1inciderler - en beğenilen tanımları (1. sayfa)

bu hayatı prestijli bi ünvan için müthiş bi zenginlik ya da saygınlık için yaşamıyorum yapabileceklerimin farkındayım ama istemiyorum ben kendi dünyamı kurtarmanın peşindeyim kendi küçük çevremle ailemle belki sevdiğim insanla vakitlerimi keyifle geçirmek mutlu olduğum işi yapmak istiyorum hatta bazen bu hayatı ılık bi akşam şarkı mırıldanarak ağaçların arasından yürüyerek geçmek için yaşıyorum doğmuş olmak başlı başına zor çünkü yaşamak kenara bırakabileceğim bir şey değil ama tüm bu kargaşayı kenara bırakmak yapabileceğim bir şey bu yüzden insan olmak ve hayatın tüm zorluğuna rağmen huzurla sürdürebildiğim basit bir yaşamak istiyorum bu yuzden küçük bir sehirde küçük bir hayatım var.

bir kız tanırdım eskiden hayat berbat derdi
loş kalbinde hayal kırıklıkları biriktirirdi
her filmden kitaptan bir rol seçerdi
beğensin diye gelirse ölüm makyajsız gezmezdi.

bu cümleyle ben de terk edildim yaşarken hiç komik degildi ama izahı olmayan şeyin mizahı olur demişler işte alın size hayatım bir cümle de özet.

aklımızdan geçen şeylerden sorumlu muyuz sizce? yani, hayata geçirmemiş olsak da, kötü, olmayacak bir şeyi düşünsek de, bu bizi kötü yapar mı?

büyüyünce hep cok önemli biri olacağımı düşünürdüm.
şu an aktif olarak konuştuğum insan sayısı 5.

kadınların her an her yerde kendilerine ve birbirlerine göz kulak olmak zorunda hissetmesi. mücadelenin en değerli ve en acı yanı bu sanırım. metrobüs boş olmasına ragmen yanınıza gelip oturan kadınlar. sizden büyük olmasına ragmen size yer veren kadınlar. saat geç olunca yürüdüğünüz yolda caktırmadan size eslik eden kadınlar. öyle bir mekanizma gelistirmisiz ki şiddete karşı hem kendimi hem diğerlerini korumak zorunda hissediyorum her dışarı çıkışımda. bütün kadınlar böyle hissediyor.

hacer teyzenin yeni sildiği merdivenleri parmak uçlarıma basarak indiğimden ayakkabılarımın önü çabuk kırılırdı. ayakkabılarımın ucu kırılırdı, çocuk gönlüm kırılırdı; yine de hacer teyzeye kırılmazdım. okul saatlerine kızardım, hacer teyzeyi erkenden uyandıran apartman yönetimine, parmaklarının ucunda yürümeyen herkese, tüm ayak izlerine. işte o zamandan beri ayakkabılarımdaki çizgiler sabahın yedi buçuğudur, hacer teyzenin günaydını, annemin yol bitene kadar el sallaması.
iyi geceler hacer teyze.

“hiçbir şey bir anda değişmez; derece derece ısınan bir küvette farkına varmadan haşlanarak ölürsünüz.”

3 yıllık ilişkim bugün bitti, hadi geçmiş olsun.

en guzel yaşlar

çalıkuşu feride karakteri...

“ama herşeye rağmen,
insanların gönüllerini kiraya
çıkardığı bu çağda bir gönülün bir
gönüle yeteceğine inanıyorum...“

2 gün önce oldum aşı kol agrısı ,halsizlik ve üşüme oldu bugün biraz daha iyiyim ?

love is insane you feel like you're always subtly asking "do you still love me even though i'm flawed" and the answer just keeps being yes.

bu kadar çok mu sevdin gerçekten ?

yıldızların ne kadar cok, yakın ve parlak göründüğü.

sırtından indirdiğin an seninle yürümeye devam etmediğini gördüğün her şey

"ne bileyim füsun. şimdi aramıza duvar örsen, yine kalkıp senin sevdiğin renge boyarım."
ah'lar ağacı, didem madak

kadınların yaşlarını yıllarla değil de, savaştan kalmış yara izleriyle saymaları iyi bir fikirdir. ınsanlar kimi zaman bana " kaç yaşındasın?" diye sorarlar. " on yedi savaş yarası aldım" derim.

kurtlarla koşan kadınlar, clarissa p. estes