aile fertleri ile girilen komik diyaloglar

baba o zamanlar bilgisayardan ciddi manada hiçbir şey anlamamaktadır. ve daha evvel mathias'ın bilgisayarına kaydettiği bir takım resimleri açıp onlara bakmak istemektedir ve mathias işteyken onu arar:

baba : mathias! oğlum ben bu ablanın düğün fotoğraflarına bakmak istiyorum
ben : baba şimdi belgelerim var masa üstünde gördün mü?

bi 10-15 saniye sessizlik...

baba : oğlum belgelerin masaüstünde değil.
ben : olur mu baba orda nasıl görmüyorsun?
baba : oğlum, masaüstünde değil. dolabından buldum. kırmızı klasörü diyorsun di mi? sen o resimleri bastırdın mı yav fotoğrafçıya?
ben : baba bana bunu yapma. bana bunu yapmış olamazsın.
baba (hala devam) : olm burada hep elektrik faturaların, su faturaların falan var. resim falan yok
ben : ....

annemle babamın aynı anda banyoda bulunarak girdiği garip diyalogla şoklara girmeme vesile olmuştur.
anne: hadi yap artık şunu belim koptu
baba: ama girmiyo denk getiremedim ki
anne: çekil bi de ben deneyeyim (burada yok artık dedirtmiştir)
baba: hep sokuyodum şimdi niye olmadı ki
meğer çamaşır makinasını hortumu çıkmış onu yerine sokmaya çalışıyorlarmış

annemin fırının içine birden elimi atmam üzerine "kafayı mı yedin içi fırın gibi" demesi.

babannem geçen hafta yakın arkadaşını kaybetti. dün telefon çaldı ve babannem bi baktı, ölen arkadaşı arıyor. bizde seni öteki taraftan yanına çağırıyordur belki, dedik. kadın korkuyla telefonu attı uzağa. slslşkf sonra açtı, çocukları aramış, cevapsız kalan çağrılara dönmüşler. ama kadın baya korktu, dünden beri dua edip namaz kılıyor.

yaklaşık bir buçuk dakika kadar önce babamla telefonda konuşurken yaşamış olduğum diyalogdur.

"baba faturam kesilmiş az once gördüm müsaitsen ödeyebilir misin onu?"
-ancak işin düştüğünde ara zaten, tarifen yenilenmiş hiç arayıp sormuyorsun baba nasılsın, bir şeye ihtiyacın var mı diye ama iş ödeme yapmaya gelince babacım müsait misin ...
"ne alakası var ya karşı dairede oturuyorum bir seye ihtiyacın varsa ya da çok görmek istiyorsan zile basman yeterli. hem daha iki gun once eve geldim ortalığı topladım yoktun bile evde...ınsan bi arar sorar kızım iyi misin diye. ayıp ayıp!"
-kızım iyi misin?
"ıyiyim baba teşekkürler "
-tamam hadi yeter kapat isim gücüm var akşam eve gecince öderim faturanı.
(kapat dedikten sonra suratıma kapattı. garip biri)

az evvel kuzenimle telefonda konuşurken ısrar kıyamet aramış annem. wp üzerinden de ses kaydı atmış. aşırı telaşlandım bir sıkıntı var kesin diye.
geri aradım, aramızda geçen konuşma şu:

-elzem sen bu çocuğa şarkı öğretmişsin
+ne şarkısı anne noldu aramışsın bir sürü
-şarkı öğretmişsin bu çocuğa sabahtan beri şarkı söylüyor, niye düzgün bir şey öğretmiyosun sen bu çocuğa?!
+ne öğretmişim ne şarkısı ya?

ve telefon kardeşine verilir..
_"şapkadan başka bişe kafama takmicağum, pok yiyen bu dunyayi ben mi kurtaracağum*

al, kırdın kırdın!

sevgilimle aynı evde yaşayacağım demisimdir.

not: görsel temsilidir.

bir tanesi az önce gerçekleşmiş olan.

annem: oğlan çok çirkin. sen beğenirsin.
ben: her çirkini beğeneceğim diye bir kural yok.
annem: bunu beğenirsin çünkü işe yaramaz bir tip.*

annem : kurt kocayınca köpeğin maskarası olurmuş. gül sen köpek...
ben: kurtta bir köpek soyu bana köpek derken kendine de bunu söylemen ne hoş

bir kaç saat önce annemle girdiğim diyalog...
kardeşim ve eşi hasta. onlara götürmem için yemek hazırlıyor.

