düşündüğüm niteliktir. her şeyi çözebilen tek şey zamandır, her kötü şeye sebep olan tek şey olduğu gibi. tek değişken kendisi olduğu için ivmesi bile olmayan, sabit hızla düzgün doğrusal hareket yapan, bu yüzden grafiğini çizsek bile hiperbolik parabolik sigmoidal bir patern bile çizemeyeceğimiz, sadece lineer bir şekilde gördüğümüz ama buna rağmen anlamlandırabildiğimiz en kuvvetli şeydir.

pili var yani tanrının. çıkardığımız an durur. ama sadece bize durur. başkalarının saati çalışmaya devam eder.

hegelyen başlıklar. yıl olmuş 2021, ortadoğu'da alman romantizmi keşfediliyo. yakında tekerleği de icat edicez az kaldı.

zaman bütün tanrılardan büyüktür. tanrı kim ki zaman karşısında.

mümkün değil. chronos beni çarpsın ki mümkün değil. zaman bilebildiğimiz 4 boyutlu uzayda sadece bir boyut. unutmayın yaratıcının yaratıcı olabilmesi için önce zamandan ve mekandan bağımsız olması gerekiyor.

zaman bir algıdır ve görecelidir. öyleyse tanrı da bir algıdır ve görecelidir.

benim zamanım yok.

bu tanrının izafi olduğunu gösterir. kesin ve mutlak olmayan bir şey de tanrı olamaz.

tanrı zamansa zamana hükmedebilen bir varlığın olması gerekmez mi diye bir soru yönelteceğim önerme. tanrı mükemmel bir varlıksa zamanın üstünde olması gerekir.

kütle çekimine yenik düşen zaman mı? (bkz: izafiyet teorisi)

büyük patlamadan öncesi için geçerli olmayan önerme.

olabilirdir. zaten çok fazla aday yok. mantıksız da görünmüyor.

başımdan geçen kayda değer olayların esnasında saate baktığımda sanki zaman bana bir işaret veriyor gibi hissettiğim oluyor.

tanrıyı çeyrek geçe...

her şeyden bağımsız bir zaman olgusundan söz edemiyoruz. bana göre, zamanı, algıyı geliştirinceye değin, uzun bir icatlar silsilasyonundan sonra, maddenin kendisi, yani günümüzün canlıları icat etti.
tarihte, madde ve zerrelerinin tanrıların ruhlarına dair olduklarıni ilan eden disiplinler varolmuş. aslında materyalist felsefe ve bilim anlayışı da böyle bir mantığı dıştalamıyor. ancak bilimsel felsefe mutlakiyeti anlamak ve aktarmak için disipline girdiğinde bildiğimiz dinler oluşuyor. dinler de saçmalar durur mütemadiyen.

zamanın tanrı olabilmesi için öncelikle bir tür varlık olabilmesi gerekir. halbuki biz canlı ve cansız mahlukatların kendi yordamlarınca algılayıp tasarladıkları zaman, gerçekte var değildir. yoktur!