sakin bir bruce banner yazar profili

ssg'nin bizzat aktif olarak yürüttüğü yönetsel işlerden elini çekip işleri başşşşak beye bıraktığı gün bitti.

ben hep, siz tekiniz.

2007 ekşi sözlük ilk sözlüğüm, sonrasında itü, uludağ, inci cart curt açılan kapanan bazen bir rüzgarla binlerce kişiye ulaşan , bazen açıldığı gün 3 kişi olup o 3 kişiyle bir zaman sonra dükkanı kapatan irili ufaklı onlarca sözlük. bazen aradan geçen yıllar sonra dur şurada hesabım duruyor mu diye baktığım, bazen gün aşırı yazdığım dönemler oluyor hala bazı bazı sözlüklere.

90'ların sonunda ülkemizde kendine ait dizisi olan, show programlarının konuk almak için sıraya girdiği maymum çarli, televizyon ile gelen şöhreti kaldıramamış psikolojik sorunlar yaşamıştır. bugün hala ingiltere, dorset'de şempanzeler için kurulmuş bir hayvan rehabilitasyon merkezinde ikamet etmektedir.

buradan

bir sözlük radyoları efsanesi olarak, ilk defa dinleyeceğim.

(bkz: guess who am i)

aslında bir iki kişi dışında kişilerin rolleri yerine gerçek hayattaki karakterlerini sergilemesi söz konusudur. bu nedenle çok iyi bir oyunculuk gibi görünür. ancak ortada oyunculuk değerlendirmesi yapabilmek için sergilenen bir act yoktur. yani gerçek hayatta bir marangozu ahşap yontarken videoya çekip, bir dizinin marangozun ahşap yontması sahnesine montajlarsanız müthiş gerçekçi bir rol gibi görünür ancak ortada rol yoktur.

bir oyunculuk değerlendirmesi için oyuncunun gerçek hayatta olmadığı bir benliğe ne kadar iyi bürünebildiğine bakmak lazım. mesela gerçek hayatta ciddiyeti ile bilinen, sululuktan hoşlanmaysan bir insan olan kemal sunal hayat verdiği ve bir çok insan tarafından hafif salak, komik ve sempatik karakterleriyle sevilmiştir. bu yüzden kemal sunal için iyi oyuncu denir.

ama dizideki cengodan buraktan hiçbir zaman bir plaza beyaz yakalısı çıkmaz. savaş'tan, gökhan abi'den efemine bir tip çıkmaz. çünkü rol yapamazlar, gerçekte olduklarından başka karaktere bürünemezler. bunu biraz biraz başarabilen isimler zaten başka dizilerde başka profilde karakterler olarak göründüler. ama sıfır bir kadrosunun geri kalan çoğu oyuncu değil. sadece sıfır bir dizisinde yaratılan kurgusal karakter, kendi gerçek hayattaki kişilikleri ile örtüştüğü için sırıtmıyorlar.

(bkz: supermassive black hole)

bilmiyorum belki psikolojik ama bana daha çok temizlik hissi veriyor.

şu ara basınçlı su yıkamalı olanlara sardım. dişçiye kontrole filan gittiğimde böyle kendi makineleri var onla bir oto yıkama gibi yıkayıp, bir tane jel bir şeyle pırıl pırıl yapıyor vicdansızlar. ne kadar fırçalasam da bir hafta sonra filan o pırıltı yavaş yavaş gidiyor.

onlardan gaza geldim, bir basınçlı sulu makine alacağım sanırım. bir de o dişçilerin kullandığı macun mu, jel mi neyse bilen varsa yeşilendirsin.

şu an baktığım ürün; oral b oxjet serisi

ayrıca siccin serisi, musallat gibi filmlerle tanınan, ülkemizde yerli korku sinemasının öncülerinden olan yönetmen-senarist alper mestçi ile evlidir.

(bkz: alper mestçi)

pek bilinmez ama dümbüllü ismail'in bir de fesi vardır.

dümbüllü kavuğu münir özkul'a, münir özkul'dan ferhan şensoy'a, ferhan şensoy'dan rasim öztekin oradan da nihai olarak şevket çoruh'a gelmiş.

dümbüllü'nün fesi ise önce münir özkul'a, oradan müjdat gezen'e geçmiştir. son olarak müjdat gezen de fesi şevket çoruh'a teslim etmiştir.

yıllar sonra hem fes, hem kavuğun sahibi olan kişidir.

fes tuluat'ın, kavuk ise orta oyununun simgesi olarak kabul edilir.

insanın sahip olduğu değerleri tamamen içinde yetiştiği kozasının belirlediği, bambaşka koşullarda, dışladığı öteki gördüğü insanların maruz kaldığı koşullarla yüzleştiğinde nasıl onlardan birine dönüşebileceğini gösteren bir film.

insan hep dışardan bakıp yargıladığı durumlar bir gün kendi başına geldiğinde değerlerin tepe taklak olup, yargıladığı şeye dönüşebilir.

bruce lee'nin dediği gibi be like water my friend, formless, shapless...

senin orda kurulu düzenin yok mu kardeşim?

baycan firması tarafından 90'lı yılların başında çıkan şekersiz sakız markası.

