evlat ayrımı yapmak

anneannem tarafından yapılan eylem.

5 çocuğu var 1 tanesi erkek, anneannemin maaş kartı yıllardır oğlunda, kız çocuklarına bir kuruş yardım etmez, ruh hastalığı derecesinde seviyor oğlunu. ağzından besmele eksik olmaz. yakın zamanda daha önceden anneanemin oğlu için yaptırdığı ev satıldı ve oğlu 140 bin tl para aldı, tabi kızlarda doğal olarak havayı aldı.

tanım: oğlu 3. kez boşanıyor, boşandığı karısı 140 bin tl paranın yarısını yemiş. dayımın hiçbir işi rast gitmiyor. evlat ayrımı yapmanızı önermem. boşanma davası sorunlar filan derken anneannem şuan hiç yardım etmediği kızının yanında kalıyor. maaş kartı hala oğlunda.

evlat ayrımını bilmem de torun ayrımını bizzat yaşadım. benzer olaylar. sevilmedik. kardeşim için neler yaptılar bende öyle baktım. çok ağladım. kendi kendime küstüm. para istemedim diye kıymetli oldum şimdilerde. ama insanın içine işleyince unutamıyor yaşadıkları. bir yarım ekmek tavuk döneri çok gördüler bana şimdi ben nasıl unutayım yapılanları?.

orta çağ devrini yaşayan ailelerde çok sık görülür.

tek çocuğum,mukayese edecek birinin olmaması sebebiyle buna maruz kalmadım . ama eminim ki bir kardeşe sahip olsam da annem ikimizi de çok sever , babam ikimizi de eşit dozda üzerdi . fakat çevremden gözlemlediğim kadarıyla , bu ayrımı cinsiyet baz alarak yapan aileleri ayırarak söylüyorum onlar için söylenecek söz dahi bulamıyorum , ebeveyn hangi çocuk kendine daha çok benziyorsa o çocukla daha sık çatışıyor. hepsi için bu genelleme doğru değil tabi ki ama çevremde baskın karakterli olan ebeveynlerde gözlediğim bu . güç savaşı içerisine mi giriyorlar yoksa kendi yansımasını görmek hoşuma mı gitmiyor bilemiyorum . sanırım senin de senin gibi çocuğun olsun ahının bir karşılığı gerçekten varmış.

daha güzel ve daha zeki çocuk her zaman 1 adım öndedir.



t/ evlat ayrımı yapılması konulu başlık.

adil olamamaktan korktuğum ve çocuğuma ilgimi, sevgimi paylaştırmamak için ikinci bir çocuk istemedim.

adil olabilen anne babalara saygıyla

yapılmaması gereken davranış. olmamalı, hangisi ne olursa olsun ayırım yapılmamalı. sen doğuruyorsun, başlarda en çok seveceğine inanıyorsun, doğduklarında öpüp kokluyorsun da, sonrasında ne oluyor da uzaklaşıyorsun birinden? ne hakla birini yüceltip diğerini mahsun bırakıyorsun? olmaz, olmamalı… hiçbir çocuk özellikle de anne sevgisinden yoksun bırakılmamalı…

ailemin her ne kadar kabul etmese de kardeşimi daha çok severek yaptığı şey.

beş parmağın beşi bir olmadığı gibi tüm parmaklara eşit mesafede olmak da söz konusu olmaz. ancak birini kes desen katha mümkün değildir

annem, kardeslerinin doldurusuna gelip yapiyor bunu. ne zaman onlara gitse, ayarlari bozuluyor. rahmetli babam olmeden once onun mirasindan pay almamasi icin kardesimle bana notere gidip bunu resmiyete dokmek istedigini soylediginde hayir demistim. her seyi ikimizin uzerine gecirecekti guya ama, ben bunu babama yapamayacagimi soylemistim. sonrasinda, bir ara buna biraz yukluce bir para geldi. once ikimiz arasinda pay edecegini soyledi. sonra bir yerde arazi alip ikimize verecegini soyledi. simdi de biraderin aldigi ve annemi oturttugu evi upgrade etmeye harcayacagini soyledi bana. mortgage'in bir kismini annem oduyor ve birader haksiz kazanc elde ediyor gibi geliyor bana ama sesimi cikarmiyorum. hic ihtiyacim yok cunku.

yine aramizda baska bir nedenden dolayi cikan bir gerginligin ardindan, yasi benden kucuk olan kuzeni "annen kac milyonun uzerinde oturuyor, farkinda misin?" dediginde bunun umurumda olmadigini, onu da hic ilgilendirmemesi gerektigini, para icin kimseye yalakalik yapmayacagimi soylemistim. surekli dedikodumu yapiyor koca koca insanlar.

