yazarların sınav anıları

üniversitede kopya çekeceğimdir. senelerce milletin sıranın üstüne bilgileri yazmasına özenmişimdir ve koyu renkli keçeli kalemle yazıldığında yazıların sadece doğru ışıkla görülebileceğini, yani sınav görevlilerinin göremediğini öğrenmişimdir. koşup rastgele bir keçeli kalem almışımdır. sırayı bir güzel yazılarımla donattıktan sonra kağıtlar dağıtılmıştır ve sınav başlamıştır. ön yüzünün yarısında sorular yazan kağıdımın diğer yarısını doldururken bir sorun yok gibidir ama arka sayfayı çevirdiğimde, tüm o kopyalarımın ters olarak kağıdın arkasına geçtiğini şokla fark etmişimdir. koyu yeşil yazılar kağıdın tüm arka yüzünü doldurmuştur. meğerse kopyacı arkadaşlar, çabuk kuruyan özel keçeli kalemler kullanıyorlarmıştır. bunu sonradan öğrenmişimdir.

o kağıttan kurtulmam gereklidir ama bu nasıl olacaktır. kağıdı yırtıp, kağıdım yırtıldı diye yeni kağıt istemek aklıma gelmiştir. sınıfta da çıt çıkmamaktadır. kağıdı nasıl yırtsam diye düşünürken, her çıkan küçük gürültüde kağıdı kısım kısım yırtıp kimsenin dikkatini çekmeden bunu başarmışımdır. hocalar da bişey diyemeden kağıdımı iyice buruşturup çöp tenekesine atmışımdır, ve "kağıdım yırtıldı, yeni kağıt alabilir miyim?" demişimdir ve buna izin verilmiştir. 20-30 dakika kayıpla da olsa sınavı alnımın akıyla, kağıdı kendi bilgilerimle doldurarak ve neticesinde yüksek bir notla geçmişimdir. elbette yeni kağıdımı masaya koymadan önce tüm o keçeli kalemli kısımları silmek zorunda kalmışımdır.