12’sinde tecavüzcüsüyle evlendirilip 19’unda öldürülen kadın

"haksız tahrik"
"cinayeti işlemek zorunda kaldığı"

ne yapmış mesela? bu tipsiz o...... ç.......na sorsan, "aqsham yimeh yabmadı" der.

ben yargının başındakilerin tecavüzcü, katil, hırsız yemin edebilirim ama kanıtlayamam. empati kurup, "hmm ama tahrik" diyor it soyları.

bunu okurken kanı çekilen kadınlar! sözüm sizlere.
nüfusun yarısını kadın, diğer yarısını kadınlar yetiştirmekte. önce kendinizi sonra neslinizi yetiştirin. oğlunuz olursa şayet bir kadına nasıl davranması gerektiğini sizden öğrensin.

olayda ki yaratığın da soyu kurusun.

kadınlar iyi oğul yetiştirin diye verilen öğütleri saçma buluyorum. bir çocuğun hayatını şekillendiren tek insan değiliz. 6 yaşından itibaren günün büyük kısmını okulda başka yetişkinler ve çocuklarla geçiriyor. çok erken yaşta toksik maskülenlikle ınternette tanışıyor bunlar. bir odaya hapsedemeyecegimize göre. erkekler kendine neyi yanlış yapıyoruz diye sorsun, şu döngüyü kırmak için çabalasın.

bu at hırsızı pislikten tutun, ailesine ve hukuku elinde bulunduran karar vericilere kadar herkes suçlu.
haksız tahrik ne ulan? 12 yaşında bir çocuk bu. aileye ne ceza verdiniz? bu kız ne yaptı da bu şerefsize öldürme hakkı verdi? siz kim oluyorsunuz da normalize ediyorsunuz? ne yapmış olursa olsun bu çocuk, nasıl "ama kadın hak etmiş"diyebiliyorsunuz? geceleri siz nasıl rahat rahat uyuyabiliyorsunuz ya nasıl? allah kahretsin hepinizi.

biz de derdimiz var diyoruz, 12 yaşında tecavüze uğrayıp, evlendirilip; 19 yaşında öldürülmek nasıl bir kader?

bazen feminizmi abartanlara hak vermiyor değilim, hangi kadın bu şekilde bir erkeğin (erkek çocuğunun) hayatını karartır ya da kararttı, nerede gördük böyle bir şey? hiç, değil mi? o zman ortada bir gerçek var kabullenmedigimiz.

2002 den bugüne kadar ne kadar hakim savcı atanmışsa tek bir khk ile hepsi ihraç edilmeden bu iş çözülmez böyle akıl dışı kararlar görmeye devam ederiz.

söyleyecek bir şey bulamıyorum. yazıklar olsun.

12 yaşında başlayan esareti 7 sene sürmüş, 19 yaşında huzura ermiş genç kadındır. evet, söz konusu hayvan sürüsünün içinde huzurlu hayat imkanı yoktur.

planlayarak adam öldürmek ne zamandan beri haksız tahrik indirimi alıyor.

sizin vereceğiniz kararın yasaya uygunluğunu tepsinler. insan düşünmez mi yasa çöp, yasa leş gibi ama benim bir insan olarak vicdanım var. nasıl bu kararı verebilirim, bu kararı verdikten sonra geceleri nasıl rahat uyuyabilirim diye hiç mi düşünmüyorsunuz ülkemin cücük kadar kalmış yargısı. puu, reziller.

istedikleri her şeye sahip olabileceklerini düşünen birkaç teröristin yaşadığı, adına da töre dediği, iğrenç sistemin mağduru kadındır. teröristten kastım pkk, şu, bu değil, yoksa ülkenin hatta dünyanın her yerinde istediği her şeye sahip olabileceğini düşünen milyonlarca maganda var. konuyu çarpıtmayın yani.

onu, o adama mahkum etmek de omurgasızlık. ölümüne göz yummak da omurgasızlık.
kıskançlığın bir dozu var dedik kaç kere değil mi? alın buyrun en canlı örneği. iğrençsiniz!..

her yönüyle kahredici bir haber. içimi parçalayan konu ise bu kızın hiçbir sevdiğinin olmaması. 19 yıl sevgisizlikle yaşamış. ailesi sevse tecavüz edenle evlendirmezdi. insanın ailesi bile değer vermiyorsa, ne demeli bilemedim...

benzeri onlarca örneğinin her gün yaşandığı ancak ilk trajedinin çok erken yaşlarda yaşanmış olması nedeniyle öne çıkan olaydır. birey olarak günümüzün özgürlük tanımı ve ihtiyaçlarının; kültürel, geleneksel ve dini değerlerle bir uzlaşı yakalaması mümkün görünmüyor. üstelik hukuk da problemli.
bu haksız tahrik tanımı bile, bir insanın yaşam hakkına kastetmeyi meşrulaştıran bir tanımdır. yani yeteri kadar kızdırmışlarsa seni, birini öldürmen tam değil ama biraz normal demek gibi bir şey.
yargıcın takdir yetkisi diye bir durum vardır mesela. bu, yasada karşılığı ya da emsal kararı olmayan cezai müeyyideler durumunda, yargıçların kendi vicdani ölçütlerine göre karar verebilme yetkisidir. vicdani ölçütlerin de evrensel bir kıstası yoktur. bu yargıçlar nerede yetişmiş? büyük çoğunluğu yargıladıkları insanlardan oluşan bu toplumun içinde.
tecavüz ise toplum nezdinde bile, mağdurla fail arasında kurulabilecek bir evlilik bağıyla fitleşilebilen, ortadan kalktığı sanılan bir suç.
yani suç ve şiddete meyilli, davranış bozukluğu olan; öfke, kıskançlık gibi duygu kontrollerini sağlayamayan insanları, mazur görmeye ve affetmeye hazır yasal tanımlar var. çünkü hukuksal ve toplumsal olarak kendimizden biliyoruz, böyle şeyler olabilir, normaldir diyoruz. çünkü eril bir hukuk ve onun kafasıyla düşünüyor. bu da bizim kamu vicdanımız oluyor.
denir ya, bir sorunu gidermek için nedenlerine bakmak gerek diye, doğrudur. ama burada sonuçlar da nedenler kadar sorunlu ve böyle olduğu için kadınlar, her şekilde savunmasız.

bir tecavüz suçlusu nasıl ceza almaz? bir çocuk istismarcısı nasıl ceza almaz? ister evlensin, ister şikayet geri çekilsin? nasıl ,nasıl? aklım almıyor. bu sapkın yaratık başka bir çocuğa da aynısını yapabilirdi. ki zaten yapacağını yapmış sapkınlığı ölümle sonuçlanmış. neresinden tutsanız elinizde kalır. ceza sistemimiz mağduru değil suçluyu koruyor. suçlu sadece tecavüzcü katil değil aile de en az onun kadar suçlu. sadece bir hayatı çalmadınız pelda'nın zorla doğurduğu çocuklarının da hayatını çaldınız. aynı hikayeye sahip yüzlerce kadının kimisi mezarda, kimisi de yıllardır adalet mücadelesi veriyor.

adalete bak. yazıklar olsun

katilin üzüntüsü dikkate alındığında ceza vıdı vıdı.

bir insan iki defa ölebiliyormuş meğer.
bu haber ne acı bir haber böyle.

insan yaratılanların en alimi ve maalesef ki en zalimidir.