esuma yazar profili

açıkçası bir şeyler yazmaya korkuyorum. yüzün geliyor gözlerimin önüne. ne çok korkardım küçükken de senden. mesela şimdi karşımda olsan yine korkardım herhalde. çekinirdim babamdın çünkü. bir şey diyemezdim. hayatımızı nasıl mahfettiğini anlatamazdım sana. anlamazdın zaten. o yüzden bunu yazma gereği duyuyorum. bir anlık bi duygu patlaması belkide. gereksiz biliyorum ama... bu olanlar için üzülmeyi bıraktımda düşününce her şeyin cevabını büyüdükçe anlıyor insan ona yanıyorum.

hahahaha gerçekten çok trajikomik ama bunu anlamam biraz sert oldu. bu gün çok sıradan bir gündü arkadaşımla sohbet ediyorduk. konu; kitaplar, filmler her şey çok olağan bir şekilde... farketmemek imkansız bir şekilde kızın birden morali bozuldu. ( galiba mutsuz şeyler hatırladı) e bende bunu farkettim. bunun da çok olağan olduğunu düşünerek ona biraz daha beklemesini ani karar vermemesini ve hala bir umudun olabileceğinden bahsettim...kız bana - sen hayata küsmek yerine, acıya alışıp acıyla yaşamayı öğrendiğin için hala bu kadar iyi niyetli düşünebiliyorsun dedi :) idrak etmem biraz uzun sürdü.. uzun bir süre sustuk. sonra zaten konuşamadım

sizin hiç kadınlara seçme ve seçilme hakkını erdoğan'ın verdiğini savunan bir yakınınız oldu mu? benim oldu.
ve şunu da söylemem gerekir ki bu yasa 5 aralık 1934'te yürürlüğe giren mustafa kemal atatürk devrimlerinden biridir.. yani :) muhteremin doğumundan 20 yıl önce. yani doğmadan önce zaten böyle bir yasa vardı. hemde 20 yıldır süregelen. bunu kanıtlayan bir çok kaynak var. zaten açıp ufak bir araştırma yapınca ; 8 şubat 1935'te yapılan tbmm 5.genel seçimlerinde meclise giren 17 türk kadın milletvekillerini görebiliriz :)

bence bu başlığı çıkaran kişi yazarların gerçekten bir defteri olduğu ve karaladığı şeylerin olduğunu varsaymıştır, gelip dert yazmalarını değil..

insanlara nasıl hissettiğimi anlatamayınca kalp kırmaya başlıyorum.

her şeyin başında aile içi sistem daha çok etki ediyor. bir çocuk düşünelim. ebeveynlerinden ne görüyorsa onu yapıyor. kendini öyle yetiştiriyor. bi genç düşünelim. ergen bir genç. ergen bir genç her zaman şiddete meyillidir. bunun bir sürü çünküsü var... diyeceğim o ki akıl sağlıklı düşünemediği zamanlarda ve buna aile yapısı eklenince işte o zaman küçük bi rocy balboa yetiştirmiş olur... iyi günlerde kullanın .d

sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.

bu gün bu notu eski kitaplarımın arasından buldum. tam 4 sene önce yazmışım. nedendir bilmem, hiç hatırlamıyorum. ama şuan oturup hüngür hüngür ağlamama sebep oldu.. o güne gitmek isterdim. oturup kendimi izlemek isterdim.

karşıma sürekli benim gibi insanlar çıkıyor. onlara üzüldükçe kendimi görüyorum .gerçekten çok kötü. onların yerinde olsaydım beni tanımak istemezdim.

gerçekten çok spontane gelişti. sanki önceden ayarlanmış gibiydi. asla tesadüf değildi. arkadaşlarımla ismimize uygun anime isimleri türetmeye çalışıyorduk bir espri üzerine. biri benim için esuma dedi. baya hoşuma gitti o an. sonra o günün akşamı adını bile bilmediğim biri bana normal sözlüğü önerdi. kayıt oldum vs. direkt nicke de esuma yazdım.... aslında bu hikayede o ismini bile bilmediğim kişi başrol. tekrardan teşekkürler :)

eski neşesini geri almaya gücü olmayınca nasılda bok gibi tek başına kalıyor insan