11 haziran 2021 italya türkiye maçı

10 yıldır futbol izlemem,ilgilenmem.
10 yıl sonra "belki" lan diye izledim.
neden 10 yıldır ilgi duymadığımı bir kez daha anladım.

futbolcuları da torpille seçtiklerine yemin edebilirim ama ispatlayamam.
82 milyon nüfusu olan ülkeden çıkan oyuncuların gen havuzuna bak !

italya 9 puan yaparsa ki yapar, adamlar çok hırslı ve başarıya aç.
dolayısıyla bize 4 puan yetecektir.
ondan sonra da karşımıza almanya çıkmasın yeter.

bu takımdan bir cacık olmaz tam bir hayal kırıklığı malesef.

özetle
çok gazlanmican.. yerini bilicen..
bir takım bu kadar kötü oynatılamaz..
gömlek kravat kombinesi olmamış..
italyanın 3 gol ile galip geldiği
korkarak oynadığımız..
anlatanların ne **kim bir propaganda yaptığı anlaşılmayan
mağdur edebiyatı ile bizim çocukların neden bizim çocuklar gibi oynamadıklarının anlaşılamadığı
yorumcuların hayal kırıklığı olarak nitelendirdiği
vatan millet sakarya modunda
allah allah nidalarının yetersiz ve yersiz olduğu maç..
bide at kafası fesli lavuk vardı.. fes okey de maske üzeri bıyık çizmek ne at ağazlı..

ohoo daha ilk açılış maçı, dünyanın gözü bu maçta: feci kötü futbol ve kişisel hatalarla dolu yediğimiz 3 gol, şaşkınım bizim çocuklar valla büyük hayal kırıklığı yaşadım umarım toparlarız...

bu maçı nasıl unutabilirim?

yıl olmuş bilmem kaç halen daha 90 dakika defans yaparak maç kazanılacağını sanan hocalar var. istatisliklere bakın bakalım utanırsınız.

uğurcan yerine altay olsa 2 gol az yiyebilirdik.çağlar hariç herkes genel olarak kötüydü.

bizim gibi kontraya çıkan takımlar için dar saha dezavantajı çünkü kanatta oynayan adamlar geniş alan bulamaz. diğer takımda dar alanda pas yapıyorsa sonuç kaçınılmaz.

euro ile maaş, prim alan, teknik direktör ve futbolcuların olduğu bir "milli takım". milli duygularınız çok sağlamsa tl üzerinden ödeme alın görelim samimiyetinizi. işin ilginci asgari ücretle köle gibi çalışanlar da bu "milli takım" için üzülüp seviniyorlar.

tanım : turnuvanın açılış maçında "milli takımın" yenildiği maç.

şenol güneş'in "oyun planı" ne ilk yarı ne de maç boyu tuttu. otobüsü çektik, kontradan gol aramak istedik ama olmadı. ilk yarıyı gol yemeden kurtardık hakemin takdiriyle. hakem istese en az bir penaltı çalabilirdi. italya çok baskılı ve iştahlı oynadı. bu kadar nitelikli bir kadro, bu kadar kötü nasıl oynar anlamak zor.

şenol güneş ilk yarıya yusuf yazıcı ile başlamakla hata yaptı. geçen sezon fransa şampiyonu losc lille’in bir çok maçını izledim. yusuf 70’den sonra giriyordu oyuna neredeyse her maç. yumuşak bilekli, teknik bir oyuncu. italya gibi sağlam oynayan bir takıma karşı ilk yarı yusuf’la başlamak, sonra orta sahadan iki oyuncu da çıkarmak -okay yokuşlu ve ozan tufan-orta saha kurgusunun tamamen yanlış kurulduğunun kanıtı. ilk yarı burak yılmaz’a iki kere top geldi, birinde ofsayta düştü. ikincisinde kendini yere attı penaltı kazanmak için. burak yılmaz, eski ayarlarına geri dönerse işimiz zor.

maça ilk yarı başlaması gereken cengiz ünder ikinci yarı girince oyuna hareket geldi ama kendi kalemize gol atınca, maç boyu çok baskılı oynayan italya sazı iyice eline aldı. farklı skor geldi. şaşırtıcı değil. son yediğimiz gol de uğurcan’ın güzel bir ikramı. iki golü kendi kalemize attık diyebiliriz.

