unutulanlar yazar profili

bence genel olarak sağlıkçılar antipatik

bu tam olarak benim. kimseye tahammül seviyem yok. ne kadar o kişiyle anım olursa olsun istediğim anda silebiliyorum. dünyada insandan fazla bir şey yok. hata mı yapıldı, düzeltmek istersem düzelirim o sorunu eğer keyfim istemiyorsa hop çıkar hayatımdan

buna katılmıyorum. çoğu sayısal alanda ilerleyen insanın sanata ve felsefeye yatkınlığı vardır. bir sosyal bilimci olarak söyleyebilirim

sebepsiz bir gülümseme hali, kalpte oluşan o güzel heyecan.. mutluluk ile insanın hem kendisine hem de çevresindeki insanlara neşe saçtığı bir dönem. sonradan olacaklardan habersiz mutlu oluyorsun işte

bundan gereğinden fazla korkan kişi başkalarını kırmamaya çalışırken aslında en çok kendini kırıyordur

size sorulmayan soruyu anlık dalgınlıkla üzerinize alınıp yanıtlamak

irade sahibi olmak

gitmiyorsa zorlamayın. başka bir zaman okumak üzere bırakın. kitabı yarım bırakmayı çoğu insan sevmez ancak eğer bitirmeye çalışırsanız reading slump'a hazır olun

türkiye diye bir ülke kalmaz. nüfusun yoğunluğu fazla olduğun için bir sürü insan ölür. ticaret durur. istanbul türkiye'nin kalbi. sadece istanbul değil ki kocaeli, bursa hatta tekirdağ bile etkilenir bu depremden. buralar da nüfus olarak kalabalık yerler. resmen bir facia olur. türkiye savunmasız kalır. ve bunu fırsat bilen dış ülkeler elbet bu durumu değerlendirirler emin olun.

kitap.

sait faik'in abasıyanık kitabı diyen kız geldi aklıma

çok umutlu ya da çok umutsuz olmak.

kitap kargomu beklerken bu tanımı giriyorum. dünyanın en güzel hislerinden olabilir. büyük bir heyecanla gelen kutuyu veya paketi açmak, yeni kitap kokusunu koklamak muhteşem bir his. şey.. umarım evde kendi kendime kargo açılımı videosu çekiyormuş gibi konuşan tek ben değilimdir

bayağıdır izlemeyi erteliyordum. birkaç gün öncesinde başladım izlemeye. harbiden ne güzelmiş. senaryoda çok ince detaylara değinilmiş. dizi sektöründe ne kadar geriye gittiğimizi bir kez daha anlamış oldum. şimdi yayınlananlar bu dizilerin tırnağı olamaz

bu sözlükteki yazarların gereksiz tavırları nedir ya? sürekli birilerini ezme, üstten bakma hali falan.. liseli ergen misiniz arkadaşlar? herkes birbirinin yazdığına karışıyor, laf ediyor. bir gruplaşma hali söz konusu. nick altıma yazılan şeyleri görünce bile bu düşüncelerimi onayladım kendi içimde. yazdığımız şeyi de soralım sizlere isterseniz. kelimesi kelimesine söylersiniz biz de size uyarız.

farklı insanlar tanımak bence. her bölgeden her çeşit insanlarla birlikte kala kala değişik bir tecrübe kazanmış oluyorsun. üstelik herkesin bölümü farklı olduğu için farklı meslekleri edinecek insanları tanımak güzel oluyor.

bir tek mantığı olabilir; görsellik. güzel bir akvaryum ile gerekli ışıklandırma yapılırsa ortama hoş bir hava verebilir. onun dışında bir mantığı olduğunu pek sanmıyorum

bazı düşünceleri birilerinin hoşuna gitmediği için hayatından olan şair. derisi yüzülerek öldürülme fetvası verilmişti. rivayete göre halkın gözü önünde derisi yüzülmüş ve bu olay birçok insan tarafından izlenmişti. hatta devrin müftüsü konumundaki adam gaza gelerek şehadet parmağını kaldırmış “bu öyle bir kâfirdir ki kazara pis kanı insanın bir uzvuna temas etse orasını kesmek lâzım gelir.” diyerek onu lanetlemişti. tam da o sırada derisi yüzülen nesimi’nin bir damla kanı adamın şehadet parmağına sıçramıştı. izleyenlerden biri müftünün parmağının kesilmesini söylemiş fakat müftü kendisiyle çelişerek parmağını yıkamıştı. bunun üzerine nesimi şu beyiti söylemişti:
zahida bir parmağın kessen dönüp haktan kaçar
gör bu miskin aşığı serpa sayarlar ağlamaz”

