scapularadd yazar profili

aslında neredeyse hepsi ama annesinin balına bakınn
şu burnu yesem miii

işe gireli 1 ay 12 gün oldu. salı günü stajdayken tanıştığım biriyle karşılaştım kurumda, iş görüşmesine gelmiş. içime bir kurt düştü, çünkü en fazla 2 fizyoterapistle çalışıyor kurum ve biz zaten 2 kişiyiz. neyse dedim 2 gün geçti, öğretmenler konuşuyordu öğretmenler iş görüşmesine geliyor falan diye, ben de dedim işte fizyoterapist gelmiş. içime iyice kurt düştü, hocalardan biri kızım git muhasebeye sor bir, içinde kalmasın. muhasebeye gittiğimde müdüre yönlendirdi ve evet veli şikayeti olmuş yollarımızı ayıralım dedi. velilerle ilgili yaşadığım durumu anlattım ve bunlar ilk haftalar olan şeylerdi, şu an hiçbir sorun yaşamıyorum dedim. kadın bana ben sizi işi aldığımda iş ilanını kapatmadım, biliyorum etik değil ama.. dedi. demek ki boş kalmasın diye aldı ve deneme süresi dolunca gönderiyor. şu an çoğu hastam beni seviyor, beraber çok güzel çalışıyoruz hatta bir hastam eve de ayrıyeten özel olarak gelmemi istedi. ne diyim, yazıklar olsun.
ve o veliler de sorunluydu, ben ne yapsam yeni mezunuyum diye beğenmiyorlardı.

geçenlerde annemlerin yanına gittim. köye gideceğim, minibüsteyim. yanıma genç bir kadın oturdu ve buraları pek bilmiyormuş, minibüs saatlerini sormuştu, gösterdim. sohbet etmeye başladık. istanbulda çalıştığımı, tek yaşadığımı söyleyince "iyi bari sizin gibi bir bayanı sağlam bırakmışlar" dedi. bu nasıl kaba bir tabir, bunlar nasıl kötü düşünceler anlayamıyorum. içimden gülüp geçtim ama bu düşüncelerle savaşmak istemiyorum artık.

çok yorucu ve stresliymiş, bilmiyordum.
bir yere müracaat etmiştim, cvmi gönderdim. arayıp görüşmek istediklerini söylediler. okeyledik, bir form doldurttular, fizyoterapist olduğumu belirttim. cvmi inceleyip beni arayan kadın dönüp aa siz fizyoterapist misiniz, e fitness eğitmeni? dedi. ya zaten cvmde belirtiyorum, yeni mezun olduğum da yazıyor. sonra da deneyimli istiyoruz deyip gönderdiler. maaş konusuna bile gelemedik. boş yere yorup umutlandırıyorlar insanı.

çok uzun yaşadığım ve pek çok kişi yitirdiğim için artık biliyorum ki ölüler yokluklarıyla değil de -onlarla bizim aramızda- söylenemeden kalan sözler yüzünden keder verirler asıl.
susanna tamaro-yüreğinin götürdüğü yere git

intihar eğilimimin olduğu 8. sınıfta beden eğitimi öğretmenim bu kadar ölmek istiyorsan git atla arabanın önüne demişti. 9-10 sene oldu ortaokulu bitireli, ama bazı şeyler unutulmuyor ve herkes insan olamıyor.

cahillik.

kedilerin osurduğunu bilmezdim hatta erkek arkadaşım söylemişti de inanmamıştım. bir gün güzel kızım omzumdayken popişi bana dönüktü ve mutsuz son..

haftaiçi okul ve staj yüzünden kahvaltı yapamıyorum. haftasonu kahvaltı için öyle özeniyorum ki sırf kahvaltı için haftasonunu iple çekiyorum.

erkek arkadaşımla 10 aralıkta beraber olmaya başladık. gece (kedim) ise bize 12 eylülde geldi, geçen gece uyurken aklıma geldi, tam 9 ay 2 gün sonra gelmiş. ehehe ben doğurdum kızımı diyorum eheheh.

