alkol

iki aydır iletişim kurmak zorunda kaldığım bir alkolik yüzünden her damlasından tiksinti gelen hidroksil grubu içerikli organik bileşik. akşam maç için bira koyayım dolaba dedim, gram hevesim yok.

nereden sardık başımıza ya. iki gün önce bir konuda uyardım, dün fare zehiri içip intihar edicem dedi. bugün de sabah 9'da leş gibi içkili geldi, öğle vakti işi bıraktı gitti. pazartesi gelirse sttir ekleyeceğim kendisini.

tek dostum, kedi yiyen o. evlatlarından iyidir

haramdir

bununla ilgili bir şey farkettim kendimle ilgili. ne zaman çok dertlensem dur bir bira votka viski vs içim desem hep yarıda bırakıyorum. zehir gibi geliyor. ne zaman çok mutlu bir ortam olsa arkadaşlarla az içsek keyfine çok güzel oluyor.
hiç aramam ama cidden mutluyken özenle hazırlanmış bir sofrada ortamda içmesen bile icenlerle olmanın güzel olduğu.

sevmem, kullanmayali baya oldu.

kimini ağlatır, kimini güldürür, ruh halinize göre kılıflara bürünür, 50 gr seviyelerinde kafanız iyidir ve kendinizi iyi hissedersiniz. insanların alkol tüketmesinde ki temel unsur da budur aslında. kendini iyi hissetmek, sorunlardan birkaç saat için olsun kaçabilmek, daha doğrusu öyle zannetmek, veya o ruh halini yakalayabilmek.
kimi zamanda insan keyfinden içer, bi şekilde bir bahanesi vardır insanın alkol içmek için. durun şimdi bir şiir yazayım anlık, bu arada şu an içmiyorum.

şarapta sen varsın gecelerimde,
her yudumda bir hüzün her satırda bir veda hecelerimde,
bir alkol tutkusu var ömrümde,
zamana yenik düşmüş bedenim,
şarap kadehlerinde..

tadında içilirse sıkıntı yok,ama fazlası karaciğeri ve diğer organları mahveden içecek.
bazı insanlar tolerans gösterebilir sarhoş olamaz,kimileri bir birada kafayı bulur.

keyif için nadiren içerdim ama yılbaşında 4 duble rakı+amsterdam+tuborg kırmızıdan sonra bıraktığım içecek. son hamleyi yaptım alkole karşı. malum her gece nöbet geçirtmeye başlamıştı.