anı

geçmişten kalan kırıntı taneleri.

simdi biz bu cocukla bir sozlukte tanıstık.
kankaya bagladık. birkac yıl mesajlastık, yazdık, cizdik.
gonlu genis, guzel bakan bir adam. bana hep "sen paris lerde okuyan, acayip guzel, acayip zeki ve bilgili bir kızsın. sen hepimizden ayrı kulvardasın. asmıssın." derdi sagolsun.
sonra bi ara bana yazmaya basladı. ben anlamamazlıga geldim. bu boyle birkac ay surdu. uzatmiyim sonra bir yakınlasmamıs oldu. bir iki hafta bir iki kere takıldık. ve gercekten ruya gibiydi. olaysız dagıldık. ilerleyen yıllarda ben cesitli arkadaslarla ona ustu kapalı mesajlar yolladım, gel diye. gelmedi. ama artık anlıyorum: -ruya gibi bir paylasımımız oldu. ve zirrvede bırakmak istedi ki o buyu hic bozulmasın.

simdi beni anlıyor musun?