keşke bu hastalığa hiç yakalanmamış olsaydım ve bütün gençliğim çöpe gitmiş olmasaydı. 19 yaşında yakalandım şuan 31 yaşındayım. neyse hiçbir şeyden bahsedesim yok bu konuda da görünce yazdım işte.
benimki beklemek sayılmaz gerçi. gene de bunun için bir şeyler yaptığımı düşünüyorum. ama ne çare. hiçbir zaman doğru durakta duramıyorum. keşke o beklediğim kişi gelse ve beni inandırsa daha mutlu bir hayatın olabileceğine. ama gelmeyeceğini biliyorum. keşke ölsem. keşke cesaretim olsa da intihar edebilsem. çünkü artık o kadar yoruldum ki. o kadar halsizim ki. yine de iki kişinin yükünü çekmeye ümidim vardı, bunu yük bilmemeye bunu gönüllü yapmaya dair hayallerim vardı. ama ben böyle bir mezarlıkken ne bulsun bende o kişi di mi? hep öyle muhabbetler yapıyor etraftakiler. kendimi sevmem kendimi tamir etmemle ilgili fikirler. oysa ben o geldiğinde tamir olacaktım. gerçekten olacaktım. buna öyle inandırmıştım ki kendimi. her şeyin üstesinden gelecektim.
kütüphanelerimizi birleştirelim mi demek isterdim. pardon erkek olan ben değilim onların demesi lazım di mi?
sonuç olarak millet bu şekilde dahi buluyor. bulamamak benim makus talihim sanırım.
deminden beri programı dinliyorum hiç duymadım bu yazarı. dikkatimden kaçtı sanırım.
bayramları sevemedim ifadesine yürekten katıldım. onu yazmak istedim sadece.
bazen sözlüklerde böyle başlıklar olurdu ama burada bulamadım.
öğretmenlikle alakalı sormak istediğim bazı sorular var.
öğretmen arkadaşlar mesaj atabilirler mi? çok teşekkür ederim.
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.