böyle buyurdu berduş yazar profili

yönetmenliğini semih kaplanoğlu'nun yaptığı, başrollerini kübra kip (aslı), ece yüksel, umut kurt'un paylaştığı, 2019 yapımı film. basit bir hikayesi var ve temel olarak günümüzde çalışan (kariyer yapan desem daha doğru olacak) kadının, çocuğu ve işi arasında kalışını ve bu süreçte hissettiklerini, yaşadıklarını anlatıyor diyebiliriz. filmin imdb puanı 5 ancak yorum yazan 6 kişi, 8-10 arası puan vermiş. filmin içeriği ya da kalitesi ile ilgili yorum yapmayacağım (ben de çok emin değilim), ancak kariyer odaklı, feminist bakış açısına sahip kadınların pek hoşlanacağını zannetmiyorum.
ikinci olarak, aslı rolü için kübra kip seçimini çok başarılı buldum. çünkü, kendisini ilk defa izliyorum, adını bile filmi izledikten sonra öğrendim ama filmi izlerken filmde yaydığı negatif enerji ve aurodan dolayı oğlak burcu olabileceğini düşündüm net olarak. oğlakların kariyer odaklı karakterlerini de düşününce, eğer öyleyse ve kaplanoğlu bilerek bu seçimi yaptıysa şaşırmayacağım dedim. ertesi gün kontrol ettim ve, valaaa, esas kızımız 1 ocak doğumlu bir oğlak çıktı. yönetmen bilerek mi seçti onu bilemiyorum tabii.

şarkıdan tiksinmenize neden olabilir.

vardır lakin nadirdir...

tam 9 sene önce mart 2013'te aşağıdaki satırları kaleme almışım. bugün geldiğimiz nokta korkutucu:

ilk önce cep teller çıktı, sonra akıllı cep teller… ilk telleri ihtiyaç oldukça kullanıyorduk, ikincileri elimizden atmaz olduk. ama sonuçta istersen kontrol edebilirdin. şimdi sanal/vr gözlüklerle teknoloji vücuduna iyice yaklaşmış olacak. kişi bir teknoloji destekli insana, internet yardımıyla hayatını idame ettiren, her an gözetlenebilen (çünkü internete bağlısın) ve her an başkalarını gözetleyebilen (çünkü kamera gözünle bütünleşecek) bir şeye, tabiri caizse cctv’ye dönüşecek. seni bulmak isterlerse bulacaklar ve her yaptığın kaydedilecek.

bitti mi bir sonraki aşama derimizin altına belki kafamıza çip yerleştirmek olacak.
gözlükle yapacaklarını gözlüksüz de yapabileceksin ama ne pahasına: özgürlüğün pahasına, başkalarının özgürlüğü pahasına. ve çipli bir insan artık tam bir insan değil makine-insan/android filan haline gelecek. okuma, öğrenme, deneyim, heyecan, bilinmezlik gibi insani şeyler yerini beynine download edilebilir datalara bırakacak. senin istediklerin yanında istemediklerin de sana yüklenebilecek.

bu söylediklerimi gen, robot teknolojisi, klonlama, yapay doku üretme, zihin kontrolü (fareleri duymuşsundur) alanlarındaki gelişmelerle birlikte bir düşün bakalım. bize benzeyen ama aslında robot olan ve kontrol edilebilen bir ordu düşün. hollywood filmi gibi değil mi? ama söyleyeyim çok uzak değil.

insanlık, insanlıktan çıkarılıp başka bir şeye dönüştürülmeye çalışılacak.
insani farkında olmaksızın bunalıma ve yapaylığa ve yalnızlığa duçar eden teknolojiden uzaklaşıp insani faaliyetlere yönelmek lazım. özellikle çocukları iyi korumak lazım.
uyanık olmak, sorgulamak, her şeye atlamamak lazım

kısaca artık bu çağda mesele artık yalnızca imanın korunması meselesinden çıkmış, artık aynı zamanda insanlığımızın da korunması meselesi haline gelmiştir. insanlığını koruyamayan imanını nasıl koruyabilir ki?

thetragedyofmacbeth'i sevdim. taviz veren sinemayla, galebe çalan tiyatronun aşkı gibi... tek boyutlu tiyatro ve üç boyutlu sinema gibi... siyah beyazın anlatıma kattığı güç bambaşka. yer yer siyahbeyaz bir çizgiroman seyrediyormuş gibi oluyorsunuz.

şimdi bu tür seslerin teknik ismi alto mudur kontralto mu, uzmanlara bırakıyorum ama kalın sesli kadın şarkıcıları dinlemeyi seviyorum nedense... aşağıya birkaç isim bırakayım, aklıma geldikçe eklerim, siz de yazın, bir listemiz olsun.

ümmü gülsüm
sarah mccoy
lhasa de sela
melody gardot
michelle gurevich

hasan kaçan'ın çizgi dünyasından isimleri konuk edip sohbet ettiği trt 2 programı...
güzel program ama hasan kaçan biraz sussa da konuklarının konuşmasına müsade etse daha iyi olacak.

bir arkadaşın tabiriyle " insanoğlunun en kötü icadı"...

sümsük modern şehir insanının dehşete düşüren banalliği...

tepenin ardını bi daha izlemem lazım, yıllar oldu. filmlerinde anlattıklarını seversiniz sevmezsiniz o ayrı ama, abluka ve kızkardeşlerden hareketle söylüyorum, istediği atmosferi oluşturma ve hissettirme konusunda gayet başarılı bir yönetmen.

bu yönetmen filmlerinde ortamı iyi geriyor.

akrep burcu olarak dostoyevski...

bi "hızlı okuma" kitabı aldım. bir haftadır hala 10. sayfasındayım.

(bkz: dune)


sözlüğü ihmal ettiğimin farkındayım, az biraz sabır, az biraz takipçilerim...

"her eğitsel davranışın iki yönü vardır: birincisi, bilgisiz çocukların gerçek üzerine o dolu dizgin saldırılarını püskürtmek ve sonra da derslerini almış çocukların usulcacık, sezdirmeden, yavaş yavaş yalan içine itilmesini saglamak."

franz kafka / bir köpeğin araştırmaları

üniversitede sınıfta bi eleman vardı, adı soyadı: özgür zincir

şunu şuraya şöyle usulca...

bela tarr 'ın 2011 yapımı filmi...
geçen yüzyılın başında felsefeyi öldürdüler. ikinci dünya savaşı'ndan sonra "artık şiir yazılamaz" diyerek şiiri öldürdüler. güzel sanatlar avant-garde ile intihar etti. sanırım sıra artık sinemada...hala ölmediyse!
insan tarafından tanrı/din yerine konulan, kutsanan/putlaştırılan her şey aynı insan tarafından birer birer öldürüldü. sizce sıradaki kurban kim/ne? korkarım ki insanlığın bizzat kendisi.

"ve tanrı böyle cezalandırdı."

not: yorum ola ki tanıdık gelir, imdb'de yaptığım yorumun türkçesi, intihal değil yani...
not 2: filmin adı "tek elle haşlanmış sıcak patates yeme sanatı" da olabilirdi.