galata yazar profili

çok yalnız hissediyorum.
daha doğrusu yalnızım.
eskiden bir şekilde başa çıkıyordum ama yaş aldıkça daha çok zorlanmaya başladım

yoktur...
belki o an sizi bir süre iyi hissettirebilir, hayattan keyif alabilirsiniz. ama terapi alma ihtiyacınıza neden olan sorun çözülmediği müddetçe o huzursuzluk tekrar tekrar günyüzüne çıkacaktır.
tabii ki kendinizi iyi hissettirecek şeyler yapın ama ikisinin birbirinden tamamen farklı olduğunu fark edin.

zihnim çok kalabalık...
sanki böyle sözler boğazımda tıkanıyor gibi.
ne canımı sıkıyor, ne beni benden uzaklaştırıyor bilmiyorum...
hala kendimi bulamıyorum, hala ben beni tanımıyorum.

gerçekleştiremediği potansiyelidir.

güzel şeylere vesile olan bir bayram olur inşallah. herkesin bayramını kutlarım.

her şeyin kaydını tutun. aklımda kalır, hatırlarım filan demeyin. yazılı bir ajandanız olsun, neyi ne kadardan ne zaman ne koşulda aldığınızı bilin. ticarette altın kural "alırken kazanmak"tır. ama günümüzde pazarlama denilen olgu bunun önüne geçti. dijital pazarlamanın gücüne inanın ve sonuna kadar bundan yararlanın. dijitalde var olmayan firmalar ne yazık ki uzun süreli olamayacaklar.
dijital pazarlama konusunda yardım alsanız dahi siz de bir şeyler bilin. tamamen ajanslara vs güvenerek ipi elden bırakmayın.
ve önemli başka bir konu: ölçebilmek
yaptığınız işi, işin girdi ve çıktılarını ölçebilmeniz gerekiyor. ooo iyi para kazandık derken ikinci yılın sonunda batma ihtimaliniz var. her adımı ölçerek ilerleyin.
instagram girişimcilerine kesinlikle inanmayın, güvenmeyin.

bu sene gelmesini hiç istemediğim bayramdır... işkence gibi geçecek, şimdiden hissediyorum.

en güzel arkadaşlıkları, dostlukları edindiğim site. zaten son yıllarda artık keyif vermiyordu. buna sebep yaşımın ilerlemesi benim genç nesle ayak uyduramam mı yoksa kitlenin tamamen değişmesi mi bilmiyorum ama uzunca bir zamandır zaten aktif olarak kullanmıyordum.
o güzel insanlar artık yoklar, ekşi sözlüğü hep güzel hatırlayacağım bir platform olmasını istediğim için bıraktım artık tamamen.
ama insan o sözlük kültürüne alışınca alternatif bir yer arıyor. bakalım normal sözlükte neler çıkacak karşımıza...

aşırı kaygılıyım. kaygı duymamı gerektirecek kesin bir durum olmadığı halde "acabalar" yoruyor zihnimi. geleceğe dair endişelerim, geçmişe dair pişmanlıklarım var ve hepsi bir potada eriyince böyle endişeli telaşlı bir ruh hali içerisine giriyorum. bu girdaptan kurtulmak istiyorum ama nasıl yaparım henüz bilemiyorum.

drogo gibi yaşamaktan korkmak diye bir şey var...
bu kitabı okuyanların eminim çoğunun hissettiği bir durum. ömrümün sonuna geldiğimde yaşanmamış bir ömre bakmak... bizi tutsak eden prangalardan kurtulamadan bir ömrü öylesine alelade yaşamak.
korkuyorum aynı sonu yaşayacağım diye. ama aynı zamanda korkuyorum aynı sonu yaşamamak için yanlış karar verirsem diye...
bu yaşta bu kadar kafa karışıklığı olmamalı ama işte... hayat bu

umutsuzluk girdabına düştüğüm şu son zamanlarda beni kurtaracağına inandığım yüzyıllara meydan okuyan görkemli yapı.
ayrı bir anlam atfediyorum bu yapıya, benim sanki umudum olacak, bana yol yön gösterecek ve sayesinde çok iyi yerlere geleceğim. hadi hayırlısı diyelim...