alice in chains

jerry cantrell tarafından kurulmuş müzik grubu. grunge denildiğinde insanın aklına gelecek ilk isimlerden biridir. grubun solisti layne staley 2002 yılında aşırı dozdan hayatını kaybetmiştir ve bu süreçte grup sessizliğe gömülmüştür. uzun bir aradan sonra william duvall'ın, layne staley'in yerini almasıyla beraber geri dönmüşlerdir.

(bkz: facelift)
(bkz: alice in chains)
(bkz: black gives way to blue)
(bkz: the devil put dinosaurs here)
(bkz: rainier fog)

grunge'ın en başşaklı temsilcileridir. staley'nin vokalleri acı verir.

benim için grunge'ın en iyisidir, muadili olan gruplardan daha deneysel, daha detaylı işler yapmışlardır bunlar. işin tuhaf yönü, vokal sevgili layne abimiz öldükten sonra da grup tamamen ölmemiş, yine eskisi kadar iyi olmasa da* çok iyi işler yapmışlardır.

grunge'ın en iyisidir denmis ama ben öyle dusunmuyorum bence grungein gelmis gecmis en iyi temsilcisi chris cornelldir ancak alice in chainsde muhteşem bir gruptur baya pyhscedelic bir soundlari vardir.grubun tarihini cok bilmesemde sarkilarinin muhteşem olduğunu soyleyebilirim.herkesin bildigi them bones, would gibi parçalarinin yani sira grubun solisti öldükten sonra cikan hollow,the devil put dinasours here parcalariyla grubun daha ölmediğini bize gostermislerdir.

edit: grunge'ın en iyisidir.

alice in chains, şarkılarının altında bir sürü trajedik hikaye barındıran dinledikçe bağlanacağınız bir gruptur.

uyumadan önce dinleyerek kulaklarıma iskence cektiriyorum ama çok hoşuma gidiyor.

acıtır.

normal bir grup olmadıkları gibi, would adlı şarkıları da normal bir iş değil. çok aman aman teknik özelliklere sahip olmasa da; iki-üç milyon duyguyu aynanda yaşatan, insanı yerinde durdurmayan ama hareket de ettirmeyen bir şarkı. bir kaç aydır zaten takmıştım, son günlerde iyice bokunu çıkarttım. dinleyiniz dinletiniz efenim.

grunge akımının en önemli temsilcilerinden biri olsa da seattle çıkışlı grupların hepsinden farklı bir yeri vardı. daha sert, daha karanlık ve hatta daha depresifti müzikleri. layne staley'nin intiharı, kurt cobain'den çok daha fazla üzmüştü beni. kalbimde hep özel bir yerde kalacaklar.

bu şarkı ve bendeki anıları çok derinlerde gizli. he evet, unplugged versiyonunu çok ayrı severim.

bi arkadasim bu halloween'de görmüs: boynundan belinden vs zincire sarili alice adinda bir kadin ve yaninda boydan bi koli giymis erkek arkadasi. alice in chains ve man in the box yani. lol.

man in the box

87 yılında grunge'ın başkenti (bkz: seattle) washington'da kurulmuş en ikonik ve muhtemelen grunge denince akla ilk gelen grup.grup üyeleri tıpkı o yıllarda metal müzik yapan bir çok grup gibi müziğe (bkz: glam metal) ile başlayan (bkz: jerry cantrell) ve (bkz: layne staley) gibi üyelerden oluşmaktaydı.jerry, alice in chains'i kurmadan önce (bkz: pantera) grubunun kurucularından (bkz: dimebag darrell) ve (bkz: vinnie paul) kardeşler ile yakın arkadaştı ki, 80'lerin başında arkadaşlıkları başladığında bu 2 kardeş o zamanlar groove metal diye bir tarzın öncüsü ve yaratıcısı olacaklarından habersiz, (bkz: kiss) grubundan etkilenmiş bir halde glam metal yapmaktalardı.

nispeten depresif denebilecek nutshell gibi şarkılarıyla da ön plana çıkan grubun sert bir başkaldırı niteliğinde ve dinleyenleri hayata karşı deyimi yerindeyse gaza getiren,oldukça sağlam bleed the freak ve man in the box gibi unutulmaz şarkılar da çıkarmıştır.sadece müzikal anlamda değil, sözlerin derinliğiyle de takdir kazanmış bir gruptur.

90'larda seattle'ın grunge müzikteki popülerliğini kazanmasında oldukça etkili olan grup, 2002 yılında grup vokali layne'in akıllara nirvana grubunun vokali (bkz: kurt cobain'i) getiren trajik ölümünün ardından eski üretkenliğini ve popülerliğini, biraz da dönemin değişen dinamiklerinin metal müziğe uymamasından kaynaklı olarak kaybetmeye başlasa da günümüzde bile oldukça başarılı sayılan gruplardan biri olarak anılmaya devam etmektedir.

şahsi görüşüm benim en sevdiğim şarkısı them bones'u , 72 model siyah chevrolet camaro ile özdeşleştirdim ve bu ikiliyi beraber tatmadan göçüp gitmeye de niyetim yok açıkçası*.