ağlamaya direnmek

anı kurtarıp yalnız kaldığımda bağıra bağıra ağlamak hobiim jfkdldjd.

boğaza oturan o acı verici yumru

beceremediğim olay. hassas bünyem duygulandıktan sonra 30 saniye içinde gözyaşım pıt oluyor. ama 30 saniyelik süre içerisinde dudağım ve burnum şekilden şekile giriyor.

boşuna yapılmış bir eylem. bırak kendini düşün sokak ortasında ağlamaya ihtiyacın varsa ağla .

bu sabah saat 6 sularında tam olarak yapmaya çalıştığım şeydi bu. kırılmış hissettim, kalbim çok kırılmış gibiydi. verdiğim değeri alamadığımı fark ettim. karşılık bekleyerek yaptığım şeyler değildi bunlar ama insan bazı şeylerin dönüşü olsun istiyor. karşımdaki beni kırdığının farkında değildi, hoş ona göre ortada kırılacak bir konu da yoktu ama benim kalbim çok kırıldı. fazla mı hassasım sorusunu düşünememe sebep olmaktan başka bir işe yaramadı. direnmeyin, ağlayın kurtulun.

bende bu konuşurken çok olur.
tabii yüksek alkollüyken olur, damarıma basılan, yahut seni üzecek bir konu olsun, ben konuşamam.

elimle işaret parmağımı gösteririm. "dur biraz demek o" toparlayamam.
beni ağlatmak kolaydır.

o gözyaşı ki, akmaya yemin edercesine bekliyorsa ne olursa olsun önüne geçemezsin. belki hüngür hüngür ağlarsın, belki bir kaç damlayla bitirirsin. ama her gece gözyaşı çeşmesi açılıyorsa o zaman bir vakit sonra yüzünde izleri belirmeye başlayacaktır.
o izlerse ölene dek aynaya her baktığında sana neden ağladığını hatırlatacaktır.

ağlamam dindi şimdi... lakin keşke ağlamaya devam etseydim... içimden söke söke çıkarsaydım her şeyi... her şeyi akıtsaydım göz pınarlarımdan yüzüme, aksaydı çenemden...

ruhum, niye sancılanıyorsun bu kadar... niye?..

sonunda ağlamak galip gelecektir.
direnmek bu konuda hiçbir kar getirmeyecektir.

içine atmak ve sonrasında da gece uyurken diş sıkmak