bu skor önce şenol güneş’e yazar. şenol güneş’i sever sayarım ama şenol hoca’nın yıllardır üstesinden gelemediği bazı bug’ları var. çekimser oynadığı rakiplere karşı her maçı kaybeder. bazen hemşericilik yapar. takıntılıdır vs. bu maçta tüm bug’larını gördük. umarım diğer maçlar böyle geçmez. yoksa ikinci maçta turnuvaya havlu atarız. yazık olur bu güzel kadroya ve jenerasyona. başarı gelmezse, insanlar şenol güneş’in yıllık 3,2 milyon avro parayı da elbette eleştirir. bu paraya bu oyunu hak etmiyor bu ülke. umarım bakü bize uğur getirir. insanların morali bozuk, avrupa şampiyonasını, başarıyı özlemişiz. oynayın ulan.

italyan arkadaşımın teee italyalardan "maçımız var" demesi üzerine izlemeye niyetlendim --ki 2002 dünya kupasından beri maç izlemedim-- fakat sonuç ne? maç sonu "ops*" diye gelen bir mesajla muhattap olmak. üzdünüz bizim çiçiklar.

çoook ama çooook büyük umutlarla beklentiler içine girdiğimiz. klasik bir milli takım zihniyeti geri pas geri pas yanlara oyna sıkıştıkça kaleciye dön. ilk yarısı tamamiyle defans yaptığımız ( bizim takım anlayışında hiç alışılmadık bir durum), ikinci yarı ise 6 pasta defans hattı kurup sudan çıkmış balık çırpınmalarında geçen değişik bir gece.
benim gözlemlediğim oyuncu performansları olarak ele alırsak durumuda
uğurcan çakır: allahını seven defans yapsın dese bu kadar defans yapamazdık sanırım. uğurcana yazılacak kötü bir performans olarak söylenecek şey uzun ve isabetsiz paslar. yediğimiz gollerde yapabileceği hiç birşey yoktu
umut meraş: genel olarak maça bakarsak 3 golünde geldiği en zayıf tarafımız. ilk golde geri geri giderken düşmesi kademeye iyi girememesi ne bi atağa çıkartacak hareket. her bölge için 2 3 opsiyon varken sol bek en kötü yerimiz
çağlar söyüncü: 10 üzerinden belki 6 performans. maç sonuna doğruda ben sarı kart istiyorum diye diye diye yediği sarı kartla rahatlayan bir stoper
merih demiral: kendi kalesine attığı gol yine bir kademe hatası, şanssızlık demek çok iyimser bir tavır olur. turnuvaya gelene kadar ki göstermiş olduğu performanstan çoook ama çook uzak
zeki çelik: rakibi durduracağım diye top peşinde koşmaktan helak olan bir sağ bek
okay yokuşlu: kafası hiç bir şekilde sahada değildi. top karşılamada çok ürkek. 2 ve 3 bölge arası hiç bir pas trafiği sağlayamadı zatende oyundan çıkarıldı. (ilk 11 için yanlış karardı)
ozan tufan: 20 30 metreden gol atar takımı şahlandırır dediğimiz adam, bırak şutu oyundan çıkana kadar kaç pas attı kaç top çaldı. ozan ne yaptı (keşke saçlarını düzeltseydi, en azından konuşacak bir şey olurdu hakkında)
hakan çalhanoğlu: takımın 10 numarası. milanın 10 numarası. italya kültürünü ve italya milli takımını aslında en iyi analiz edebilecek oyuncularımızdan birinin yine her zamanki gibi saha içinde kayboluşunu izledik ucuz çalım hareketleriyle. milanda çok iyi işler yapmış olabilir ama ülke futbolu olarak düşük kalite maçların yıldızı (inşallah ilerleyen zamanlarda çok yanılırımda vay bee derim)
kenan karaman: sadece rakip peşinde koşmak top kovalamak için oyunda durmuş görüntüsü veren en azından sahada en fazla ter atan oyuncumuz. ilk 11 ler açıklanınca sol kısmın çok büyük zaaf içerisinde olduğunu ön gören sadece ben olamam sanırım.
yusuf yazıcı: arkadaş ne doğru dürüst pas attın ne topla mesafe katettin sen ne yaptın ya oyundan çıkana kadar? ciddi anlamda soruyorum ne yaptın yani?
burak yılmaz: koskoca ülke. nüfusu artık +80milyon üstünde olan bir ülkenin burak yılmazdan başka forvet yetiştirememesi çok yazık. bunu burak yılmazı kötülemek için asla söylemiyorum. artık emekliliğine yakın bir topçu dediğimiz burak yılmazın fransada yaptıkları ortada. özellikle ts dönemi ile başlayan sonrasındaki yıllarda üstüne ekleye ekleye ilerleyen bir yetenek ama artık peşinden birilerinin çıkıp zorlaması lazım 11 için. maça gelince belkide defans hattından daha fazla top çıkardı defanstan ilerde her daim tek başına. bir kaç göstermelik pres için koşusu vardı başka da birşey yok.

