scorpian yazar profili

kadınları serbest bırakın.

olmamak için saçma sapan bi sürü neden var ama olmak için. yarınlarımıza bir dünya bırakılmek için..

atar mısınız bilmiom ama ben yine de bi atıyım, belki 5 10 lira atan olur.

papara hesabım

ya neden acaba kanzi ya hmm?

annem yapmıştı bi kere, urfada mı ne yiyorlarmış. öve öve bitirememişti ama sonuç; bok gibiydi. denemeyin denettirmeyin

bence çok takdir edilesi bir davranış. ekonomik durumun, psikolojik durumun, hayata bakış açın veya her şeyden öte bir çocuğa bakamayacağını anlayıp, istememek; varolmamış bir insana yapılacak en büyük iyilik. bu kararı veren insanlar da ailesinin veya toplumun baskısına rağmen yaptıkları için, kanımca çok cesur insanlardır. bu hayatta daha fazla yarınlarını düşünen insanların olmasını diliyorum.

namus, ahlak, aile ve sapkınlık kelimelerinden nefret ediyorum. batsın sizin dünyanız

bu aralar kanyr weste taktım. her onu dinliyorum. en çok sevdiğim sarkısı ise, bound 2

ben de kesinlikle arıyorum eğer online olarak kitap tartışabileceğimiz bi grubunuz varsa eğer,
memnuniyetle girmek isterim.

ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
sevmek için güzele mi bakmalı?
çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
solması için gülü dalından mı koparmalı?
pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?

victor hugo

erkek dediğin kokulu osurur. kadın dediğin daha da kokulu osurur.

her ne kadar doğum günü benim için önemsiz, diyen insanlar için bile boğazında ki düğümleyici duygu.

az önce görüldü

bu aralar arsen lüpen serisini okuyorum. eğer sherlock sevdiyseniz büyük ihtimalle buna bayılacaksınız. yaz aylarında böyle polisiye okumak insana çok iyi geliyor valla.

bir kere din sınavı için çalışma kağıdı hazırlamıştım. o kağıtlar ise küçük küçüktü. ben de o kağıtları kalem kutuma koymuştum. 4 sınıfta olduğum için kopya olduğunu anlamamıştım o zaman, tabi. ondan sonra sınava girdik işte hepsini yaptım, tam sınav bitince hoca yanıma geldi ve elini kalem kutuma bir soktu tüm kağıtlar döküldü. tam sınav bittiği için kağıdımı aldı ve "rezil" diye söylendi. neyse sınav bitti falan ama ben hüngür hüngür ağlıyorum. sınıfta herkes bana kopyacı diye alay etmek için yanıma geliyor benim ağlamakta olan halimi görünce ise "niye ağlıyorsun" falan diye soruyorlar. ben kopya çekmediğimi hocanın iftira falan attığını söylüyorum. benim ise yakın bir arkadaşım bunu babasına söylüyor. babası okula geliyor(babası ise rütbeli biri bu arada eğitim alanında) ondan sonra bu hocanın bazı yolsuzluklar yaptığı ortaya çıkıp okuldan gidiyor. hoca tam giderken ben de ona rezilsiniz demiştim.lol.

next in fashion. eğer met gala/red carpet kıyafetlerine kötü deyip, beğenmiyorsanız kesinlikle izlemeniz gereken bir show. program da gigi hadid'ten donatella versace'ye kadar moda da adını yazdırmış bir sürü ünlüyü de konuk ediyor. programın en sevdiğim kısımlarından biri ise; bizim ki gibi yarışmacılar birbirleri ile kavga edip, drama çıkarmıyor. program gerçekten insanlara modaya ilgi duymalarına veya biraz moda bilgisine sahip olmalarını kazandıyor. podyumda sadece emek kokan, üstüne çalışılmış looklar görüyorsunuz.

çok moral bozucu bir şeydir ve bence bir görgü kuralı olarak da geçmesi gerekmektedir. insanların anlattıklari komik olmasa bile en azından gülümsenmesi gerektiğine inanıyorum. gidip size biri heyecanlı heyecanlı bir şey anlatıyor, size de suratınız beş kaşık onu dinliyorsunuz. yapmayın ya.

moralimi inanılmaz bozuyor. diyorum, gelecekte uykuya gerek kalmadan bir hayat bulunur mu acaba? uyku konusunda ise geceleri uyulmasından da rahatsızım. bence gecelerin çok güzel bi büyülücülüğü var. keşke gündüzleri uyuyor olabilsek ama :/...