consumer yazar profili

bazı insanları tanıdıkça kendime kızıyorum. nasıl olur da kader beni böyle tiplerle karşılaştırdı diye. üzülüyorum, nefret ediyorum, sırf bu yüzden hayatla bağımı koparmak istediğim zamanlar bile oluyor. çok kızıyorum kendime, keşke zamanında bazı fikirleri aşırıya kaçacak kadar savunmasaydım diye. artık eskisi kadar bazı şeyleri veya kişileri savunmuyorum zaten. bu da son tanımım olsun şu sitede bari. ha bu arada; kürdüm terörist değilim, hiçbir zaman değildim ve olmayacağım da. bunu da birilerine ithafen değil, sadece söylemek istediğim için yazdım.

çünkü yazabileceğim başka yer yok ve tek seferde hesabımı komple silemiyorum.

müzik dinlemek ve kendini komple o dinlenilen müziğe bırakmak.

çok fazla tatsız olayı birden yaşamanın verdiği üzgünlük, o tatsız olayları yaşatan insanlara duyulan kızgınlık, bugünkü hayatımın bu halde olmasının baş sorumlularına güdülen nefret ve farklılıkları olan herkesi ötekileştiren tiplere karşı acıma hissi.

ara ara yaşadığım şeyler bunlar. tek olumlu yanı, zamanla alışmış olmam. artık eskisi kadar koymuyor demek ki.

gözüm hiçkimseyi görmez, o derece.

sadece görüntüsü bile mide bulandıran şey. insanlar bu saçma şeyi neden bu kadar yemek ister anlamam.

yoruldum, bıktım, sıkıldım ve usandım. sadece bir günlüğüne de olsa huzur istiyorum. saçma saçma olayların yaşanmadığı ve skandal bir habere şahit olmadığım, sadece bir gün.

inançsız bir kürt olarak, hayatım boyunca asla böyle bir yapılanmaya oy vermediğim için kendimle gurur duyuyorum.

bu yapılanma her zaman böyleydi aslında. bundan birkaç yıl kadar önce siyasi yapı işte, onlar da meclise girsin, demokratik hak vs. kafasında olan bir insan bile özellikle son birkaç yılda iyice azıp apo p*çine özgürlük isteyecek kadar alçaldıklarını gördükçe, bu kafa yapısının ne kadar yanlış olduğunu farkedecektir.

hala şu terör partisi hakkında e suçlar bireyseldir, birileri böyle yapıyor diye parti kapatılamaz kafasındaki avellere de birkaç çift lafım var. şu anki düzende, malum yapının korku yoluyla oy devşirmeye ihtiyacı var. bunu da nasıl yapar? terör korkusuyla tabi ki de. bakın biz başta olmazsak ülke terörden geçilmez vs. diyerek. bu parti olmazsa ne olur? korku unsuru oluşmaz, dolayısıyla malum yapının oy oranları da ciddi anlamda düşer.

bir diğer sözüm de kürtleri ve diğer azınlıkları temsil ediyor bu yüzden mecliste olmalı diyen tiplere. ülkede yaklaşık 20 milyon kürt var. bu parti ve bugüne kadar benzeri bir ekol ile kurulmuş tüm yapılanmaların ortalama oy oranları 5 milyon. üstelik bu yapıya sadece kürtler de oy vermiyor. ermeni, süryani, zaza, alevi vs. olup bu yapılanmaya oy verenler var. yani sözde temsil ettiği bir ırkın 1/4'üne bile hitap edemiyor ama ne hikmetse skandal bir açıklama yapıldığı zaman 20 milyon insan terörist muamelesi görüyor, salak salak tehcir çağrıları yapılıyor.

aynen kanzi, halkların demokratik partisisiniz, aynen.

seçenekleri değerlendiririm, bana en uygun olanını seçerim.

rahatlıyorum, rahatlamak istiyorum.

eğer yazma hevesim olsa şu siteye daha güzel şeyler yazarım ama dönemin moderasyonu ve linçci tayfası saolsun ki, gram yazma isteği bırakmadılar.

sanıldığının aksine korkaklık falan değildir, cesaret gerektirir.

kimse durduk yere hayatını bir anda sonlandıramaz. şartlar ne kadar zor olursa olsun herkesin az da olsa bir dayanma gücü vardır. ya inançsal sakıncalar, ya toplumsal baskılar, ya gerekli imkan ve zamanın bulunmaması vs. nedenlerden dolayı kimse aaa şöyle böyle kötü şeyler yaşadım, artık intihar edeyim de tüm bunlardan kurtulayım demez durduk yere.

