ailenin ne kadar inkar etse de evlat ayrımı yapması

büyütülmeye gerek olmayan durum. "canları sağ olsuğ" deyip geçmesini bil.

ayrım yapan aile elbette vardır ama ananız babanız da insan. ninja kaplumbağlardaki splinter ustanin her tospiğe karakterinin zayıf yönünü güçlendirebilmesi için verdiği silahlar gibi ananız babanız da çoğu kez size diğerinden farklı davranacaktır. bunu eşitsizlikle karıştırmayın. devletin yaptığı gibi her çocuktan aynı performansin istendiği bir şekilde yetiştirseler sizi, bu daha büyük bir sorun olurdu.

kız erkek ayrımı deniliyor mesela. sizi erkek gibi yetiştirseler isyan edersiniz. erkeği de kız gibi yetiştirseler yine isyan edersiniz.

ayrıca ana babanız da insan. onun sevmediği şeyi yapıp koşulsuz sevgiyi sadece çocuklukta görürsünüz. karakterler oturduktan sonra artık çıkar çatışması devreye girer. bu sizi sevmedikleri anlamına da gelmez. eğer isyan ediyorsanız bu henüz kişiliğinizi oturtturamamışsınız anlamına gelebilir. ergenliği bırakıp büyüyün biraz.

çocukların ne kadar inkar etse de ebeveyn ayrımı yapması ile ölesiye kapışır.

bunun üzüp üzmemeyle de alakası pek yok. zira bizimkiler açısından öyle. bizde durum pozitif cinsiyet ayrımı. sen erkeksin bir şekilde hayatta kalırsına geliyor muhabbet. şu ana kadar da öyle oldu hep bir şekilde hayatta kaldım * ama maddi manevi hiçbir öncelik bana verilmedi. bünye belli bir yerden sonra alıştı. ama bazen de insan olum ben p.ç miyim demekten alamıyor kendini.

ilk çocuk her şeyin ilk defa deneyimlendiği çocuktur bu nedenle bütün hatalar burada yapılır, ortanca çocuk biraz daha az umursanan olur çünkü ebeveyn deneyim kazandığını düşünür ve üstüne düşmez, son çocukta ilk iki çocuğun ailesindeki yanlışlara ses çıkarması ve ceremesini çekmesi sonucunda daha rahat büyür.
aynı zamanda cinsiyet faktörü de önemlidir. anneler yanlış eş seçimi sebebi ile kocalarının kendilerine vermedikleri sevgi, saygı ve merhameti erkek çocuklarından beklediği için daha fazla sevgi duyar fakat kız çocukları ancak istenildiği gibi olursa sevgi ve saygı görür. bunlar her zaman böyledir diyemem çünkü yazdığım her şey kendi gözlemlerimi içerir. özneldir, bilimsel zerre yanı yoktur.

doğal seçilime karşı koymak kimin haddine. salak ve yaramaz çocuktansa uslu akıllı çocuğa daha çok değer verirler doğal olarak.

bu hep olur çalışkan aile çocuğu her zaman daha çok sevilir ve sen çalışkan olsaydın sana da yapılırdı denir.

sırf çocuklarım acaba annem kardeşimi daha mı çok seviyor gibi düşünceler içine girmesinler diye tek çocuk yaptım.