juno yazar profili

"kim bakmış" ı ile bir nesli sanal bakıştırmış, nice aşklara, ayrılıklara sahne olmuş, güzel arkadaşlıkların temelini artırmıştır.
kimlik numarası ile kayıt olmuş, zeka testi çözmüştük zamanında üye olabilmek için.
hey gidi...

bir daha kimseleri sevmeyeceğime, kimseler tarafından da sevilmeyeceğime dair güçlü bir duygu bıraktı bende.

14 haziranın ilk saatlerinde bir tweet dizisi ile sahalara dönüş yapmıştır. müsterih olunuz.

ben de bu romantik güruhun bir parçasıyım.

istanbul'da doksanlı yıllarda oldukça sık ve uzun süreli yaşanırdı elektrik kesintileri. babam geceleri de çalıştığı için anneciğimle yapayalnız kalırdık. beni masallarla, oyunlarla oyalardı uzun ve karanlık gecelerde . daha okula bile gitmeyen yavrusuna bildiği her şeyi öğretmeye çalışırdı canımın içi.

eğer mevsim kış ise sobanın çıtırtısına karışan annemin sesiyle uykuya dalmak en sevdiğim şeydi. hele yaz ayları yıldızları görebilmek resmen lütuftu şehirde büyüyen ve en çok istediği şey bir teleskop olan çocuk için.

babamın evde olduğu zamana denk gelirse kesinti, bu kez bütün tiyatral yeteneğimi sergilerdim ikisine. mum ışığında parıldayan iki çift gepegenç göz mutlulukla, umutla seyrederdi beni.

velhasılıkelam çocukluğuma dair bende böyle hoş anılar bırakan bu teknik aksaklığı nasıl sevmem siz söyleyin ey ahali!

sarılgan bir kedi.

beni ayfer tunç fanatiği yapan kitaptır.
çok fazla karakteri vardır evet ama yazar öyle bir ustalıkla örmüş ki olay örgüsünü, o karman çorman hikayeleri öyle güzel bağlamış ki birbirine hayran olmamak elde değil.

imdb'de derece! yapmışız arkadaşlar.

güleriz ağlanacak halimize.

sürekli ezilen, hor görülen ama aslında gördüğü bu muameleyi hiç hak etmeyen bir sebzemiz olan kabağın kapya biber zeytinyağı ve birazcık da baharatla sotelenmiş halini yemediğiniz için böyle rahat rahat konuşuyorsunuz.
kabağa karşı olan bu ön yargınızı bir kenara koyup ona bir şans verin rica ediyorum. o kötü bir sebze değil.

sivaslı halk ozanı ali izzet özkan'a ait olan türkümüzdür. çok severek dinlerim ama içten içe de böyle güzel sözleri yazdıran o leyla'yı kıskanırım biraz. bakar mısınız şu sözlere?
...
soramadım bir çift sözü,
ay mıydı gün müydü yüzü?
sandım ki zühre yıldızı,
şavkı beni yaktı geçti.
....

(bkz: dr. ross geller)

tükenmez kalemi amerikalı denizci john loud
1888 yılında hayvan derilerini işaretlemek için icat etmiştir. loud'un kalemi deri üzerinde işe yarasa da kağıt üzerinde mürekkep akıtmaya devam ettiğinden geliştirilmesi gerekmiştir. macar asıllı biro kardeşler bu görevi üstlenip şimdi kullanmakta olduğumuz çeşit çeşit, adı tükenmez olan ama tükenen kalemleri geliştirmişlerdir.
tükenmez kalemin önce amerika'da parekende satışı ile başlayan serüveni, ikinci dünya savaşı'nda abd hava kuvvetlerinin tercihi olması ile devam etmiştir.

kırtasiye raflarını, kalemliklerimizi renkleriyle şenlendiren tükenmez kalemler iyi hoş ama tükendikten sonra çöpe gidiyor. keşke geri dönüştürülebilse...

bahar dalları.

(bkz: aspirin)

insanın içini yakan satırlar barındıran türkü.
...
memleket, sevdana yürek gerek!
...

storytelde damla sönmez tarafından seslendirilmiş mitolojik bir roman.

karakterin küçük bir kız çocuğundan ayakları yere basan bir kadına dönüşmesini zevkle dinliyorum vakit buldukça. bitmesin diye azar azar dinliyorum resmen ama yine de sona yaklaşıyorum maalesef.
kitaptaki feminist esintiler fark edilmeyecek gibi değil fakat ben sevdim. kirke'nin yalnızlığının, dışlanışının acısını hissettim. tasvirler harika.

mitolojiye ilgim olduğundan ben zorlanmadım ama hiç bilmeyenler için hikayeler ve kişiler karışık gelebilir. önden bir küçük araştırma yararlı olacaktır.

sözleri günay çoban'a ait bir tarkan şarkısı.

şunu bil ki daima ben, en güzel yeri hatırana saklarım talan olmuş gönül bahçemde.
saçlarımda tel tel hüzünlerle, gözlerimde azalan güneşlerle ben hep seni beklerim bu şehirde.
bir gün dönersin diye...
kendine iyi bak ey sevgili!

evde çok vakit geçirdiğimden mütevellit yapımına merak saldığım sirke çeşidi.
yapımı basit biraz elma, içme suyu, biraz bal ve bolca sabır.bu tarife göre bir kaç kavanoz yaptım kış mevsiminden bugüne kadar. yaptım ama oldu mu bilemiyorum. bilenler bilir sirkeyi sirke yapan bir bakteri topluluğu vardır adı sirke anası olan.
benim sirkelerimin anası oluşmadı, öksüz kaldılar.
o kadar da özendim ama galiba beceremedim ben bu işi.
sirke yapımı için tarif ve tavsiyelere açığım sevgili sözlük sakinleri, öğretin şu işi bana.

...tanrı türk çocuğuna çok bayramlar göstersin!...
kutlu olsun bayramımız.

şu minnoşları hatırlayalım.

malûm gazetede köşe yazarı idi ali ural. o sebeple kitap bana hediye edildiğinde ön yargı ile yaklaşmadım değil. birkaç ay süründürdüm kendisini, yüzüne bakmadım. en sonunda önce kapak yazısı dikkatimi çekti, sonra rastgele pasajlar okudum derken kapıldım gittim.
açar açar okurum arada hâlâ.
velhasıl kitap güzel.

arka kapaktaki yazıyı paylaşayım sizinle.

sevgili dost!

bu sabah kuş sesleriyle uyandım. ne güzel değil mi? hayır, güzel değil! açık penceremden ok gibi dalıp yastığıma saplanan karga sesleriydi.

kuş sesleri dediğimde aklına asla karganın gelmediğini biliyorum. bu, karganın da bir kuş türü olduğunu bilmeyişinden değil, karganın türünün en önemli özelliği olan güzel bir ötüşten mahrum oluşundan elbette. yüzümü yıkarken acaba diyordum; acaba türümüzün en önemli özelliklerini taşıyor muyuz? hareketlerimiz ve sözlerimiz nerelere saplanıyor?
acaba 'insan' denince hatırlanıyor muyuz?

kuruluşundan beri takip ettiğim bir proje.

kadınlarımızın hikayeleri nasıl acı...
evlat kaybedenler, eşinden şiddet görenler, sevdiklerinden koparılanlar, türlü türlü eziyet edilenler... onlarca acı hayat öyküsü.
kadının hiç yüzü gülmemiş bu topraklarda. okudukça anlıyor insan.

her hikaye ayrı bir yara açıyor ama en çok da değişmeyen bu köhne zihniyetin daha da vahşileşerek bizi sindirişi yaralıyor insanı.