anaerkil ve ataerkil toplum

toplumlarda dikkat edilmesi gereken en büyük ayrım, birinde güç-hırs-tutuculuk vb. özelliklerin temel olması diğerinde ise sevgi-şefkat-affetme vb. gibi özelliklerin temel olmasıdır.

ataerkil toplum daha baskıcıdır, çocuklarının üzerine her türlü baskıyı yapabileceklerini, herkese karışabileceğini, her yerde söz sahibi olabileceğini ve ne dersem o'dur iken anaerkil toplum daha daha kontrollü, çocuklarının fikirlerine saygı duyar, herkese daha olumlu yaklaşır ve her yerde gerektiğinde gerekli müdahaleyi yapar.

biri baskıcı kültürü biri modern yaşam kültürünü ifade eder.

anaerkil aileler kız çocuklarını narin, nazik, hanım hanımcık ve şiddetten uzak yetiştirir, erkek çocuklarımızı da saygılı, efendi, kendini bilen, kızlara karşı her zaman saygı duymayı öğreterek yetiştirir. anaerkil ailelerde kız ve erkek çocukları * ayırt edilmeksizin el üstünde tutulur.

şuana kadar ülkemizde görülen en modern aile yapıları anaerkil kültürünü benimseyen ailelerdir.

tüm toplumsal kurum ve kuruluşlarda karar verme ve yönetmek için de kadının egemen konumda olduğu toplumdur. ana egemenliğine dayanan sosyal ilişkilerin düzenlenmesinde onayı esas alan kadının siyasi görenler üstlendiği sosyal hukuk sistemidir.

tüm evrende sosyokültürel durumları da kapsarken bizde yalnızca soyun devamlılığı bakımından anılır. soy atadan ürer derler. genel inanış biçimi budur. ananın söz hakkı dahi yoktur. fakat bilmezler ki bir fidan kendi başına solar, topraktan aldığı vitaminlerle minerallerle hayat bulur. bu yüzden biyolojik olarak eşitlik ya da ananın üstünlüğü vardır.

ikisininde modern olması gibi durum olduğunu düşünmüyorum. toplumsal cinsiyet rolleri ile kurulan toplumlarda ezen ve ezilen ilişkisi vardır. olmasi gereken ise toplumsal cinsiyet rollerinin ortadan kaldırıldığı ve cinsiyet eşitliğinin sağlandığı bir toplumdur.

ataerkil aileler çocuklarına şu özellikleri yükler, anaerkil aileler çocuklara şu özellikleri yükler. bunların aksine cinsiyet eşitliği olan bir toplumda biyolojik cinsiyete rol kesilmeden büyüyen insanlar olmak istedikleri gibi olabilirler.

anneni mi daha çok seviyorsun, babanı mı?

tarım toplumuna geçişten önce bir dönemde, üreme yolunda insanlar erkeğin dölleme rolünün farkında değildi. üreme, kadının regli döneminde kanaması bittikten sonra oluşan bir süreç sanılmaktaydı. bu sayede kadının yaratıcı bir gücü olduğu, insanın kadın kanıyla oluştuğu kanısı hakimdi.
o dönem kadınların birden çok erkekle cinsel ilişkiye de girdiği göz önünde bulundurulduğunda ortada babalık diye bir mefhum yoktu.

daha sonrasında tarım toplumuna geçilmesiyle, insanlık mal biriktirmeyi keşfetti. mal biriktirmek, gücün belli sınıflar elinde toplanması demekti. üremede erkek döllenmesinin rolü de keşfedilmişti. zaten erkek devlet, erkek tanrı'nın yaradılışı da bu döneme rastlar.

sonrası, günümüze kadar ulaşan savaşlar ve kadın mübadeleleri tarihidir.

ikisinin de iyi ve kötü yanları vardır bildiğim kadarıyla. yani anaerkillik süper diye bir şey yok.

toplum bilimcilerin siniflandirmasindan başka bir şey değildir.

