ilk izlediğimde çok etkilendiğim,bir insanın bu kararı nasıl soğukkanlı aldığını düşünüp durduğum videonun sahibidir.
“ben hayatımı artık sonlandırmak istiyorum.bu kadar yeterli,çok güzel insanlar,kadınlar tanıdım.” demişti.aklı başında ama bozuk bir psikolojinin cümleleriydi.etrafındaki insanlar kadar korkmuyordu ölümden.kendini önemsemiyor,doğal seleksiyonun bir parçası olarak görüyordu.etkilenmiştim.yaşadım b*kunu çıkarmaya gerek yok diyordu kısacası.
şov muydu evet.buna özenenin zaten psikolojisi normal değildir,özendiriyor gibi yorumlara katılmıyorum.
kadavra yapılma isteği de hala faydalı olma amacı,saygı duyduğum hareket.
sıkça yaptığımdır.
zaten ben mütemadiyen konuştuğum için kendimle,eşyayla,ağaçla,kitapla,bilgisayarla hatta yazdığım formülle bile konuşabiliyorum.
bazen insanla konuşmaktan daha dolu hissettiriyor o ayrı…
“uğraşır,fedakarlık edersin,görmezden gelir affedersin yeri gelir hazmedersin ama günün sonunda “e yapmasaydın?!” derler.” demişti bir büyüğüm.aklımın köşesindedir hep.
çayı şekersiz içme terörü diye birşey var.toplum baskısı resmen.
bakın ben de şekersiz içiyorum ama kaşıklı bir çay bardağı geldiğinde , getiren kişiye “sen bana ne demek istiyorsun?” , “bu kaşığı al da…” bakışları atmam.
kaşığı alır kenarı koyarım,mis gibi çayımı içerim.
“eyy insanlık ben çayı şekersiz içiyoruum.” demeye gerek var mı?
yıllardır kıyafetler, eşyalar,ıvır püsür ne varsa paylaşamadığın çocuk, yıllar geçtikle ,en yakın arkadaşın, ne olursa olsun seni yalnız bırakmayan tek kişi olabilir.
"yine sen mi giydin?" krizlerinden "tshirtün ne güzelmiş.." dediğinde ; "al senin olsun.sana çok yakışır." deme yolculuğu
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.