acı içinde havlayan köpeği 7'nci kattan atan yaratıklar

uzun yazacağım çünkü dün girdiğim entryde de değinmiştim insanların hayvanlara karşı acımasız olduklarına.
çocukluğumdan beri köpek besliyorum hayvanlarla iç içe yaşıyorum hiçbir şekilde bir hayvana eziyet etmek değil ses yükseltmeye dahi içim el vermiyor. başını okşayıp biraz ilgilendiğiniz o hayvanlar sizi ömürlerinin sonuna kadar koşulsuz seviyor. yeri geliyor insan anne babasını ya da anne babası insanı bile bazı huylarından sevemiyor anlaşamıyor ama o hayvan dediğiniz taşla sopayla vurduğunuz canını yaktığınız hayvan bir kez önüne kuru ekmek atsanız size minnet edercesine bakıyor. nasıl bir vicdan nasıl bir zihniyetiniz var da bu hayvan sırf havlıyor diye sırf ilgi istiyor diye kıyabiliyorsunuz? bu dünya sadece insanların mı? ne ara bu kadar bencilleştik? son 2 senede 14 tane köpek sahiplendirdim farklı şehirlere bile ama hala hepsi kontrolüm altında hepsinin durumundan haberdarım. çünkü o bana göre hayvan değil canımın parçası,evladım gibi. kendime ayırdığım yavru köpeğe araba çarpıp kaçmıştı daha geçen yıl. minicikti yemek yiyemeyecek kadar çelimsizdi çay kaşığına mamadan püre yaparak ellerimle besledim. uyuyamıyordu aldım bebek sallar gibi kollarımda sallayarak uyuttum. çünkü onu sahiplendirdiğim kişi bu kadar bakamaz diye düşündüm bu kadar sevemez diye. herkes yaşamaz dedi 2 ay daha yaşattım ve bir cani mahalle arasında çocukların top oynadığı koşuşturduğu mahalle arasında ki kamyon ağır araba geçişi yasak olan yerde ne acelesi vardı da ezdi geçti hala anlamadım. şimdi biri çıkıp der muhtemelen çıkmasaydı yola diye bir saniye gözümü ayırmazdım tutamadan gitti yola. dursaydı halbuki veteriner masrafı mı isteyecektim ben,canımın acısıyla ya da kavga mı edecektim yerden aldığım gibi götürecektim yine yaşasın diye başında sabaha kadar bekleyecektim. zor muydu haber vermesi ne ara bu kadar bencil olduk biz? ne ara bu kadar çirkinleştik? videoyu açmaya bile cesaret edemedim. bu muydu insanoğlu sevgi? neyi var diye bakmak yerine tutup yere atmak öylece ölüme terk etmek miydi sevgi anlayışımız? nasıl kıyabildiniz bir cana? ne yaptı sizlere de vicdanınızı köreltip yaptınız bunu? ben kendi köpeklerimin başını okşarken bile dikkat ediyorum canı yanar mı diye bu kansızlar tutup çatıdan atabiliyor... inançsız biriyim bölge olarak neredeyse çoğu inançlı insanların yaşadığı bir yerde hangi kitapta gördünüz hangi peygamberinizin sözünde var bunu yapmak? yazıklar olsun bunu yapan insansa ben bir kez daha utandım insanlığımdan bir kez daha reddediyorum cennetini bunların. varsa eğer cennet bunlar sırf inançlı diye aynı yerde olacaksam sonsuz cehennemde durayım...
son olarak canım kızım benim ömrümün daha başında gelmiştin bana beni ömrünün sonuna kadar sevdin neredesin bilmiyorum ama senin olduğun yer zaten güzeldir eminim. seni hiç unutmadım,unutmayacağım sen benim en iyi arkadaşım en sevdiğim parçamsın. gittiğin yerde umarım insan yoktur sen her zaman kalbimde bedenim çürüyene kadar da vücudumda taşıyacağım...

işte bu suç olacak ne işi var orospu çocuklarının dışarıda.

sürüm sürüm sürünsünler inşallah! ben balkonumdaki saksıma çıkmış salyangozu duvara koyamadım düşer, kabuğu kırılır diye indim apartman bahçesine götürdüm. nasıl bir kalpsizlik aklım almıyor! böyleleri çeksinler, sürünsünler, yanlarına kalmasın.

ülkede sağlam bir adalet sistemi oluşturmak ne kadar zor olabilir ?
köpeği 7. kattan atıyolar ,arabanın arkasına iple bağlayıp hayvanın patilerini patlatıolar kediyi koli bandıyla tüylerini yapıştırıyolar.. say anam say hiçbirine doğru düzgün ne cezai işlem uygulandı ne de hapise tıkandılar yine ortalıkta gezmeye devam ediyolar verin bir 90 bin lira ceza alın evini barkını teknesini tıkın hapse ömründen bir 15-20 yıl gitsin,bakın bakalım bidaha kimse öyle şeyler yapmaya cüret eder mi.

zavallı varlıklar şerefsizler ordusu durmanız için ne yapmak gerek