buradan

ortaokul zamanlarında alıp okuduğum bir kitaptı. tabi o zaman hiçbir şey anlamıyordum. hatta bana aşırı gelmişti kitap. yıllar geçince ve erişkin kafayla düşününce ne kadar tehlikeli bir kitap olduğunu anladım. kitap bildiğiniz nefret söylemi ile kurulu. kafası açık olan, seküler yaşam tarzı sürenlere her cümlesinde hakaret ve nefret söylemi var. işin komik yani kitap güya müslüman olan kişileri savunuyor ama onun dışındaki herkese karşı nefret kusuyor. kitapta her şey aşırıya kaçılmış ve karikatürize edilmiş şekilde anlatılıyor. o kadar absürt ki bir insan yıllarca yaşadığı ve inandığı yaşam tarzını bırakıp ufacık olay sonrasında hemen müslüman oluveriyor. bahsedilen mahalle kültürü de masallardaki gibi gerçek dışı. üniversiteli kadınlara kötü kadın gözüyle bakan, sanki üniversiteye giderlerse kötü yola düşerlermiş gibi anlatan yazar kim bilir zamanında kaç kişinin hayatını bu kitap yüzünden kararttı? bu kitap çıktığında büyük kitlelere hitap etmiş, bunu varsayarsak bu nefret dolu iğrenç düşünceleri bir sürü insana yayılmış olmalı. kitapta en nefret ettiğim kısım ise tecavüze uğrayan bir kadını sanki suçlu oymuş gibi yansıtmasıydı. bir kadının isteği dışında yaşanılan bu iğrenç olayı sevgili yazarımız onun suçu göstermiş. öyle ki bahsedilen karakter intihar ettiğinde "olması gereken buydu, o zaman namusu kirlenmiş bir kadındı." düşüncesiyle yazmış. korkunç. bir diğer dikkatimi çeken unsur ise bilal'in annesine duyduğu saçma ve yılışık sevgiydi. kitabı okurken sürekli annesine benzeyen kadın aradığını görüyorsunuz. sürekli hayatına alacağı kadını annesi ile karşı karşıya getiriyor ve annesi gibi kimse olmayacağını düşünüyor. sahiden hastalıklı düşünce. daha bunun gibi bir çok sahneyi barındıran, atatürk turkiyesine laf eden bir çöp eser. yazar öyle ki hayatı boyunca saçma sapan bağnaz düşüncelerini insanlara anlatmış ama asla kendisi öyle bir yaşam sürmemiş. siyasal islamcılığın en büyük temsilcilerinden olabilir. ve sıkı durun.. cenaze töreninde sayın cumhurbaşkanı da yer almış. ne kadar şaşırtıcı değil mi..

realist akımın önemli bir eseridir kendisi. yazar gerçekçi yazmak uğruna kitapta bahsedilen zehri bizzat içmiş ve deneyimlemiştir. kitap zamanında öyle yankı uyandırmıştır ki okuyanlar emma diye birinin gerçekten yaşadığını düşünmüşler ve yazara bu kişinin kim olduğunu sormuşlardır. bovarizm akımı denilen bir akım bile çıkmıştır. edebiyatçılar arasında tartışma konusu bile olmuştur. kimi eleştirmeciler harika bir realist metin örneği olsa da bazı yerlerde eksikler olduğunu savunmuşlardır. örneğin emma'nın kocasının yanından gittiğinde kocasının hiç fark etmemesi ve şüphe duymaması gerçeğe aykırıdır eleştirmenlere göre. ama kısaca düşündüğümüzde mutlaka okunması gereken bir eserdir. eser romantik anlayışa tepki olarak yazılmıştır. zaten emma da romantik bir anlayışın peşinden gidip kitabın sonunda felakete sürüklendiğinden aslında yazar "romantizmin sonucu budur." düşüncesiyle eserini yazmıştır.