reklamı

benzer sorunları milli takımda da yaşamıştır. 2010 dünya kupasında oyundan alınan anelka devre arası soyunma odasında teknik direktöre küfretmiş. fransa futbol federasyonu kupa devam ederken anelka'yı kadro dışı bırakmış evine göndermiştir. soyunma odasında sadece teknik ekip ve oyuncuların arasında geçen bu olayın en ince ayrıntısına kadar basında yer aldığını gören fransa milli takımı, gönderilmesi gerekenin anelka değil olayı basına taşıyan ispiyoncu hain olduğunu öne sürmüş, fransa futbol federasyonunu boykot ederek antreman ve maçlara çıkmayacağını belirtmiştir.

tüm bunlar yaşanırken kupa devam etmektedir. ftakım antreman olmasa da maçlara çıkmıştır. o yıl fransa tarihinin en kötü dünya kupalarından birini geçirip güney afrika, uruguay, meksika gibi kadro bakımından kendi liginde olmayan takımların olduğu grupta 1 puan alarak sonuncu olmuş, gruptan çıkamamıştır.

eşiklerden geçen eskiler bilir. ben bu aşkın ızdırabını...

aslında oliver stone'un savaş üçlemesi (ya da vietnam üçlemesi olarak da bilinir) filmlerinden ilkidir.

bol spoiler

ilk filmde etik ve ahlak değerleri ile ülkesi için katıldığı savaşta etik ve erdem ile savaşın gerçekliği arasındaki ikilemle mücadele eden genç bir adamın çelişkilerini irdeliyor. ikinci filmde ise ülkesinin değerlerine körü körüne bağlı ve bu doğrultuda savaşta her şeyi mübah gören, ülkesine gazi olarak dönen bir adamın hikayesi var. döndükten sonra yaşadıklarını, ne için savaştığını sorgulamaya başlayan adam politikacıların çıkarları uğruna öne sürülmüş bir piyon olduğunu düşünüyor ve bir savaş karşıtına dönüşüyor. son filmde ise tüm hikayeye vietnamlı bir kadının gözünden bakıyor. kuzeyli-güneyli olarak ayrılan ülkesinde ikilemi yaşayan kadın, kendi ülkesinin vatandaşlarının ona yaşattıkları ile gelen abd'lilerin mi, kendi ülkesinde sözde bağımsızlık isteyen vatandaşlarının mı daha vahşi olduğunu sorguladığı bir maceraya sürükleniyor.

ilk film: 1986'da türkçeye müfreze olarak çevrilen filmi(bkz: platoon) çekilmiştir.
bu filmde akademik olarak başarılı sayılabilecek genç bir adam vatanseverlik duyguları ile okulu bırakıp gönüllü olarak orduya katılır. tüm entelektüel birikimi ile savaşın ortasında ilkeleri ile ülkesi için savaştığını sanan kahramanımız, hiçbir etik değeri olmayan, tek bildikleri gerçek ölmek ve öldürmek olan bir müfrezenin içinde kendi etik değerleri ile de savaş verecektir.

ikinci film: (bkz: born on the fourth of july) ilk filmden 3 yıl sonra çektiği "doğum günü 4 temmuz"
not: 4 temmuz abd'nin bağımsızlık günü olarak kutladığı gündür. bu filmde vietnam savaşı sonrasına odaklanır. mahallesindeki herkes rock'n roll amerikasında gençliklerini yaşarken, ülkesine ve değerlerine radikal bir şekilde bağlı olan ron(tom cruise) orduya katılır. ilk filmdeki kahramanın aksine, hatta tıpkı onun müfrezedeki arkadaşları gibi, savaştaki tek gerçeğin ülkesi olduğunu düşünen, etik ve ahlak kavramlarını sorgulamayan, sivil ve çocuk öldürmeyi mübah gören ron bir şekilde yaralanır ve tekerlekli sandalyeye mahkum bir gazi olarak döner ülkesine. ilk başta bir kahraman gibi karşılanan ron zaman içerisinde sivil hayatta kaybettiği ayakları ile birlikte abd'nin sağlık sistemi ile yüzleşir, sivil hayatta basit bir evrak için bile bürokrasi içerisinde yaşadığı zorluklar ile orduya, ülkesine bağlılığını sorgulamaya başlar. ve onu savaşa katılmaya ikna eden motivasyonun aslında yozlaşmış politikacıların propaganda ile kurguladığı bir kandırmaca olduğunu anlar. ron artık yılda bir kez bağımsızlık günü törenlerinde göstermelik yürüyüşlere davet edilerek kuru teşekkürle kandırılan bir adam değil, yozlaşmış amerikan sisteminde ödediği bedelin hesabını sorma mücadelesi veren bir adamdır.

son film: 1993 yılında vizyona giren üçlemenin son filmi (bkz: heaven and earth). bu filmde (bkz: oliver stone) hikayeye bir de vietnam tarafından bakar. ülkesi için savaşmayı göze alan vietnamlı bir kadın'ın biyografik hikayesine odaklanır. önce ülkesinin bağımsızlığı için çabalayan kadın, kendi ülkesinin vatandaşları tarafından kuzeylilere casusluk yaptığı iddiasıyla suçlanıyor. acılar çekiyor. kendi vatandaşlarının ona yaptıklarını gören kadın artık ülkesindeki abd'leri o kadar da cani olarak görmüyor. onu savaşın bu acımasız dünyasında çekeceğine inanan kibar, insanca davranan bir abd'li askere aşık oluyor. ama orda da işler pek iyi gitmiyor. sonra olaylar gelişiyor işte.

(bkz: chateau margaux)