1.
genelde tanrı ve şeytanı bir bütünün iki parçası olarak birleştirdiğine inanılan doğa üstü gücün adı olarak kullanılan kelime. bir çok antik toplumda kendine farklı anlamlarda yer bulur. edebiyatta en belirgin örneğine hermann hesse in demian kitabında rastlanır.
devamını gör...
2.
yaşam ve ölümü, hakikati ve yalanı, iyiyi ve kötüyü, aydınlığı ve karanlığı hem birleştiği hem de aşıldığı var olma gücü, unutulmuş yüce tanrı.
mısırlı bir gnostik olan basilides'in ürettiği abraxas ismi, kadimlerin yedi yaratıcı gücü veya yedi gezegensel meleğini gösteren yedi harften oluşan sembol bir kelimedir.
abraxas, gnostik tanrılar bütünlüğünü ifade eden bileşik bir imgedir.
abraxas çoğunlukla bir insan bedenine ve bir horozun başına sahip, her bir bacağının sonu bir yılanla sembolize edilmiştir.
insan bedeninden çıkan iki yılan; iç duyular ve hızlı kavrayışı sembolize eden nous (akıl) ve logos'u (kelam) ortaya çıkartır. horoz başı ise uyanıklığın ve öngörünün sembolü phronesis'i (aklı başındalık) temsil eder. iki kolu sophia(bilgelik) ve dynamis (güç), bilgelik kalkanı ve güç kırbacını tutar.
"kuş yumurtadan çıkmak için savaş veriyor. yumurta dünyadır. kuş uçup tanrı'ya geliyor. tanrı abraxas'tır."
"... tanrımızın adı abraxas'tır, hem tanrıdır hem de şeytandır o, hem aydınlık hem de karanlıktır dünyayı barındırır. abraxas'ın sizin düşüncelerinizden hiçbirine itirazı yoktur. bunu asla aklınızdan çıkarmayın. ama siz kusursuz, normal biri aşamasına yüceldiğinizde, o sizi terk eder ve düşüncelerini pişirip kotaracağı yeni bir kap arar kendine."
(bkz: hermann hesse) (bkz: demian)
carl gustav jung, ölülere yedi vaaz'da abraxas'ı şöyle tanımlar.
"güneş tanrı tarafından konuşulan hayattır; şeytan tarafından konuşulansa ölüm. ama abraxas, aynı anda yaşam ve ölüm olan, hem saygıdeğer hem de lanetlenmiş olan sözü söyler. abraxas aynı sözle ve aynı eylemle hakikati ve yalanı, iyiyi ve kötüyü, aydınlığı ve karanlığı meydana getirir. bu yüzden abraxas gerçekten korkunç olandır. (...) tanrı güneşin ardında yaşar; şeytan ise gecenin ardında. tanrının aydınlıktan meydana getirdiği, şeytanın geceye sürüklediğidir. ama abraxas kozmostur; onun başlangıcı ve sonu. güneş tanrı'nın her hediyesine şeytan kendi bedduasını iliştirir. güneş tanrı'dan dilediğiniz her şey, şeytanın eylemini meydana getirir. güneş tanrı sayesinde elde ettiğiniz her şey şeytanın fiili kudretine eklenir. işte korkunç abraxas da böyledir. (...) insan onun yüzü karşısında felce uğrar. onun karşısında ne soru ne de yanıt vardır."
"o, kendini boşlukla birleştiren tamlıktır.
o, kutsal düğündür;
o, aşktır ve aşkın katlidir;
mukaddes olandır ve ona ihanet edendir.
günün en parlak ışığı, deliliğin en derin gecesidir.
o'nu görmek körlük demektir;
o'nu bilmek hastalık;
o'na tapınmak ölümdür;
ondan korkmak bilgelik;
o'na karşı durmamak özgürlük demektir."
(bkz: septem sermones ad mortuos/@aeonial) (bkz: pleroma/@aeonial)
mısırlı bir gnostik olan basilides'in ürettiği abraxas ismi, kadimlerin yedi yaratıcı gücü veya yedi gezegensel meleğini gösteren yedi harften oluşan sembol bir kelimedir.
abraxas, gnostik tanrılar bütünlüğünü ifade eden bileşik bir imgedir.
abraxas çoğunlukla bir insan bedenine ve bir horozun başına sahip, her bir bacağının sonu bir yılanla sembolize edilmiştir.
insan bedeninden çıkan iki yılan; iç duyular ve hızlı kavrayışı sembolize eden nous (akıl) ve logos'u (kelam) ortaya çıkartır. horoz başı ise uyanıklığın ve öngörünün sembolü phronesis'i (aklı başındalık) temsil eder. iki kolu sophia(bilgelik) ve dynamis (güç), bilgelik kalkanı ve güç kırbacını tutar.
"kuş yumurtadan çıkmak için savaş veriyor. yumurta dünyadır. kuş uçup tanrı'ya geliyor. tanrı abraxas'tır."
"... tanrımızın adı abraxas'tır, hem tanrıdır hem de şeytandır o, hem aydınlık hem de karanlıktır dünyayı barındırır. abraxas'ın sizin düşüncelerinizden hiçbirine itirazı yoktur. bunu asla aklınızdan çıkarmayın. ama siz kusursuz, normal biri aşamasına yüceldiğinizde, o sizi terk eder ve düşüncelerini pişirip kotaracağı yeni bir kap arar kendine."
carl gustav jung, ölülere yedi vaaz'da abraxas'ı şöyle tanımlar.
"güneş tanrı tarafından konuşulan hayattır; şeytan tarafından konuşulansa ölüm. ama abraxas, aynı anda yaşam ve ölüm olan, hem saygıdeğer hem de lanetlenmiş olan sözü söyler. abraxas aynı sözle ve aynı eylemle hakikati ve yalanı, iyiyi ve kötüyü, aydınlığı ve karanlığı meydana getirir. bu yüzden abraxas gerçekten korkunç olandır. (...) tanrı güneşin ardında yaşar; şeytan ise gecenin ardında. tanrının aydınlıktan meydana getirdiği, şeytanın geceye sürüklediğidir. ama abraxas kozmostur; onun başlangıcı ve sonu. güneş tanrı'nın her hediyesine şeytan kendi bedduasını iliştirir. güneş tanrı'dan dilediğiniz her şey, şeytanın eylemini meydana getirir. güneş tanrı sayesinde elde ettiğiniz her şey şeytanın fiili kudretine eklenir. işte korkunç abraxas da böyledir. (...) insan onun yüzü karşısında felce uğrar. onun karşısında ne soru ne de yanıt vardır."
"o, kendini boşlukla birleştiren tamlıktır.
o, kutsal düğündür;
o, aşktır ve aşkın katlidir;
mukaddes olandır ve ona ihanet edendir.
günün en parlak ışığı, deliliğin en derin gecesidir.
o'nu görmek körlük demektir;
o'nu bilmek hastalık;
o'na tapınmak ölümdür;
ondan korkmak bilgelik;
o'na karşı durmamak özgürlük demektir."
devamını gör...
3.
night beats'ten danny lee blackwell ve eski los bitchos'lu carolina faruolo'nun yeni müzik projesi. monte carlo ismindeki latin amerika ezgili şeker gibi bir albümle piyasaya giriş yaptılar. ne alaka bilmiyorum ama albümde ayrıca 'göbekli tepe' [link] isimli bir şarkı da bulunuyor.
devamını gör...