anarchist yazar profili

ibb'nin 11.07.2024 tarihli almış olduğu 30 yaş üzeri öğrencilere uyguladığı karar hem anayasanın eşitlik ilkesine hem de ayrımcılık yasağına aykırıdır. bu şekilde bir düzenleme, hem anayasanın ihlali hem de uluslararası sözleşmelerin ihlali demektir.

anayasa mahkemesinin eşitlik tanımı ve ilgili maddeleri*

*anayasa mahkemesi ise eşitlik kavramını, “herhangi bir nesnel ve makul dayanağı olmaksızın aynı durumdaki bireylere farklı muamelede bulunulması” olarak tanımlamıştır. eşitlik ilkesi ve ayrımcılık yasağı 6701 sayılı türkiye insan hakları ve eşitlik kurumu kanunu’nun 3. maddesinde de belirtilmiştir. buna göre;

“(1) herkes, hukuken tanınmış hak ve hürriyetlerden yararlanmada eşittir.

(2) bu kanun kapsamında cinsiyet, ırk, renk, dil, din, inanç, mezhep, felsefi ve siyasi görüş, etnik köken, servet, doğum, medeni hâl, sağlık durumu, engellilik ve yaş temellerine dayalı ayrımcılık yasaktır.

(3) ayrımcılık yasağının ihlali hâlinde, konuya ilişkin görev ve yetkisi bulunan kamu kurum ve kuruluşları ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ihlalin sona erdirilmesi, sonuçlarının giderilmesi, tekrarlanmasının önlenmesi, adli ve idari yoldan takibinin sağlanması amacıyla gerekli tedbirleri almakla yükümlüdür.

anayasanın kanun önünde eşitlik başlığı altındaki ilgili maddesi*


*kanun önünde eşitlik

madde 10 – herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir.

kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir. devlet, bu eşitliğin yaşama geçmesini sağlamakla yükümlüdür. bu maksatla alınacak tedbirler eşitlik ilkesine aykırı olarak yorumlanamaz.

çocuklar, yaşlılar, özürlüler, harp ve vazife şehitlerinin dul ve yetimleri ile malul ve gaziler için alınacak tedbirler eşitlik ilkesine aykırı sayılmaz.

hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz.

devlet organları ve idare makamları bütün işlemlerinde kanun önünde eşitlik ilkesine uygun olarak hareket etmek zorundadırlar.

akıl sağlığının yerinde olmadığı belli evden kaçan adamın. o yüzden kaçmış muhtemelen. yani birçok şeyi mantıklı şekilde düşünememesinden dolayı böyle bir eylemi gerçekleştirmiş. esasen annesi yuvarlak ekmek aldı diye değil. haber kaynağının altına birçok zalim, dar kafalı insan yorum yapmış. o insanlara tavsiyem önce okuduğunuzu, seyrettiğinizi anlayın, sonra yorum yapın.

takip ettiğim başlıkları liste şeklinde görebileceğim bir yer göremedim normal sözlükte. birisi aydınlatabilir mi beni? başka bir sözlükte de hesabım var ve orada başlıkları liste halinde görebiliyorum.

david sanborn - goodbye

benim çok uzun yıllardır içinde bulunduğum durumdur. hatta şu anda yalnızlığımdan dolayı entry gireyim dedim sözlüğe ve beni ışık hızıyla çeken bu başlığı buldum, algıda seçicilik işte, bunu biliyorsunuz zaten.

cehaletin resmini çizmişsin bu sözle.

kimsesizin tanımıyla başlayalım. fiziksel olarak etrafında konuşacağı, sohbet edip dertleşebileceği insan olmaması olarak tanımlayabilirsiniz kimsesiz olan insanı. bir de şöyle tanımlayabiliriz: etrafında kimses olup da duygusal olarak kendini yalnız hisseden insan. bence hem etrafında kimsesi olup hem de o kimsesi olarak tanımladığımız kişilerden zarar görüp kendini o ortamdan uzaklaştırdığında da hem fiziksel hem de duygusal olarak yalnızlık çeken insan diğer durumların hepsinden daha fazla acı çekiyordur.

çevresindeki insanların vasatlığı yaşadığı yeri değiştirmek için sebepleriden bir tanesidir. bağnaz, hoşgörüsüz, bencil yığınla insan olması kişinin etrafında o kişinin yaşadığı yeri değiştirmesi gerektiğinin işaretleridir. kısa süreliğine de olsa evden bir süreliğine uzaklaşarak hayatı sürdürebilse de bu kişi yine de acı çekmektedir ve mutsuzdur. kısa süreliğine yaşadığı yerden uzaklaşsa da kişi, gün içinde, bu sefer temel ihtiyaçları onu zorlar imkanının kısıtlı olması sebebiyle. daha kötü sonuçlara sebep olmadan yaşadığı yerden dolayı mutsuz insanların bir an önce mutlu olacağı bir yere taşınmasını istiyorum evrenden.

müthiş bir yaşam mücadelesi aslına bakarsanız bu adamın yaptığı. kendini o psikolojiden bir miktar da olsa kurtararak ve kendine yeni bir yaşam kurarak bir başkaldırıdır insanın rezilliklerine karşı. bir temiz sayfa açıp, insanların o iğrençliklerine uymayıp dürüstçe kimseye, doğaya zarar vermeden yaşamayı seçmesi erdemli bir davranış olmuş.