bu eylemi gerçekleştiren kişi tüm inançsal kaygıları, toplumsal baskıları aşmış ve bir şekilde gerekli zaman ve imkanı bulmuştur. o yüzden bu şekilde hayatını sonlandırmış insanlar hakkında, hele hele bakmak zorunda olduğu bir ailesi ya yaşlı anne-babası yoksa intihar etti ezik, salağın teki cehennemlik oldu şimdi vs. demek doğru değildir.

zaten bu intihar olaylarının en büyük müsebbibi, o intihar eden kişiyle dalga geçen köhne toplumdur. o insanlar ilgili kişiyi öyle bir hale getirmiştir ki bu şahıs da artık daha fazla bunları kaldıramayıp böyle bir şey yapmıştır.

not : bu yazıda intiharın hiçbir türlüsü övülmemiştir, sadece insanı bu raddeye getiren süreç belirtilmiştir. hiçbir şekilde tavsiye falan değildir, sadece bilgilendirme amaçlı bir yazıdır.

yeni birisini tanıyarak tabiki de.

bu 2002 doğumlu kişiye siber zorbalık yapıp bununla övünmek kadar saçma olmayandır.

şu sıralar hala yazıyor mu bilmiyorum ama bir arkadaş vardı. belirli konular hakkında konuşur, fikir alışverişi yapardık. bayağı bayağı birbirimizi stalklardık hatta, o derece iyi arkadaştık.

sonra bir gün bir konu hakkında anlaşmazlığa düştük ve durduk yere tartışmaya başladık. en son bana beyefendi saçmaladığınızın farkında mısınız falan demişti. daha önce bu kadar kırıcı bir mesaj aldığımı hatırlamıyorum. sebep, malum konu hakkında onun gibi düşünmediğim için.

bir gün, adını vermek istemediğim bir yazar arkadaşa sistematik bir şekilde zorbalık yapılıyordu. ben de üslubum her ne kadar kaba olsa da buna tepki göstermek için bir şeyler yazdım. ucubenin biri, beni yazdıklarım üzerinden linç etmeye kalkmış. sanırsam şu an bu şahıs, hesabını dondurmuş.

neyse. işte o gün bu arkadaşın yazdıklarından cesaret alıp beni taşlayanlar arasında bu eskiden iyi anlaştığım kişi de vardı. işin en çok zoruma giden yanı da bu eskiden dost olduğum kişi, savunduğum yazarla iyi arkadaştı.

sırf fikir ayrılığı yüzünden birinden nefret etmek, ona düşman kesilmek bu kadar kötü bir şey işte. eskiden dost olduğun biri sırf onunla aynı düşünmüyorsun diye sana zorbalık yapanlarla aynı safa geçiyor. ama aynen kanzi, sen çok vicdanlı bir bireysin. ben ise at gözlüklü, gerici, yobaz ve milli güvenlik sorunu olan biriyim, aynen. niçin, senin gibi düşünmüyorum diye.

bundan yaklaşık 6-7 yıl kadar önceydi. ortanca teyzelerimden birinin düğünü vardı. dayım da ben sıkılmayayım diye beni arabasıyla gezdirdi, yolda sohbet muhabbet falan ettik. en son ben, karnımın acıktığını söyleyince beni bir lahmacuncuya götürdü.

garson, dev gibi bir lahmacunu masamıza koydu, dayım ile yemeye başladık dilim-dilim. hala o dilimli lahmacunlar aklımda. o acısı, tadı, kokusu falan. o günden sonra yediğim hiçbir lahmacundan istediğim tadı alamadım.

(bkz: bu da böyle bir anımdır)

sırf bir yönüyle onlardan farklı olduğun için hayatı sana cehennem eden tiplerle aynı çevrede, işyerinde, okulda, evde, sokakta, ülkede yaşamak.

duyulduğunda bile mide bulandıran şey.

iki üç kalbi güzel insan var. onun dışında diğer yazarları pek tanımıyorum.

hep bi umutsuzluk, hep bi karamsarlık.

yazık bize, cidden yazık.

sinek küçüktür ama mide bulandırır. görüldüğü yerde ezilmesi gerekir.

kedinin ise ne olduğu az çok bellidir. kimseye zararı dokunmaz ve sempatiktir.