çocuklarla girilen komik diyaloglar

çocuklar neşeleri ile çoğu zaman hayatı anlamlı kılar, olaylara bakış açıları ile bizi düşündürür. diyaloğa girerken söyledikleriyle bizi de epey şaşırtırlar. büyümüş de küçülmüş derler ya…
…mahalledeki ilkokul çocukları kartopu oynamaktadır. gıcık yetişkinin biri çocuklara “bal porsuğunu kartopu manyağı yaparsanız size gofret vereceğim” der.
çocuklar bal porsuğuna döner. bal porsuğu cevap verir:
“bana atmazsanız iki katını veririm”.
çocukların lideri hemen elindeki kartopunu gıcık yetişkine fırlatır, diğer çocuklar da…özellikle yerde cephane gibi duran kartoplarını…gıcık epey kartopu yer, topuklayarak kaçmak isterken düşer, gene kartopu yer. evine girip kurtulur.
bal porsuğu çocukların liderine sorar:
“ neden açık artırma yapmadın? o belki 3 katını teklif edecekti.”
lider cevap verir:
“biz de gıcıktık ona. kartopların içine taş bile koyduk. cephane yapmıştık onun için. fırsat kolluyorduk.”
((b: siz siz olun mahalledeki çocuklar ile iyi geçinin.))

sabah erken saatler, biz okula herkes işine gitmeye çalışıyor. eski, normal günlerdeyiz. asansörü çağırdık, üst kattan gelen kişi de zemine geldiğini ve ineceğini düşünerek dışarı hamle yaptı. ' aa pardon' dedi. biz de bindik. bizimki, o zaman 4 yaşında, baktı baktı baktı.
'eeee, şurada sayılar var. her kata gelince değişiyor. onlara bakarak nerede ineceğinizi anlayabilirsiniz' dedi. hayatımda ilk kez sırtımdan ter indi, bir şey de diyemedim...

30 yaş arefesinde ulan evlense miydim bunalımındayken kalabalık bir bayram günü (bkz: nerede o eski bayramlar) 3 yaşındaki kuzenden gelen bomba soru.. herkesin kocası var senin neden yok ?? aferin çocuk iyi halt ettin

şuan için 9 yaşındaki kardeşim yakın zamanda bir kayıp yaşamamızdan ötürü 'ölüm' konusuna takmış durumda.
- öldükten sonra cennete giderken nasıl gideriz melekler arabayla mı alır? yoksa uçarak mı gideriz?
- toprağın altında kalan şey biz degilsek neden mezara gidip dua ediyoruz? mezardaki bizi duyuyor mu?
- allah tek başına sıkılıyor mu?
- allah yaratırken asa mı kullanıyor yoksa sihirli sopası mi var yoksa eliyle mi yaratıyor?
.....

içeriden koşarak geliyor.
-annee, anne, aaaannneeee, anne! başkan trump japonya'nın başkanıyla kavga ediyor!(trump'ı nerden biliyorsa?)
- japonlar kavga etmez, koredir o. (çok da bilirim. )
- virüsü çölde bir laboratuvarda ürettiniz dedi.
- haa, çin o çin. çin'de çıktı ya korona.(çin'de bir laboratuvar mı?)
- anne var ya, bence başkan trump ona hadsiz demek istedi.
geldiği hızla geri gitti. (hadsiz demek, allah allah)

-sence dedem cennete mi gitmiştir, cehenneme mi?
- şimdilik bekliyor, tüm ölenler son güne kadar bekleyecek ondan sonra karar verilecek.
- hmmm.
üç dört gün sonra 'deden gitti, özlüyor musun? ' diye soran birine cevap:
- dedem şu an bekleme salonunda bekliyor. herkes ölene kadar.
(ben ne yaptım böyle???)

+allah bizi görüyor mu?
-evet görüyor.
+peki ben tuvaletteyken de mi görüyor?
-?!:d

- giymiycem çoraplarımı, ben soğuk seviyorum. üşümek istiyorum.
- oğlum çorapsız gezilir mi? kızlar der ki 'aa bunun çorabı yok' (tamam bunu neden dedim ben de bilmiyorum)
- yoo benim karım da soğuğu sevecek. öyle evleneceğim ben.
- iyi, bir eskimo bulalım sana onunla evlen. hatta gidin kutuplarda yaşayın.
uzun bir sessizlikten sonra
- neden eski bir moyla evleniyorum ben? evlenmem eski bir moyla. yeni moyla evleneceğim.
- haahh şimdi oldu...

