sarac yazar profili

ben bunları kimseye anlatmadım, kendimle bile konuşmadım.

negatif bir ruh hali ile uyanmak. o gün öyle geçer gider.

yeni yıla dair umutlar da az değildir ama inceden bir hüzün de vardır. güzel şeyler yaşanmıştır, hoş sedalar kalmıştır, bazı anlar geçmesin istenmiştir ama yine de geçmiştir. olsundur, yeni güzel şeyler de yaşanacaktır elbet. bu da tesellidir. mutlu yıllar, mutlu yıllaarrr…

pilotların neredeyse hepsinin sahip olduklarını sandıkları şey sanırım. bazen de öyle değil işte, zorlamayın :)

bu davranışınla beni çok mutlu ettin, çok teşekkür ederim demek daha kolayken, neden insanlar bu davranışınla beni çok üzdün demekten çekinirler? biri tarafından üzülmüş olmak, biri tarafından mutlu edilmek gibi bir şey değil mi? insanlar üzgün olma hallerinin yeterince önemsenmeyeceğine inanıp bunun üzerine daha da üzüleceklerini düşünerek mi üzgün olduklarını dile getirmekte zorlanırlar? ya da üzgün olma halini bir zayıflık olarak mı görürler? son günlerde tanıdığım ve değer verdiğim herkese eğer üzgün isen bunu seni üzen her kim ise ona söylemelisin diyorum. söyleyiniz.

ihtimaller. daha gençken mümkün olan şeylerin sayısı daha fazlaydı sanki, şimdilerde ise hep şu soru var hayatımda: “eyvah! acaba geç mi kaldım?”

ben… ah, nereden başlasam ki? zaten en büyük problemim bu, nededen başlayacağımı asla bilememem. kendime koyduğum hedefleri sürekli sabote ederim. “2025 farklı olacak bence” bunu söylemek zorundayım, manifest falan başım belaya girmesin :)

son günlerde uçak korkusu.

çekilişe katıldım! numaram:98

planlar pek çok, uygulanan hiç yok. tam olarak iki gün süren varoluşsal kriz.

her şeyi kendi meşguliyetine göre planlamaya çalışan kişi. davet edersin, ben ne zaman müsait olursam sana haber vereceğim der. yürüyüşe gideceksinizdir, meşguliyetlerini sıralar ben en müsait saatte haber vereceğim der. o seni davet edecektir, ne zaman müsaitsin diye sormaz yine, der ki ben müsait olunca söyleyeceğim. bir yere gideceksinizdir, kendisi günüyle beraber gitmeyi teklif eder. hangi tarih ikimiz için de uygundur diye asla sormaz. çünkü ben de yastık gibi sabahtan akşama kadar oturup senden telefon bekliyorum. hiç işim gücüm yok. 7/24 müsaitim. aaa ne demek canım yaa. tabii sen müsait olunca ara. ben hep hazır ve nazırım. bak yazarken bile sinirlendim. bu insanların hep yüzüne vururum. derim ki neden sürekli ben ben ben diyorsun. senden başka, benim ve diğer insanların da çeşitli sorumlulukları ve meşguliyetleri olmadığına mı inanıyorsun. valla söylerim. hiç affetmem. siz de affetmeyin.

tüm canlıların tüm sağlık sorunlarını gidermek gibi bir süper gücüm olmasını çoook ama çok isterdim. herkesin sağlıkla, huzurla, yüzünü gülümseten anılarla dolu olarak yaşlanmasını, ömrü son bulurken de aklından geçirdiği son şeyin, ne güzel yaşadım gibi bir cümle olmasını sağlayabilseydim keşke. böyle bir gücüm olmasa bile her fırsatta herkes için kalbimin en temiz yerinden bunları diliyorum. umarım düşüncelerimiz gerçekten titreşimdir ve iletebiliyoruzdur. umarım bazen iyi dileklerimiz gerçekten işe yarıyordur.

“buraya tabiatı koydum. ağaçları, suyu, ovayı, dağı. onlar bizim kardeşimiz, çok canın sıkılırsa arada onlarla konuşursun.
buraya, küçük mutlu güneşler koydum. günlerimiz karanlık ve çok soğuyor bazı akşamlar, ısınırsın. buraya, bir inanç bir inat koydum. tut ki unuttun, tekrar bak, o inat neyse, sen osun. buraya yolun yokuşunu koydum. bildiğim için yokuşu. zorlanırsa nefesin, unutma, ciğer kendini en çabuk onaran organ, valla bak, aklında bulunsun.
buraya umutlu günler koydum. şimdilik uzak gibi görünüyor, ama kimbilir, birazdan uzanıp dokunursun.”

bir şeyi sevmenin aynı zamanda bilgi gerektirdiği. aklıma da hep tomris uyar’ın sözleri gelir bu noktada: “sevgi savurganlığım yüzünden habire su vererek çürüttüğüm kaktüsler hala aklımda...” her neyi seviyorsan onu öğren, tanı, ihtiyacını ve onu hayata bağlayan şeyleri bil ki yaşatacağım zannederken öldürme.

ilk olarak netflix’te camera diye bir film izledim. vay be dedim, bu da meslek mi olmuş. aynı gün ecem diye bir kızın röportajını gördüm. oo dedim turkish girl’ler de bu “mesleğe” el atmış. 1 dakikalık twerk videomdan 1000 $ kazandım diyerek, her cümlenin arkasından pişkin pişkin gülen biri. kolay yollardan para kazanma merakı biz insanlara daha neler yaptıracak acaba. yani daha ne yaptırabilir?

insanının sinirlendiğinde ağzından çıkanların farkında olmadığı coğrafi bölgemiz.

iğne meselesine çocukluğunda penisilin ile başlayınca fobi falan kalmıyor. “penisilin yanında herhangi bir iğne nedir ya, kurban olurum ben tüm iğneelereeee” diyorsun. penisilin deneyin ajxhahs

toplum içinde öyle şeyler yapılıyor ki (her tür canlıya şiddet ve işkence gibi mesela) geğirmek nedir? çok masum. çok minnoş. valla bak.

köyde yaşamak bile artık huzursuzluktan uzak kalmaya yeterli olmuyor. köye de gitsen, dağa da çıksan insanın kötüsü, belanın şöylesi böylesi seni buluyor. nerede yaşayalım biz! salın bizi ya!

şaşırdık mı gerçekten?