evet, ayrim yapilabiliyor bazen ama, birey olabilmenin bir sarti da akrabalik iliskilerinin onemsizlesmesi olabilir bence. o yuzden ne ayrimciligi, ne miras umurumda degil. akraba, bildigin akbabadir. uzak durmak lazim.

not: fb. ilk cocugum.

ilk çocuk her zaman daha çok sevilir. kesin bilgi yayalım.

yapılmaması gerekmekte. öünkü ayrım yapılınca en az sevilen çocuk aşağılık kompleksine sahip olur, özgüvensiz olur, hep dışlanmış gib hisseder (nitekim öyle de olur), az sevildiği için sevgisiz kalır... ez cümle hayatı kararır.

her zaman kötüdür.
en kötüsü de

daha zeki, ahlaklı ve yardımsever olanı
20-30 sene herkese övünerek gösterip
2-3 kişinin gazına gelip 2-3 günde
evlatlıktan reddetmek

daha tembel, ahlaksız ve bencil olanı
20-30 sene ne zaman adam olacak bu deyip
2-3 kişinin gazına gelip 2-3 günde
örnek insan zannettmektir.

annem yapıyor. ona sorsan yapmıyorum der, kabul etmez evlat ayrımı yaptığını.
ablam evlendikten sonra annem daha çok evlat ayrımı yapmaya başladı. sürekli onu savunmacalar, laf söyletmemeceler falan. bana gelince de onun laf söylemesine ses çıkarmaz, onu savunduğu kadar savunmaz beni. bu konuda annemle çok kavgalarımız oldu. günlerce küstüğüm zamanlar oldu. her gün gizli gizli saatlerce ağladığım zamanlar oldu. annemden nefret ettiğim zamanlar oldu. hatta yeri geldi intihar etmeyi bile düşündüm. ölsem de kurtulsam dedim. gerçekten çocuğun psikolojisini çok kötü etkileyen bir durum. anneler babalar evlat ayrımı yaptıklarını asla kabul etmezler, diğer çocukların psikolojilerinin ne durumda olduğunu görmezler. evlat ayrımı yapılan çocuk anne babadan nefret eder hale geliyor, onlara karşı sevgisi ciddi oranda azalıyor. kardeşten bile nefret edecek hale geliyor.
neyseki bu dönemler geride kaldı. artık annemle daha iyiyiz diye bilirim. eskisi kadar da evlat ayrımı yapmıyor ama her gece beni gizli gizli ağlattığın dönemleri hiçbir zaman unutmayacağım annem.

ben üçüzüm (2 erkek-1 kız). normalde hepimizin şartlarının eşit olması gerekir değil mi ? biladerin önceliği benden ve kız kardeşimden daha fazla oldu hep . doğarken kalçası kırılmış , o yüzden çok düşmüşler üstüne . 30 u geçeli baya oldu, ben hala yaptığım en küçük yanlışın, hatanın ebeveynlerim tarafından kıyasıya eleştirilmenin , psikolojik ve fiziksel olarak şiddet görmenin travmalarını yaşamaya devam ederken( tedavi gördüğüm halde ) , serkeş bir hayat yaşayan , alkol problemi olan ve kesinlikle psikolojik tedavi görmesi gereken ve anne babama problem çıkarmaya devam eden biladerim el üstünde tutulmaya devam ediyor... ha bu arada kendisi mükemmel bir nabza göre şerbetçidir . dilim söylemek istemiyor fakat seven tiftilir , tiften sevilir lafı sürekli aklımda dolanıyor.

sabişe (annem) sormak lazım :)

yapamam çünkü bir tane var. başka da yapmam zaten. yapar mıyım yapmaz mıyım bunu asla öğrenemeyeceğim. yapmazdım diyorum ama insanız, belli olmaz.

size bağlı, her çocuğun sevgi ihtiyacı farklı. kimisi çok sevilmeyi temas olarak beklerken kimisi özgür bırakılmayı sevgi olarak algılıyor. iyi bir iletişim kabiliyeti sanırım çocuklar arasındaki ayrımı önleyecek özelliklerden biri olmakla beraber, kalbinizde çocuklardan birine karşı soğukluk oluşuyorsa oturup kendi bakış açınızı sorgulayıp düzeltmeniz gerekiyor.
onlar hata yapsalar da sizin çocuğunuz olacaklar. diğer çocuğunuzu çok sevmenin onu da çok sevmek kadar doğal olduğunu ve her birini sevebileceğinizi gösterin, anlatın...

ebeveynler için yapabileceğiniz pek bir şey yok artık... sadece gerçekten haklarınızı koruyun, kendiniz olun. insanlar kendisi olan insanları severler ve saygı duyarlar. sürekli söz dinleyen insanı değil.

karpuz olsa şekerlisini sulusnu seversin, evlad da öyle

uzakta olan çocuk her zaman daha çok sevilir, aynı yerde ise zeki olan veya uslu olan