bu felaketin tam da ortasında kalıp çok acılar gördüm kendi gözlerimle , aç kaldık , evsiz kaldık sığındığımız bir konteynerda 53 kişi kaldık. şehir öldü biz sağ kaldık bu berbat bir psikolojiydi. evinin yıkılması , insanların çığlıkları , kendini kaybetmenin eşiğine gelme. umarım bir daha asla böyle bir şey yaşamayız. bir daha bu psikoloji bunu kaldırmaz.
onun ölüşüne ayrı , kendine ayrı , geride bıraktıklarına ayrı üzülüyorsun. tüm mezarlara baktığında için eziliyor ama yıllarını geçirdiğin bir çok anında yer alan kişinin ismini görünce ellerinle toprağa verince anlıyorsun asıl acıyı ve hayatın gerçek yüzünü.
o kadar bağırıyor ki alt komşumuz kesinlikle nefes aldığını bile duyuyordur. bir kere bir arkadaşımın yanında aradı beni , kız niye bağırdı diye sordu. bağırmıyor annem normal konuşması öyle.
bu sözlüğün en güzel yanı haksızlık karşısında susmayan yazarlarıdır. böyle iğrenç bir meseleyi ne kadar örtmek isteseler de kimse sessiz kalmadı kalana da sözüm yok ama böyle pislikleri ortaya döküp parmakla göstermeliyiz ki artık birileri bir şeyleri anlasın ve harekete geçsin. umarım o sapkın zihniyetli adamın o küçücük bir çocuk için düşündüğü rezil şeyleri ona yaparlar. diyecek başka bir şey bulamıyorum.
olayların o kadar şokundayım ki ne yazabiliyorum ne de anlayabiliyorum. susan yazarlar sadece etliye sütlüye karışmamcılar değil baya bir kısmımız ‘harbiden böyle insanlar var mı böyle olaylar yaşanıyor mu’yu düşünüyor. tek yapabildiğim başlıkları , entryleri okumak , o aşağılık birey ve onun gibi sapkınlıkları , düşünceleri olan sapık zihniyetlere her saniye sövmek. şoku atlatırsam belki bir yerlerden tarak bulabilirim.
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.