+ pilavı da koydum. duşa gireceksen kalk git.
- niye acele ediyorsun? saklama kabına koymadan önce yemeklerin soğuması gerekmiyor mu?
+ evden çıkmadan önce seninde kuruman gerekmiyor mu?

hazır cevaba hazır değildim. çok fena boşluğuma geldi.. *

babam depozito diyemediği için şimdiye kadar kiracılarından hiç depozito istememiş. bunu duyduğumdan beri durup durup gülüyorum. diyeceklerim bu kadar tşk.

dün kan verdim. yeğenime anlatırken çok canım acıdı diye biraz abarttım. "hala sen bebek misin?" dedi.

bugün yeğenimle girdiğim ve bir yabancı dil öğretmeni olarak beni aydınlatan, ışıl ışıl, pırıl pırıl yapan diyalogdur.

beş yaşında olan yeğenim türkçeyi düzgün konuşma konusunda epey bir güçlük çekiyor. ona göre harfler bizim kullandığımız şekilde telaffuz edilmiyor. tuhaf bir insan kendisi.

bugün bana oyuncaklarını tek tek tanıtmaya karar verdi. önce spider man, deadpool, thanos, batman, superman, iron man ve venom ile tanıştık. gayet iyi gitti bu tanışma. gerçi ben hepsini tanıyordum ama bu tuhaf insanı ikna edemedim, ben de vazgeçtim zaten ikna etmekten bir süre sonra.

en son sıra ant man'e geldi. tabii bu isimler türkçe olarak öğretildi bana. yani yeğenimin türkçe olduğunu iddia ettiği bir dilde. ve aramızda şöyle bir diyalog geçti.

tuhaf insan: dayı bu tayınca adam.
iob: evet canım tayınca adam.
tuhaf insan: hayıy, tayınca adam.
iob: oğlum tayınca adam işte, tamam.
tuhaf insan: hayıy, ta yın ca.

o an dank etti kafama. insan yavruları çok tuhaf cidden. söylediği sözü benim olması gerektiği gibi duymamı ve öyle tekrar etmemi istiyormuş meğer:

iob: karınca adam mı?
tuhaf insan: evet, tayınca adam.

gece yarısı konser çıkışı bir arkadaşla eve dönmek üzereyken abi kişisinden gelen mesaj:


"eve gelme sakın!"

"abi kötü bir şey mi oldu?"

"yoo güzel, ince işlerim var. öpüyorum seni."

"ben de seni!!..."


planlar suya düşer ve gece gece gidilecek arkadaş aranır.

kuzenimin bir kızı iki tarafa da benzemiyor. çocuğa hep 'polis gelse, bu çocuk size hiç benzemiyor. siz bu çocuğu kaçırdınız mı dese, senin bizim çocuğumuz olduğunu kimlik dışında hayatta kanıtlayamayız' diyorduk. geçen gün seneler öncesinden bir fotoğrafla fark ettik ki çocuk teyzesinin kopyasıymış. fotoğrafı her gören 'haydi iyisin, sonunda benzediğin biri çıktı' demeye başladı. dün kendi öz ablası da 'bunu asla reddedemezsiiiiiiin. sen basbayağı teyzeme benziyormuşsun işte! teyzemin kendi çocukları böyle benzemiyor' diyince patlattı bizimki bombayı 'ya ben teyzeme benzemiyorum! teyzem çok çirkinmiş, ben güzelim!'