acı çekmeyi sevme nedeni

acı çekmek özgürlükse, özgürüz ikimizde...

mazoşist ruhumu başka nasıl besleyebilirim ?
tabii ki hüznün kuşlarıyla

acı çekmek sevilmez. acı insanı uyuşturur o uyuşuklukla farklı yerlere tesir eden acıyı çekmek zorunda kalırız. acı istemsiz bağımlılıktır.

yaşama hissiyatı vermesi veya tanıdık bir duygunun verdiği güvenli liman hissiyatı ya da direkt psikolojik şema olabilir.

dayak arsızı diye bi olay vardır ya, bence acı arsızı diye bir olay da var. tabi duygusal mazoşizm.

acı insanı biraz daha bilir kişi yapar bence, bu sebepten acı her zaman biraz olmalı.
acıyı sevmek değil de acı olmalı ama yormadan.

mazoşisttir, mazoşist ,ruhsal ve fiziksel olarak kendisine acı çektirmekten haz duyan kişilere denir.

eziklikten başka bir şey değildir.

aranızda pişkolok var mı sefkili olalım da benim bir çocukluğuma şeyapsın. bu arada tavlarım ama bağlanmamam. yok gerçi bağlanırım ama hemen ayrılırız. üf yeterli.

bilmem ki. ben bildim bileli hayati acılar çekiyorum. çok duygusalım. kimseyi üzemiyorum. kimseyi unutamıyorum.

bunlar bir acı da.

kimseye kin güdemiyorum. kimseye elimi kapatamıyorum. kimsenin çaresizliğine yüz çeviremiyorum.

bunlar da bir acı da.

10, 15, 20 sene önceki tüm kötü şeyler, bana hep aynı acıyı hissettirir. ben bunlara üzülürüm. yeni şeyler hariç. yeni şeylere ayrıca üzülürüm.

elimde değil.