soy geliminin kadın çizgisinden izlendiği soy toplumları anaerkildir. aile anne ve çocuklardan ibarettir, baba soy dışı tutulur. yerleşik hayat ve şehirleşme öncesi tüm klan toplulukları anaerkil düzen içinde yaşamıştı. bu toplulukların yaşam ortamı doğa ile iç içe ve onunla uyum halindeydi. bu yüzden toplum kuralları aile ile özdeşti, basit, katı ve doğaldı. kısas bu tür kurallara örnektir. ne zaman soy toplulukları kentleşme etkisiyle mülkiyet, hakimiyet, savunma, adalet gibi kavramlarla tanıştı, erkeğin toplum yapısı içinde etkisi öne çıktı. artık doğa ile uyum değil doğaya hakim olma söz konusudur. böylece aile (oikos) temelli toplum yapısı yavaş yavaş şehir (polis) temelli yapıya evrildi. bunun izleri antik yunan mitolojisinde açıkça görülebilmektedir. başlangıçta dünyayı başka bir erkeğe ihtiyaç duymadan yaratan gaia gibi bir tanrıça varken, son nesil olimposlu tanrıların çağında athena, babası zeus'un kafasından doğmuştur. artık çağ değişmiştir çocukların gerçek sahibi baba olarak görülmektedir.

bir başka örnek ise adalet anlayışındaki değişim. eski adalet anlayışına (oikosa) göre kocası agamemnon'u (haklı bir sebeple de olsa) öldüren klytemnestra cezasız kalırken, öç almak için kendi annesi klytemnestra'yı öldüren orestes en büyük günahkar sayılmıştır. bu yüzden orestes'e erinyeler (vicdan benzeri suçlulara ızdırap veren ruhani varlıklar) musallat olmuştur. oysa yeni nesil tanrılar (polise göre) farklı düşünmektedir, apollon ve athena orestes'in yargılandığı davada lehine oy kullanarak onu suçsuz bulmuştur. tabi mitolojiden bahsediyorsak da bunun aslında toplumun genel anlayışını yansıtan bir ayna olduğu unutulmamalıdır. tanrıların tavır ve davranışları toplumun gereksinimlerine göre değişmektedir.

oikos temelli adalet, kan davası gibi sürekli kendini tekrarlayan bir döngü yaratırken, polis temelli adalet roma hukukunun, dolayısıyla günümüz hukukunun temellerini oluşturan, toplumsal adaleti sağlayan ilk adımlardan sayılır.

çoğunluk itibari ile
ataerkil aile 80'lerin sonunda bitti.
anaerkil aile 90'ların sonunda bitti.
şimdi veleterkil aile dönemi.

bundan sonra ne olabileceğini çok merak ediyorum.

3.dunya savaşı sonrasında ataerkil topluma geri dönülür. her zaman böyle olmuştur. şu an insanlara rahat gerçekten batıyor.

anaerkil toplumda, bazı kabilelerde, erkeklerin günümüzdeki dayı statüsüne yakın bir yere sahip olduğu gözlemlenmiş*; erkekler çocukların yetiştirilmesinde kadınlara ciddi yardımlarda bulunuyormuş, içten bir şekilde.
ataerkilliğin, erkeklerin, çocukların oluşumuna, dölleme yoluyla sebep olduklarının keşfedilmesinin yol açmış olabileceği tahmin edilmekte.

erkeklerin toplumun dışına itilip köleleştirilmesi tutumu, anadolu'da, amazon kabileleri incelendiğinde gözlemlenmiş.

anaerkil toplumlar, ataerkil toplumlardan çok daha köklü ve çeşitliler. akla gelebilecek her türden anaerkil toplum oluşturulmuş desek abartmış olmayız sanırım. ortak noktalar şaşırtıcı değil : anne ve kadın figürlerinin, yüce, hakim, koruyucu, adil, bilge, kutsal, yaratıcı, sağaltıcı oluşları..

ataerkil tek atar. evet.