öncelikle kaderden bahsetmek isterim ki daha açık bir şekilde ve sırasıyla açıklayayım anlatacağımı. kader dine ait bir unsurdur ve din de insanların anlayamadığı şeyleri dine atarak kurtulma taktiğidir. yani din bilgisizliktir, bilgisizlikten doğmuştur ama kötü anlamda. evrendeki olaylar nedensellik ilkesi doğrultusunda açıklanır. yalnızlığın tercih mi olduğu sorusuna gelince bu da günümüz narsist insanının içinde bulunduğu psikolojiyle sorulmuş bir sorudur. yalnızlığı, çoğu insan tercih etmez fakat günümüzde narsisizm salgını nedeniyle anlayışsız; merhametsiz, bencil, başkalarının haklarına saygısız yığınlar olduğu için insanlar yalnızlığı tercih etmese de, narsist olmasa da, yalnız kalır. yani çok az sayıda insan yalnızlığı tercih eder. geriye kalan yalnızlar ise tercih etmediği halde yalnız kalır.

yıllar önce bu ikilemle karşılaşmıştım ve uzun zamandır da karşılaşmamıştım ta ki şu güne kadar. şimdi sevilmeyen kitabı okumaya çalışmanın bizim için ne kadar zararlı olduğunu bir makalede okudum ki. ben daha önce birçok kez sevmediğim kitapları veya yazıyı okumak için zorlamıştım ve yine çok eskiden kendime sevmediğim beni rahatsız eden bir eylemi sürdürmeme kararı almıştım. sevmediğim kitabı okumama meselesi ile ilgili de internette bir araştırma yapıp bir makale bulunca daha da güzel bakış açıları kazanmış oldum o makaleyi de buraya bırakıyorum.

çağımızın hastalığı olan narsisizmin etkilerinden birisidir, yardıma ihtiyacı olan insanlardan tiksinip hayvanlar için ağlamak...

son zamanlarda korkunç derecede artarak salgın haline gelmiş bir kişilik bozukluğudur. o kadar uzun süre yaşamadığım hâlde benin ilk gençlik yıllarımda kesinlikle bu şekilde bir salgın yoktu. narsistler tam da kapitalist güçlerin istediği gibi bir düzenin kuklalarıdır.

platon, devlet 1. cilt

riskten kaçmak ve en kritik nokta da korku elbette.

akıllı denen telefondan tuşluya geçmiştim bir dönem ve çok rahattım ama malum kapitalist sistem beni tekrar içine çekti ve tekrar o akıllı denen telefonu kullanmaya başladım. fakat yarın tekrar telefoncudan bir tuşlu telefon alacağım. bu sefer daha kararlı şekilde yoluma devam edeceğim.

dün akşam eve dönerken artık hiçbir şeyin bana keyif vermediğini fark ettim. yani "her şeyden sıkılmış olmak" cümlesine uygun olabilecek bir ruh halinde olduğumu söyleyebilirim rahatlıkla uzun yıllardır. hiç mücadele etmemek ise insanı en önce duygusal olarak hasta ediyor sonrasında da kaçınılmaz olarak fiziksel akılsal hastalıkları beraberinde getiriyor. o zamanlar bunca sorumluluk hissi başımda değildi, şimdi de o zamanki kadar finansal özgürlüğüm yok. insanın hayatına baktığımda görüyorum da ne kadar çelişkiler var. yine son zamanlarda şunu fark ettim ki; ünvan, para, maddi şeylerin ne kadar berbat olduğunu söylememe rağmen rağmen toplumdan izole edilmemek için, bunların eldesi için mücadele etmeye ve bu yolla kendimi iyi hissetme çabamın da ömrümden ömür aldığını fark ettim. daha özgür bir hayat için vazgeçmek gerektiğini düşünüyorum birçok şeyden ki bu yaşamak için olan mücadeleden farklı bir durum elbette ki yaşamak için mücadele edeceğiz. benim bahsettiğim insanın doğasına uygun bir şekilde yaşaması. insanın onurlu, sağlıklı, mutlu bir şekilde hayat sürmesi duygusal ihtiyaçlarının sağlanması ile ilgili.

yeni eve geldim. parkta basketbol oynuyorken 3 kişi geldi, aile akraba takımı, ve ben onların bana doğru gelen her topunu onlara attığım hâlde onlardan sadece 1 tanesi bana topumu attı, bir tanesi var ki benimle ego yarıştırıyor. aşağılık duygusundan dolayı. o da ne oldu da sonralardan attı arada bir. üçünün de basketboldan anladığı yok. top yanından geçiyor kıpırdamıyor. işte yabani insan örneği. bu yabaniliği anlatmak için sadece bir örnek ve dahası da var sizin de gözlemleyebileceğiniz gibi.

hayatının devamını sağlamak için mutlaka yapılması gereken şeydir değişim. eşyanın yerini değiştirmek, cihazları birbirine bağlayarak yaratıcı bir eylem ortaya koymak, her zamankinden farklı bir yolla varacağın yere gitmek vs. işte bütün bu ve buna benzer değişimler insanın hayatta kalmasını sağlıyor. çünkü umut etmek değişimler yapmayı gerektiriyor.

türkçe yazılmış olanlardan sadece en son aldığım kitap hariç hepsini okudum. yeni aldığım kitabı da alalı yaklaşık 1-2 hafta oldu.