'açılın ben doktorum' sürekli kullanılabilecek bir cümle ama benim başıma gelen 'açılın ben fizyoterapistim' oldu, çok iyi. şehirler arası otobüse binecektim, önümdeki teyze kalçasını kaldıramıyor, yardım edeyim mi dedim, döndü ve sen beni kaldıramazsın dedi, teyze ben fizyoterapistim dedim sjdldkdllf

çiçekçinin önüne kutu koymuşlar, bir kedi hep orada yatıyor. bugün baktığımda içine sigara izmariti ve sigara paketi atmışlar kedi de yanında yatıyor. ya arkadaşlar çöp diye bir şey var çöp. gidin oraya atın kedinin evinden ne istiyorsunuz?
ayrıca ben demir kapımın önüne kediler için karton kutu koymuştum,içinde havlu da var. içine mama ve su koyuyordum. bir gün belediye çalışanları ağaçları budamak için gelmiş, kediler için yaptığım kutuyu alıp içine çöp koymuşlar. yazık ya. çok üzüldüm. ama şimdi tekrardan kutu yapacağım.

gerçekten metro bir ihtiyaçmış. beykozda hastanede staj yaparken tek vesaitim otobüstü, üsküdardan gitmeme rağmen ve navigasyonda 40 dk göstermesine rağmen 2.5 saatte gittim. diyeceklerim bu kadar.

hayvan çiftliği
istanbul hatırası
nietschze ağladığında
insanın anlam arayışı
beden asla yalan söylemez
suç ve ceza
sefiller
monte cristo kontu ve daha binlercesi...

sanırım lise 3'teydim. kampüse çok yakındı okulum, kampüsün rakımı da yüksek. kar yağıyor, ne araçlar yukarı çıkabiliyor ne de aşağı inebiliyorlar. gelenler de aşırı dolu ama mecburen birine bindim. yolda da kaza olmuş. tutunacak tek bir yer yok, insanlar birbirine yapışmış resmen. şoför ani fren yaptı ve ben önümdeki adamın beline sarılmış bulundum. neyse ki adam anlayışlı çıktı, sonrasında da demire tutunduğu kolunu gösterip tutunabilirsiniz demişti.

serviste yatan 2. kez hemipleji geçiren hastam osman amcanın yanındayız, aşağı inemediğinden odasına çıkıyoruz. oturma dengesi çalışıyoruz, baktım gözler kapanıyor uyuyacak dedim ki osman amca beyaz önlük yakışmış mı, yakışmış kızım beyaz melekler dedi. iyi ki fizyoterapistim!

insanlar boş vakitlerinde okursun kitabını diyor. hayır efendim, kitabım için vakit ayırırım. yemek yemek, su içmek kadar elzem bir ihtiyaçtır kitap.

insanlar.

dün staja başladım, pediatrideyim ve riskli bebeklerle çalışıyoruz, gelen bebiş 28 haftalık doğmuş, hocam da işte stajyerimiz de 27 haftalık doğmuş diye beni anlatıyordu, kadın yoğun bakımda kaldınız mı falan dedi, yazın kardiyak yoğun bakımdaydım dedim, aa kalp hastalığınız mı var dedi, yoo stajyerdim dedim sonra hocam aydınlattı beni doğduğunda kaldın mı diye soruyor diye. teşekkürler ybü, teşekkürler ftr.

şansıyla geldi gece...
kedi sahiplenmek için biriyle görüştüm, anlaştık. kumudur, mamasıdır vs hepsini sipariş ettim ama yanlış olmuş siparişi değiştirdim. o gece bahçeden bir ses geliyor, açtım kapıyı baktım yavru kedi. mama verdim, yedi. bütün gece benimle uyudu. 2 haftadır benimle, o kadar güzel ki. gece gelip şansını yarattığı için ismini gece koydum. maalesef diğer kediyi sahiplenemedim, maddi gücüm yetmezdi.
kızım gece, iyi ki geldin!