sonradan oyuna giren oyuncularımız bana göre aslında ilk 11 başlaması gereken daha hareketli oyunculardı özellikle cengiz. tek başına 60 metre topu sürmesine rağmen bir kişinin yardıma gelememesi takımdaki daha ilk maçtan havlu atma havası hiç yakışmayan görüntüler.

turnuvanın ilk golu kk türkiye
turnuvanın ilk kartı türkiye
turnuvanın ilk yenilgisi türkiye

çok büyük beklentiler içerisine yerleştirilmiş bir milletin bu maçtan sonraki serzenişlerini ufak ama ufak bir şekilde yazmak istedim. italya bu inançla büyük ihtimalle finali zorlayacak. bu tarz turnuvalarda sanırım bi 50 60 yılımız daha var taktik teknik anlamda büyük dediğimiz takımların seviyesine gelebilmek için ki o zamana zaten o büyük takımlar artık uçmuş olur.
gruptaki diğer maçlara yine buralarda olurum. inşallah güzel sonuçlar alarak beklentim olan minimum çeyrek final inancına tekrardan sahip olurum

yenik duruma düşmüşüz , hoca 2 çapayı çıkarıp , daha defansif 2 çapa oyuna sokuyor. gülelim mi ağlayalım mı? kenarda hücumda üretim sağlayacak bir tane ofansif hamle oyuncusu yok. aylardır doğru düzgün maça çıkmayan cengiz, takımın driblingle top taşıyabilecek tek hücum silahı görünüyor bu kadroda.

baştan sona yenilmeyi hakettik malesef. rakip göstere göstere döverek yendi. italya ile aramızda siklet farkı var bu bir gerçek.

ilk 11'de cengiz baslasaydi çok daha farklı bir maç izleyebilirdik.

ilk yarı defansta çok fazla açıklar vermişlerdi. onlar bize yüklenirken atacağımız bir gol moral olarak onları düşürebilirdi.

neyse yapacak birşey yok. her ne olursa olsun iyi bir takımız. üstelik bu daha turnuvanın ilk maçı. hemen gemileri yakmanın ya da günah keçisi aramanın bir anlamı yok. bu maçtan dersler çıkararak galler maçına hazırlanmamiz gerekiyor.

dunku milli takim tarihin en ezik oyununu oynayan milli takim olmus olabilir. bunda cok iddialiyim. tarihimizde 8-0 kaybettigimiz maclar da var ama gidin bir yerden ozet falan bulun iyi kotu varligimizi gostermisizdir. ancak dünkü mac kadar ezik, psikoloji tamamen aciz bir takim hatirlamiyorum. taça sevinilen bir oyun. kimse yok caglar yok merih yok italya cok iyi demesin. ıtalya bizden on gun once san marino ile mac yapti onlarin bile ataklari sutlari vardi. kimse de galleri yeneriz isvicreyi soyle yapariz demesin bu eziklik psokilojisiyle. onlarin biri 5 atar digeri 3.
sorumlusu senol gunes'tir tamamen. ınsanlar cok unutkan. senol gunes 2002'de a milli takimi degil, avrupa sampiyonu galatasaray'in basindaydi. milli takimi okan emre bulent tugay vs tasidi, hatta en onemli mac olan ingiltere macindan felaket bir taktikle oynatmisti takimi. gercek senol gunes 2004 elemelerinde kendini belli etti ve letonyaya elenerek ulke rezil oldu. adamin futbol mentalitesi ezik buzuk bir oyun anlayisi. bunun icin de 3 milyon euro para aliyor.

taktiği falan bilmem de bu işlerde genelde siyaset aktif, tabii rüşvet falan da var. yılların getirdiği bir başarısızlık da hakim. zaten maçlarda heyecan falan da duymuyorum, futbol ölüyor bence. boş taraftarlar birbirlerini bıçaklayadursun.

orta ikilinin zayıflığı orta sahdaki pas kalitesi ve dribblingli oyuncu sayısının yerlerde olması bu sonuca itti. mahmut'un önemi ozan'ın ardını neden dorukhan'ın beklediği anlaşılmış oldu. bence risk almalıyız, büyük takımları gömülerek savunacaksak defansif yönü kuvvetli orta saha oynatmanın çok manası yok. zaten temelde ceza sahası önünde ve içinde kalabalık yapmak üzerine kurulu bir oyun oluyor bu.