günlük

bir aralar tutardım şimdi ajandaya sardım.

rahmetli babamın düzenli ve uzun zamanlara konu olabilecek eylemi. sevgili kahramanmaraşlılar babam askerde okuma yazmayı öğreniyor ve o günden vefatına kadar yazım daha da iyi olsun diye günlük tutuyor. arkadaş yazısı iyileşmedi ama kendi hayatına beni ortak etti. bu dünyadan göçüp gitti ama anıları yaşıyor , olaylara gel. okuduğumda babamla sohbet ettiğim hissi oluyor.

üzgünlük olmuyor da değil yani.

eskisi gibi dolu mu yaşamıyoruz ? noluyor çözümlenmesi gereken şeyler. hakikaten geçmişteki arkadaşlar daha dolu gibi . bugünü yazsam mesela kahvaltıyı geç. evin çamaşır makinesinin sızdıran hortumunu kızımla tamir . netflixten indiana jones ve tivibudan full metal jacketin seyredelişi. kafa sözlükte iki çizittirme ve yatış. kaç satır etti?

bir nevi kendinize geçmişi hatırlayabilecek küçük notlar bırakmak. düzenli olmasa da bugünlerimi unutmamak adına zaman zaman yazıyorum. yazdığım günün tarihini, o günü neden unutmak istemediğimi ve o gün yaşadığım duyguları en ince ayrıntısına kadar yazıyorum. dönüp baktığımda yaptıklarıma, hüzünlerime, enerjime veya bitmek tükenmez gücüme inanamayıp “vay be, neler yaşamışım!” derim.

güzel, deneyin.

sevgili günlük bugün de bitiyor tamamlanmadan. tamamlanmayanlar asla tam olmayacaklar.

oğuz atay'ın kitaplarından biridir.
(bkz: günlük (kitap))

günü gününe not alınan anılar.
uzun zamandır yapmadığım, ama blog hâlinde yazdığım bir durum.

hep niyet hiç kısmet defterim.

fil gibi hafızam da saçmalamaya başladı zaten, bundan sonra da kalem tutulmaz niyet.

tutmayın günlük falan, gün geliyor başka birilerinin eline geçiyor ve sizde kalmasını istediğiniz ne varsa bir başkasının gözlerine değiyor.

sevgili günlük, bugün kafa sözlükte yeni arkadaşlarla tanıştım. çok mutluyum.

sevgili günlük,
bugün çok güzel 2 arkadaş edindim. çok güzel ve eğlenceli bir gündü. umarım arkadaşlığımız hemen bozulmaz. bugüne 10/10 veriyorum.

epeydir yazdığım ama yazdıklarımı yakmayı düşündüğüm şey.

geçmişi okumak her ne kadar ufuk açıcı olabilse de günlükleri baştan sona okuyup, önemli gördüğüm noktaları not alıp yakmayı düşünüyorum. niye? geçmişi tamamen atmak için zihnimden. tek bir anısı dahi kalmasın geçmiş yaşamımın diye... eh, sormakta haklısınız: şu an da yazıyorsan, bugünleri de yakmak istemeyeceğin ne malum? evet, onu da yapabilirim ama.

yo ya da yapmam. 5 yıl önceki ben ile bugünkü ben ve 5 yıl sonraki ben arasında büyük farklar var. hayat bazen değiştiremeyeceğimiz şeyler çıkartır karşımıza. kimi zaman ölüm, kimi zaman aşk ve kimi zaman fırsat. ama 5 yıl hatta 7 yıl önceki beni yazan dizeler yok olmayı hak ediyor.

kim ister o dopdolu kabusları çağrıştıran defterleri rafında? ben istemem. mademki kabusum bitti ve rüyadayım artık, bundan böyle rüyalarım yetsin bana.

biri bulacak korkusuyla yazamadıgım bir şey.

lisede farkında olmadan mindfullness yapmamı sağlayan defterler. yazamayacak kadar travmatik olaylar yaşadıktan sonra dsm-5ten kendime bozukluk beğendiğim süreçte 50 kere başlayıp devam ettiremediğim bari journaling yapayım diye çeşitli başlıklarda yazı yazmaya çalıştığım şey.

günlük, kişinin gün içerisinde gördüğü ve hissettiği şeyleri aynı gün kaleme almasına denir. eski edebiyattaki adı da ruznamedir. günlük tutmak oldukça faydalı ama açıkçası her gün yaptıklarımı yazıya dökmek zor geliyor. bazen kötü hissettiğim günlerde yazıya dökerim, ondan sonra yüzüne bile bakmam.her gün yazabilme alışkanlığına erişebilsem çok iyi olacak.

o kadar çok sorguluyorum ki ve bu sorgular beni o kadar çok ailemden, çevremden her şeyden uzaklaştırıyor ki, o kadar çok kendime güvensiz hissediyorum ki bazı konularda, mahvolmuş hissediyorum, beni ayakta tutan şey ne bilmiyorum.

t: günü gününe yaşananların yazıldığı defterdir.
disiplinli bir şekilde tutmasamda arada bir yazıyorum. okunmasından korktuğum için çocukluğumdan beri şifreli yazardım*.
artık saldım. saya, söve rahat rahat yazıyorum.
ayrıca sadece yazarak değil çizim yaparak da günlük tutulabilir. benim uzun zamandır yaptığım gibi.

yaşadığı tüm olay ve duygu durumlarını paylaştığı defterin adıdır.psikolojik açıdan insana iyi gelir zihni dinlendirir. fakat benim yazdığım dört günlük defterinin okunduğunu öğrenince yazmayı bıraktığım bir eylemdir.

yerini sosyal medyanın aldığı var olmanın ispatını içinde barındıran yazılar bütünü.