tristania’nın,
illumination isimli albümünden bir eser. eser ama tehlikeli bir eser efendim.
gerek müzikal, gerekse lirikal anlamda tristania’nın en etkili şarkılarından. hissettirdikleri hakkında sayfalarca yazılası bir eser ama yazıp sizi boğmayacağım. uyarı amaçlı sadece kısa bir özet geçmek gerekirse:
girişinden çıkışına kadar esir alıp, oradan oraya savuruyor. savururken başka diyarlara götürüyor, ismi ile müsemma...
keşfediyor sizi (evet! şarkı sizi keşfediyor). en zayıf yerinizi biliyor ve acımadan oraya oynuyor. garip olan buna izin veriyorsunuz. stockholm sendromu yaşatıyor demek istiyorum ama daha ötesi.
bitti derken tekrar başlıyor. kendinizi yeniden tanımlıyorsunuz. artık acının içinde ki huzura kavuşuyorsunuz. bir daha, bir daha ve bir daha.
sonu yok sanki. geçmiş ve gelecek, yaşananlarda sıkışmış kalmış. geçmiş yine geçmemiş. fakat dünya dönmeye devam ediyor ve sonsuza dek verebilecek cevaplarınız kalmıyor ya da cevabı umursamıyorsunuz. sadece özgür kalmak için yalvarıyorsunuz.
bir de durduk yere dinlemeyin!!!111bir
*
ayrıca,
vibeke stene! nasıl bir huzurdur sesinde
olmak?
not: yazar burada bu linki
spotify yüzünden vermek zorunda kalıyor.
neden spotify haa, artık
* neden yok sende?
devamını gör...