çocuklarla diyaloglar, en sevdiğim. benimkisi pek komik değil ama (bkz: teşbih)in güzelliğinden, paylaşmasam eksik hissederdim.

yedi yaşındaki yeğenimle (erkek) güreş yaparken dayanamadım aldım sırtıma döndürmeye başladım. bir yandan kahkahalar atıyor, bir yandan da 'durma teyze, sakın durma' diye çığlık atıyordu. başımız dönüp koltuğa yığılınca şöyle dedi.
-teyze ya anlamıyorum ben 40 kiloyum, sen elli kilosun. beni nasıl kaldırıyorsun? seyit onbaşı mısın sen?

arkadaşın, 4 yaşındaki pek tatlı çocuğundan geliyor: "yarın hareket etmeyen balık alalım da, pişirip yiyelim annee."
aksiskd:"hareket eden balık alayım mı peki sana?"
çocik:"hayıır, hareket eden balık bizi yer. hareket etmeyen balığı biz yeriiz."
halbuki sadede japon balığı alacaktım.

kardeşimin bir gün heyecanla yanıma gelip;"abla balıklar ters yüzer mi diye sormuştu?
hayır cevabını verdiğimde "benim balığım öğrendi ama gel göstereyim demişti" ve sizde tahmin edersiniz ondan gizli yeni bir balık alıp aynı gün yerine konulmuştu.

komik mi bilmiyorum ama 5 yaşındaki erkek kuzenim bana yanaklarıma allık sürüp yüzümü biraz parlak parlak yaparsam çok daha güzel olacağımı söylemişti. bana o an komik gelmişti o malzemelerin adını falan söylemesi.

bir de halk otobüsündeyken* bir kız çocuğu vardı, babasından izin alıp çikolata uzatmıştım ve çocuk sapıkmışım gibi bana bakıp kabul etmemişti. bu da komikten çok üzen bir durumdu aslında ama sonradan güldüm

çocukların büyüme yaşları küçüldü mü yoksa benim kardeşim mi yetişkin insan gibi konuşuyor bilmiyorum ama 10 yaşındaki kardeşimle hep hayatın gerçekleri üzerine muhabbet ediyoruz. en son dolar kuru neye göre belirleniyor diye sormuştu.

bizimki harfleri tanıyor ama heceleri birleştirip okuyamıyor. ancak fotoğrafik olarak tanıdığı bazı kelimeler de var.
sitenin etrafında yürüyüş yapıyoruz.
- a bak ' kafa' yazıyor. (kafa'yı tanıdı)
- aferin oğlum sana, üstünde ne yazıyor oku bakalım. (işte bu bir hataydı)
- gı. gı ö. gö. gö tı. anneee 'göt' yazıyor. 'göt kafa' ne demek ki?
- oğlum ilk okuduğun şey bu olmamalıydı...
ve tabii tüm sülaleye telefon edip, ' ben bugün okumayı öğrendim. duvarda g.. kafa yazıyordu' diye anlatması da ayrı bir hikaye.

hayat bilgisi ödevini yapan 2. sınıf öğrencisi yeğenimin benden yardım istemesiyle yaşadığımız minik diyaloğu şuraya bırakmak istiyorum.

-teyze, odamız düzenli ise eşyalarınızı bulmakta zorlanırız değil mi?
+hayır, tabii ki zorlanmayız hepsinin nerede olduğunu biliriz, koyduğumuz yerde buluruz.
(inanmaz bir ifade ile döndü. )
- hiç de bir kere nerede olduğunu unuturuz! ben dağınık olunca yerde hepsini görüyorum ve istediğimi kolayca buluyorum.

2016 yılında cocuk oyun parkında calisiyordum. gelen cocuklarin ismini yazip, oynayacaklari sureye gore isimlerini not ediyordum. yine birgün birbirinden seker iki kiz cocugu geldi, kücügüne bakarak;
+isimlerinizi alabilir miyim, dedim.
o da hemen ve tane tane konusarak;
-tabi ki, benim adım nisa, ayşe ablamınki de ayşe, demesin mi...
dedi vala, deyiş o deyiş. o gün dedim ki iyi ki de ögretmen olacagim, cocuklar gercekten cok güzel çünkü. *

az önce şahit olduğum iki küçük çocuk arası komik diyalogtur.
3 yaşındaki yeğenim annesinden telefonunu almış video izlerken, 4 yaşındaki oğlumun aslında beraber izlemek istemesinden kaynaklı , telefonu neden izlediğine dair eleştiri gelir.
oğlum ; neden telefon izliyorsun, gözlerin bozulur.
yeğenim ; olsun , bozulsun.

beş yaşındaki kardeşime "gözlerin ne renk?" diye sorduğumda "kahverengi ve beyaz" cevabını alıyorum her seferinde.

-e şimdi sen kendin düşürdün, kime küsüyorsun
- kendime küstüm

3,5 yaşındaki yeğenimle "gıdı altından kaymak almak" aktivitesi buradanyaparken,

ben: ayy nasıl da birikmiş ballar kaymaklar, ne de tatlı ya bunlar.
yeğenim: (gözleri üzgün bakarak) çok mu güzel?

ya senin canın mı çektiii.
artık balları beraber yiyoruz.