1.
zurvanizm’de, zurvan, ahura mazda ve
ehrimen’in yaratıcısı olarak kabul edilmiştir.*
zurvan’ın bir inanç konu haline gelmesi, tanrılaştırılması ve zurvanizm olarak ortaya
çıkmasında magilerin (mecuslar) diğer kültürlerle etkileşime geçmesi en önemli etken
olarak kabul edilmiştir. medler’in din adamı sınıfını oluşturan magilerin ilk dönemlerde
zerdüşt inancını benimsemedikleri fakat sonraki dönemlerde bu dini kabul ettikleri, bu
dini eski inançlarıyla beraber yeni bir inanç haline dönüştürdükleri belirtilmektedir. boyce, zerdüşt öğretisinin, sapkınlığa ve bölünmeye çok az fırsat veren, bütünlüğe sahip bir doktrin olmasına rağmen, bu kadarının bile, medya’da/batıda yaşayan magilere üzerinde
düşünülmesi için çok malzeme verdiğini belirtmiştir.*
magilerin etkilendiği ilk kültür, ahamenişler tarafından m.ö. 538’de ele geçirilen* babil kültürü oldu. zurvanizm’in ortaya çıkmasında magilerin babil kültürüyle etkileşime geçmelerinin etkili olduğunu kaydeden boyce’a göre zerdüşt’ün en çarpıcı düşüncelerinden biri tarihin bir sonu olduğu şeklindeki öğretisiydi.
mecusilikte tarih, üç zamanlar doktrini ile şu şekilde somutlaştırılmıştı: yaratma (creaiton), karışma (mixtue) ve ayrılma (seperation). zerdüşt, bu öğreti ile takipçilerine tarihteki olayların sabit bir kronolojik çerçeve içinde gerçekleştiğini anlatmaktaydı. babil’e
gelen magiler, burada çok farklı tarihi spekülasyonlar ile tanıştılar. babillilere göre tarih, her birinde olayların kendilerinin tekrar ettiği üç döngüsel zamana ayrılmaktaydı. zerdüşti teoriyle bu teorileri karşılaştırma magilerin zaman ve onun doğası hakkında kafa
yormalarına olanak sağladı. boyce, bunların sonucu olarak ahamenişlerin son
dönemlerinde, zurvanist düşüncenin ortaya çıktığını ifade etmiştir.
[özce] “zurvanizm”, mecusilik içerisinde ortaya çıkmış, zamanı bir tanrı olarak esas almış
ve her şeyin başlangıcına yerleştirmiş bir inançtır.*
ehrimen’in yaratıcısı olarak kabul edilmiştir.*
zurvan’ın bir inanç konu haline gelmesi, tanrılaştırılması ve zurvanizm olarak ortaya
çıkmasında magilerin (mecuslar) diğer kültürlerle etkileşime geçmesi en önemli etken
olarak kabul edilmiştir. medler’in din adamı sınıfını oluşturan magilerin ilk dönemlerde
zerdüşt inancını benimsemedikleri fakat sonraki dönemlerde bu dini kabul ettikleri, bu
dini eski inançlarıyla beraber yeni bir inanç haline dönüştürdükleri belirtilmektedir. boyce, zerdüşt öğretisinin, sapkınlığa ve bölünmeye çok az fırsat veren, bütünlüğe sahip bir doktrin olmasına rağmen, bu kadarının bile, medya’da/batıda yaşayan magilere üzerinde
düşünülmesi için çok malzeme verdiğini belirtmiştir.*
magilerin etkilendiği ilk kültür, ahamenişler tarafından m.ö. 538’de ele geçirilen* babil kültürü oldu. zurvanizm’in ortaya çıkmasında magilerin babil kültürüyle etkileşime geçmelerinin etkili olduğunu kaydeden boyce’a göre zerdüşt’ün en çarpıcı düşüncelerinden biri tarihin bir sonu olduğu şeklindeki öğretisiydi.
mecusilikte tarih, üç zamanlar doktrini ile şu şekilde somutlaştırılmıştı: yaratma (creaiton), karışma (mixtue) ve ayrılma (seperation). zerdüşt, bu öğreti ile takipçilerine tarihteki olayların sabit bir kronolojik çerçeve içinde gerçekleştiğini anlatmaktaydı. babil’e
gelen magiler, burada çok farklı tarihi spekülasyonlar ile tanıştılar. babillilere göre tarih, her birinde olayların kendilerinin tekrar ettiği üç döngüsel zamana ayrılmaktaydı. zerdüşti teoriyle bu teorileri karşılaştırma magilerin zaman ve onun doğası hakkında kafa
yormalarına olanak sağladı. boyce, bunların sonucu olarak ahamenişlerin son
dönemlerinde, zurvanist düşüncenin ortaya çıktığını ifade etmiştir.
[özce] “zurvanizm”, mecusilik içerisinde ortaya çıkmış, zamanı bir tanrı olarak esas almış
ve her şeyin başlangıcına yerleştirmiş bir inançtır.*
devamını gör...