dormammu yazar profili

erkek şoförlere dert olmuş şoförlerdir. hatta ne hikmetse kadın şoförlere bile dert olmuşlardır. genel olarak bir dert olmuşlarsa aynen devam etsinler. bakın trafikte leş gibi araba kullanan birilerini görüyorsanız cinsiyetten bağımsız sövün tamam mı ben öyle yapıyorum. dünyanın en kötü araba kullanan kadınına bile "al işte kadın şoför" yorumu duyduğum zaman kendimi o kadın şoförün avukatı gibi hissediyorum. yedi cihana savunmak istiyorum öyle hastalıklı bir durum.

uykunun en tatlı anı gibi bir şeydir. hem mahcup hisseder hem de hunharca gülmek istersin. ama belki hunharca gülsen tutmaya çalıştığın gibi keyif vermeyecektir. en sevdiğim sinir bozukluğu yansıması. müthiş.

kimseye güvenmeyin, kimsenin yanında iş dışı herhangi bir konuda yorum yapmayın, kimseyle yüz göz olmayın, belirgin ve sınırları olan iş tanımlarınız olsun ve onu uygulayın ilk zamanlar öyle çok da dışına çıkmayın, çok dinleyin, çok öğrenin, en önemlisi çok gözlemleyin.

sabah demlediğim kahvemin tam kıvamında olması. ne çok sert ne çok asidik ne çok kavrulmuş ne de öğütülmüş. enfesti.

turnusol gibi bir hareket.

maaş yatar yatmaz yarısını bozamayacağınız bir şekilde ya vadeli hesaba ya da altın vs gibi şeylere yatırmak ve o kısmını görmezden gelmek kalan kısmıyla fasfakir şekilde ayın sonunu getirmeye çalışmak. tabi bu durum para harcamama iradesi olmayanlar için bir öneridir.

şarkıları hiçbir saatte hiçbir ortama yakışmayan kabız şarkıcı. en marjinal benim, benim seviyeme erişemezsiniz tripleriyle, bayık bakışlarıyla, subjektif olarak sevmediğim sesi ve tarzıyla kendisini itici hale getiriyor. sabah 9 buçukta ne mana bu gerginlik değil mi, işte insan seçemiyor ki kime kıl olacağını hayat sürprizlerle dolu.

onu bırakıp gitmek kadar zor olmayandır.

bir durum.

mesela ben bunu üşengeçlikten yapmıyorum. çünkü söylediğim şey vurucu ve devamı olmayacak bir şey olmuyor genelde. bir konu üzerine patlamış oluyorum ve beni o raddeye getirmiş bu durum hakkında konuşmanın başlangıcını yapmış oluyorum ofansif bir şekilde. sonrası ise bilinmez. konu nereye kadar uzayacak, nasıl savunmalar gelecek, haklıyken haksız konuma düşmemek için denge tutturmak gerekecek. gemileri yakamayacağınız biriyle bu konuşmayı yapmak zorundaysanız hele bence durum çok daha zor oluyor. ben üşeniyorum. doğru değil belki ama öyle maalesef. kim uğraşacak diyerek görmezden geliyorum. sadece olayı değil, olayı yaşadığım kişiyle de minimal bir ilişki kuruyorum.
belki de bütün bunların benim yorgunluğumla bir ilgisi olabilir.

ama kopuktu kopuktu zincir, olduramadım!

(bkz: komodo ejderi)

efsane bilgi değilse bu arkadaşlar zehirli yılan yerken zehirden etkilenip bi süre baygın yatıp ayıldıktan sonra yeme işlemine devam ederlermiş.

nezaket sever ruhumu besleyen diyaloglarla dolu, okurken insanda en güzel kıyafetlerinizi giyip dik oturma isteği uyandıran aslında olay evlilik-aşk-gurur-kibir döngüsü gibi görünse de satır aralarında verdiği tatlı detaylar sayesinde anlam kazanan hoş roman.

off çok yorucu değil mi bu tipler sahiden? soru gibi oldu ama aslında soru sormadım. konuşurken ingilizce kelime kullanan bazı insanları kabullenebilirim, mesela uzun yıllar ingilizce konuşulan bir ülkede yaşamıştır, orada okumuştur, okulunun eğitim dili ingilizcedir, etrafı çok kozmopolittir mecbur ingilizce kullanıyordur o zaman olur. bu insanlar aralara böyle kelimeler sıkıştırabilirler, o an hızlı konuşmak isterler anımsayamazlar kelimenin karşılığını vs. olur o zaman. ama bunlar dışında da olmayıversin.

bir çalışan tipi.

bir eylem.

yapayım diye geldim, 10 dakikadır aralıksız başlıklar arasında geziniyorum bir tanesini seçeyim de şöyle ağız tadıyla boş yapayım diye henüz denk gelmedim. bir yandan da ilk girim olacağı için boş yapmaya yüreğim dayanmıyor. içim almıyor bu kadar boş yapmayı. ama bir yandan boş yapma konusunda kendi potasiyelimi de merak etmiyor değilim. bunu konuşarak yapabiliyorum, yapabildiğimi de çevremdeki insanların verdiği tepkilerden görebiliyorum ama yazarak yapabilmek başka bir seviye bence. boş yapmanın da hayırlısı.