zeytinli poğaçanın aslında sade olması

belki poğaçanın nereli olduğundan kaynaklıdır. mesela zeytin beldesine ait poğaçadır efenim. neden illa da kötü niyet arıyorsunuz.. 20 yılı aşkındır ülkeyi adalet ve kalkınma partisi yönetiyor. kimse adından hareketle, hani nerde bunun zeytini diye soruyor mu..!

bu ekonomide olması muhtemel bir durum.

175 fora zeytin ezmesi 57 lira,ucuzu var şok'ta o da aynı gramaj 24 lira .


evde eskiden yapardım pogaça yine 1,5 tatlı kaşığı koyunca güzel oluyordu .
zeytinin anavatanında zeytin 400 lira kilosu kıçıkırık şarküteri de ,var 150 liraya yenecek gibi değil.

bir ara canan karatay denen saksı ingiltere'de zeytinyağı 250 gramlık şişede satılıyor hemde eczanede diye dalga geçiyordu gülme komşuna gelir başına çağrı markette gördüm 250 garamlık şişede satılıyor diye yazacaktım ,dün bir yerde gördüm tweter'dı herhalde 10 gram sıkımlık seytin yağı ambalajı yamışlar (10'lı -100 gram)

sorsan milliyetçi-dinine bağlı iktidar yönetiyor ülkeyi.
sonra 82 atina83 londra, aptallar ülkesinin insanları böyledir otutur kahvede salak salak hayal kurar.

eskiden zeytinlipogaça vitrinde kendini belli ederdi siyah siyah damarlar olurdu üstünde .

allah kendine acımayana acımaz.

ülkece böyle bir kültürümüz var bizim.

bazı iller, ilçeler var hani içinde ismini hiç barındırmayan. denizli gibi mesela. bir umuttur belki de, deniz olsa ne iyi olurdu demektir içten içe kim bilir?
yani belki de, poğaça zeytinli olsa ne iyi olurdu demektir.
bu poğaçanın bu vaziyet hala satılıyor olması umudu temsil ediyor oluşundandır. inanarak baktığınızda zeytinin aslında ne kadar soyut bir kavram olduğunu anlatmak istiyordur. oysaki bizler zeytine zeytin deriz. onu ancak karşımızda gördüğümüzde varlığını kabul ederiz.

ama zeytin, sadece görüntüden ibaret değildi. onun çekirdeğine erişmek onu harcamak mıydı?
peki ya çekirdeği göründüğü kadar sert miydi?
neden siyah zeytin metalaştı? neden zeytin dediğimizde akıllara önce siyah olanı geliyor?
özünde yeşildi zeytin. onu kaç kişi görebildi?
hep alet edildi, hep kullanıldı zeytin. hep kalıba sokuldu, hep ayrıştırıldı, kırıldı zeytin. ezildi, yağı çıkasıncaya kadar direndi zeytin. sabun oldu da ses etmedi zeytin.
şimdi gitti zeytin. geriye sadece ismi kaldı. o, huzura erdi. geride kalanlara bir soru işareti bıraktı ve gitti.

kendine gel ey poğaça sever! bil ki zeytin dediğin, bakmasını bildiğin her yerdedir. poğaçadadır, pizzadadır, salatadadır. zeytini arama tek bir yerde. o, her şeyin arasında ve hiçliğin ortasındadır.
poğaça bir araçtı, onu anlayabilmek için. varsın peynirli sevilsin ziyanı yok. her şeyde biraz zeytin vardır.

zeytinli poğaçanın içindeki zeytin zerrelerinin tam olarak neredeyiz sorusuna cevap bulamaması sonucunda oluşan durum. zeytin var mı? yok. hiç mi yok?

akıllara o efsane twitter flood'unu getiren başlık.
hatırlayalım;
-zeytinli poğaça aldım zeytini değdirmişler
-pardon zeytinli poğaça demişim zeytinle temas etmiş havayla aynı ortamda kısa bir süre bırakılmış poğaça
-zeytini poğaçaya anlatmışlar sadece
-poğaçaya zeytin fotoğrafı göstermişler o kadar
-usta poğaçayı açarken içinden zeytin demiş öyle bir zeytinli poğaça
-poğaça yapılan un kamyonla dükkana getirilirken zeytincinin önünden geçilmiş
-buğday tarlasında tek zeytin ağacı varmış öyle bir zeytinli poğaça

dikkatli bakınca görünüyor.