elzem yazar profili

tırmanıyoruz efendim

geç mi kaldım yoksa kendimi boşa mı üzüyorum düşüncesi.

sanki herkes yerini buldu, hayatını düzene soktu da bir ben geç kaldım..
herkes sevdiğiyle kavuştu, gözyaşlarını sildi de bir ben arafta kaldım..
herkes ailesini iyileştirdi de bir ben başaramadım..

şimdi 24 yaşım var ama kendime yaşanmamış bir hayatım var. herkese yetmeye çalışırken kendimi ertelemişim de fark etmemişim.
iyileştirmeye çalıştıkça yara almışım da önemsememişim.
kendi hayatımı neresinden yakalayacağım da kuracağım?
basaramamışım değil de sanki hiç kazanmayacakmışım gibi..

en son kendimi ne zaman dinledim zihnim be zaman boş kaldı hatırlamıyorum bile. insanlara iyi geleceğim diye kendime kötü olmaktan öyle ve ölesiye yoruldum ki hiçbir harekette bulunmasam dahi ağrıyor her yerim.

zihnimin dayakları o kadar ağır ki vücudum morarmadan çürüyor.
ne büyük bir insan olabiliyorum ne de küçük. varlığımı hangi tarafa nasıl sığdıracağım bilemiyorum. ne tam olabiliyorum ne de hiç.

nasıl mutlu olurum ben? beni ne mutlu eder? neleri tercih ederim nelere karar veririm ben?
o kadar fazla soru yöneltmemişim ki kendime uzun zamandır, hiçbir soruya cevap veremiyorum. “sen bilirsin, bana fark etmez, ben uyarım”

her yere herkese uyum sağlıyorum da kendime kendimi anlatamıyorum. kendime ayak uyduramıyorum.

hayat bildiği gibi gelsin

bazen aşşşşıııırrrıı derecede gerçek hissettiren his.

ankara’yı, arkadaşlarımı, yabuklumu, gri havasını ve sıhhiyeden kızılaya yürümeyi özledim..

hiç beklemediğim bir anda beğenilenlerimde karşıma çıkan yeis sensura çocukluk evrelerim şarkısı..

zor günler geçirdik hep, ilk saf temizdik sonra kirlendik.
bu takvimin yaprağı büyülü, bakıyorum da ne ara büyüdük..

yaz mevsiminde evde işsizken oynamanın pek bi’ sardığı oyun.

yves rocher comme une evidence intense

şahsi beyefendimin ela gözlerindeki yoğun yeşil renk, en sevdiğim renk tonudur.

ukdemi dolduran sevgili kaytsz yazara teşekkür ederim ama mevzu hiç öyle değil*

you (dizi) dizisinde joe ve love karakterlerinin birbirlerine “seni seviyorum” demek yerine türettikleri bir sevgi belirtme kelimesi.

örn.
-seni kurtluyorum
+ben de seni kurtluyorum, hem de çok

izlerken garip gelmişti, yine garip geldi

tuvaletlerin kendi cinsiyetini kendisi belirlemesi taraftarıyım. bıyık tabelası koyduğunuz tuvalet kendini ruj tabelalı tuvalet gibi hissediyor olabilir..
etekli tuvaletse pantolonlu tuvalete özemiyor olabilir..

ben tokum size afiyet olsun

yoğurtun bazı durumlarda (sütten ağzın yanması gibi) üfleyerek yenildiğine dikkat çekmiş.

çağrı sinci ve dilkeş kardar’ın şarkısıdır.

sözlerine bayılıyorum ben şahsen(bence siz de seveceksiniz)

“zaman zaman korktuk, kaçtık ama terk etmedik.
burda tokluk yok, açlıkta herkes eşit.
burda bebekler doğarken reşit.
emekler, koşar ve borç öder peşin.
ve bi’ gün evcilik oynar gibi insancılık oynarken biz, sirenle uyan’caz kesin. kesin!”


buradan dinleyebilirsiniz

ben biraz moped serserisiyim de..*

herhangi bir mecrada adımı söylemek istemediğimde adımmış gibi rollendiğim isimdir. attilacım ilhan sağ olsun..

tekrar okumak istediğim dönem. üniversiteyi istediğin kadar tekrarlayabiliyorken lisenin tekrar okunmuyor olması çok üzücü.

imza falan toplasak lise okumak isteyen yetişkinlerden bir sınıf oluşturulsa öğretmen verilse* güzel olmaz mı sözlük??

yaş yaş ayrılalım yine. baştan okuyalım liseyi. olgun olgun davranmasın yine kimse aynı lise kafası gibi takılalım ama daha da kaygısızca olsun bu sefer.

ilk başta duygusuz (yazar)kişisine gıcık olduğumu hatırlıyorum*.
sanırım çok zıtlaşmıştık tam kestiremiyorum ama ayda yılda bir görüşüp aynı samimiyeti aldığım dostlarım listesinde şu an.

şöyleli diyaloglarla insanları sinirlendirmeye bayıldığım oyundur. kaç yıldır oynuyorum hâlâ aynı

bu arada hırsına değil de keyfine oynamak isteyen olursa buyrunuz oynayalım..

askerlikte nasıl bir ruh haline bürünüyor ve ne denli derin bir duygusallığa giriyorsunuz?