zaman

içinden geçerken içimizden geçen. bilinen evrende her bir atomun, her bir şeyin, varlığın tâbi olduğu süreklilik kavramı. eskimeyen ve eskiten. dünya ölçeğinde tüm varlıklara karşı kusursuz eşit işleyen, var eden ve yok eden. tüm canlılara eşit etkisine rağmen insan duygularına indirgenince uzay-zamandan bağımsız olarak o eşitliğini tamamıyla yitiren. mutluluk dolu küçük anlara olan özlemle geçirilen kederli vakitlerin ağırlığı, botun altındaki karınca gibi eziyor insanı. mutluluk halinin zirvesindeyken gelen huzur, sakin bir denizde sırt üstü uzanmanın keyfini verirken geçen zamana dair kaygılar aklımızın ucundan geçmez. diğer yandan keyifsizlik hali yitirilmedikçe vaktin geçmediği hissi insanı tüketiyor.