başıma gelen durum. bazen diyorum ki ne sıkıcı insan oldum. eğlenecek hiçbir şeyim yokmuş. iyice kınadığım o sıkıcı yetişkinler gibi olmuşum. önceden eğlenmek için neler yapıyordum onu bile hatırlamıyorum..
16.06.2023
ölüm kavramını ilk defa bu kadar yakından gördüğüm bir gün. insan bir günde 10 yaş yaşlanır mı demeyin,oluyormuş işte. dilerim kimse o stresi yaşamasın,gecenin bir vakti ambulans gecikti diye sokaklarda koşuşturmasın. hayatın gerçeklerine ilk defa bu kadar yakından şahit olmuşken çaresizliği iliklerime kadar hissettiğim gün. unutmak bir yana düşündükçe aynı acıyı yaşıyorum. bir şekilde atlatıldı ve geçti ama ben hâlâ o gündeyim.
siyasetten kurtulamayacağımı anlamamla artık ‘gündem’ sekmesine girmeyi bırakmamadır. bari sözlükte huzur bulalım diyecektim ama kaçış yok. ülke gergin,insanlar mutsuz ve huzur yok.
kaç yıl geçti emin değilim ama o denizin sularında kayıpken attığı o güzel deniz storysi hala gözümün önüne gelir. umutla beklemiştim o gün bulunmasını. çünkü haberi almadan daha sabahında bağıra bağıra söylemiştik yaramızda kalsın’ı.o ölemezdi,daha çok gençti. hikayesi yarım kalamazdı ama şimdi artık o aramızda bile değil. mavilere aşık adamı o çok sevdiği maviler aldı.şimdi her sokak onun da adını ezberledi. unutmayacağız seni kalbi güzel adam. huzur içinde uyu.
ilber hocamın öğüdünü iliştireyim hemen
"dünyayı görmeden hiçbir şey ifade edemezsiniz. mektebi bitirir bitirmez evlenip de mobilyacı dükkanı gezeceğinize, dünyayı gezin derim..."
küçükken çam kozalaklarını boyardık ben de hatıra diye saklardım. yerden topladığım güzel taşları,deniz kabuklarını güzel minik bir kutuya koyup saklardım. hatıralara çok değer veren biriydim ki sonra onları attılar. neymiş çöpmüş, gereksizmiş. diye diye çocukluğuma dair bir anı, minik bir nesne bile bırakmadılar. üzülüyorum.
önceden insanları değiştirebileceğime inanırdım. sürekli çabalardım. başaramayınca nihayet vazgeçtim. şimdi insanları oldukları gibi kabullenmeyi öğrendim. kimse değişmezmiş,buna da değmezmiş. uzun ama iyi bir tecrübe oldu.
psikoloji’de karen horney bunu nevrotik ihtiyaç olarak tanımlamıştır. kişi çocukluğundaki bazı savunucu tutumlar sonucu bu ihtiyaçları geliştirir. bu kişiler sürekli sevilmek, istenilmek, ve beğenilmek isterler. bu sayede güvende olduklarına inanırlar.
tv deki çoğu haber kanalının yanlı olduğunu düşündüğüm için hiçbirini izlemiyorum. instagram’da bpthaber i takip ediyorum. en azından gündemden haberim oluyor.
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.