yazarların çocukluk travması

(bkz: kayıp balık nemo) filmi dönüşü severek beslediğim biricik balığımı ters dönmüş şekilde bulmak.
nemo gibi turuncu minnoş bir balıktı rip *

toz şekeri karıncaların yumurtası diye kandırmıştı ablam. inandığım için içindeki yavrulara üzülürdüm

harry potter filmindeki ruh emiciler.

''işaretler'' filmi. uzaylılar dünyaya inmiş tarlaya şekiller çiziyorlarmış falan. tüm gece dolabın içinden uzaylı çıkacak mı diye beklemiştim.

elimde eyp patladı.

(bkz: kız kaçıran)

(bkz: kuranı yırtan kız) zannedersem dördüncü sınıftayken bir arkadaşımın tavsiyesiyle izlemiştim. sekizinci sınıfa kadar tek başıma uyumak adeta kabus olmuştu.

yaz akşamları böcek ilaçlandırması için geçen, geçerken korkunç ses çıkaran araç... korkulu rüyamdı. evin dışarıdan en uzak noktasına gidip kulaklarımı, gözlerimi kapatarak gitmesini beklerdim. büyüdüm , hala o araç geçince içim bir tuhaf olur.

ilkokul öğretmenim. ödevleri yapmayınca döverdi, eğer basit toplama işlemlerini de yapamazsan eve göndermezdi. herkes çıktıktan sonra çıkartırdı okuldan. yine de okula gitmek için can atardım. (bkz: dayak arsızlığı)

rüyamda köyümüzün tepesinden düşmüştüm. baya korkmuştum lan .

mahallenin çocukları tarafından sinirlendirilip, dalga geçilen delisi onca çocuğun arasında beni gözüne kestirmiş kendisiyle dalga geçmedigim ve onu sinirlendirmediğim halde beni kovalamıştı. tahmini 7 yaşlarında falandım. arkamda mahallenin delisi önde ben bir yandan koşuyorum, bir yandan bağırarak ağlıyorum. tam evin önüne geldim içeri girip dış kapıyı kapatacağım ama apartmanın kapısı kapalı. otomata basıyorum ama deli bana yetişti yetişecek, zile basmaya devam ediyorum ama açan da yok. olduğum yere çöktüm sonrası yok. meğersem korkudan bayılmışım beni kovalayan deli yere yığıldığımı görünce öldüm sanmış korkmuş. gözümü bir açtım tüm mahalle başımda. 24 yaşıma geldim ne zaman zihinsel engelli veya akli dengesi yerinde olmayan insan görsem çok korkarım ve korktuğumu da karşı tarafa çok belli ederim. ama elimde olan bir şey değildir.
tanım: tekrarlayıcı olması, çocuğa genellikle yakınları tarafından yapılması ve uzun süreli etkileri sebebiyle tanımlanması ve tedavi edilmesi en zor travma türüdür.

trafik canavarı logosu. 90lar çocuğu olup da bu travmayı yaşamayan az çocuk vardır diye düşünüyorum. insanların daha yavaş araç kullanmasını tetiklemek için yapilan bir reklam filmiydi. ama öyle korkunç bir şeydi ki nerde görsem köşe bucak saklanirdim. direksiyon başında ağzını açmış, gozlerini portletmis korkunç bir resimdi. bu canavar şehirlerarası seyahatlerininizde de yol boyunca tabelalariyla sizlere eşlik ederdi.

7 yaşındayken cehennemde yanası öz amcamın ablamı silahla vurması oldu.

ortalık kan gölüne dönmüştü ve ablam "anne vuruldum" diye acıdan inliyordu.

çocukluğum travma üstüne travmayla geçti.

civcivleri sevmek isterken tavuk tarafından kovalanmıştım.
bir diğeri de üvey baba dizisi.
gulyabaniyi de es geçemicem.

-kilo almam için lapa pirinç yediriliyordu,düşününce bile midem bulanıyor.pirinç pilavı suyu biraz fazla kaçsın keyfim kaçıyor.
-kuruyemiş dükkanının önünde kına kutuları vardı,o kutunun üstünde alnının ortasında kına olan kadın resmi..ah işte o kadından çok korkuyordum.gece rüyalarıma giriyordu.halen görünce sinirim bozuluyor.

o an yaşadığım duygu hayal kırıklığımı yoksa hayata bakışımı değiştirecek kırılma noktalarından biri mi bilemem.

akraba ziyaretine gitmişiz. büyüklerimizin de gidin dondurma yiyin teşviği ile iki kuzenim ve ben dışarı çıktık. dondurma dolabının içine bakarken tabi ben de para yok. bişey de diyemiyorum. ister istemez söyledim.

bunlar kendi aralarında sen ısmarla, hayır sen ısmarla tartışmasına girdiler. sizi de dondurmanızı da paranızı da diyemedim ki daha küçücük çocuğum.

kısık sesle benim canım istemiyor dedim. ne mi oldu? almadılar. gözlerini öküz gibi suratıma dikip dondurmalarını şaplatarak yaladılar. gözümden süzülen yaşa rağmen.

trafik canavarı olarak sembolize edilen şeyin uyhh gerçek olduğunu düşünürdüm. kazalara o sebep oluyordu benim gözümde. arabalara binmekten korkardım onun yüzden.

annemin gece geç saatlerde sokağa çıkmayayım diye çöp kamyonu seni kaçırır demesi. sesini duydum mu eve kaçardım. halen yanından geçerken acaba diyorum.

ilkokul ve ortaokulda zorbalığa maruz kalmak benimki. yıllarca özgüven sorunu yaşadım sayelerinde.

hala çocuk olmak

balon yüzünden kalorifere kafa atmam ve akabinde kafamın yarılması.