ahmet necdet sezer’in son laik cumhurbaşkanı olduğu gerçeği

özlüyoruz kendisini, gerçi bülent ecevit’e anayasa fırlatması çok şık bir hareket olmamıştır ama olsun en azından halkına “ananı al da git” dememiştir.

çok düzgün, dürüst ve makamına layık bir adamdı. ama halkımız sevmez böyle insanları. çalıp çırpsa daha kıymetli olurdu eminim.

neremizle gülelim gülşen*

laiklik tarafsızlıktı, inanç karşıtlığı değildi gülşen.

akp'nin eline mağduriyetler verip iktidar yapan küçük sezeri ben hiç özlemedim.*

1915 yılında, anadolu'da 14 bin manastır ve klise vardı. bugün kaç tane var?
demek ki cumhuriyet de o kadar laik bir şey değildi.
ben sezer zamanında askerdim. kışlamızda sadece mescid vardı. bırak havrayı, kliseyi cemevi bile yoktu. bu mu laiklik?

her felsefi ve ideolojik yanından boyası dökülüyor durumun. örnekler çoğaltılır da gerek yok.

sezer, döneminde yaşamını yitiren kaç alevi askerin cemevindeki cenazesine katıldı?

vallahi bıktım, mesela bana adaletli bir cumhurbaşkanı lazım. laikmiş, demokratmış, cumhuriyetçiymiş, dindarmış, sağcıymış, solcuymuş, döner ile ayranı aynı anda bitiriyormuş vb. inan lazım değil, kardeş adaletli olsun isterse müslüman olmasın. banane?


sezer dönemini çok iyi biliyorum öyle güzelleme yapmak pek doğru değil zannımca.

kişiden kişiye değişebilecek gerçek. iyi yanları da vardı, kötü yanları da...

devlet yönetiminde en önemli şey adalet. adalet yoksa geri kalan her şey çöp.
(bkz: nuşirevan)

yadsınamaz bir gerçektir. ahmet necdet sezer, gerçekten de son laik cumhurbaşkanıydı. en azından bazıları gibi birilerinin inancına karışmazdı. çankaya noteri badem bıyıklı abdullah gül ve başka bir badem bıyıklı padişah tayyip erdoğan'ı saymıyorum bile. sezer'in kötü ve eksik yanları vardı ama hiç değilse gül ve tayyip kadar kötü değildi.
ahmet necdet sezer'i özlüyoruz. ve onun değerini anlıyoruz.

uzun ömürler diliyoruz.

güzel adamdı.

kitapçığı attıranlar utansın.