animals

en sevdiğim pink floyd albümü. aynı zamanda en politik albümleridir.

grubun her albümü gibi ilginç bir kapağa sahiptir. kapaktaki yapı londra battersea elektrik santralidir. uçan domuz roger waters için umudu temsil etmektedir.

albüm george orwell'inhayvan çiftliğinden esinlenmiş dogs, pigs (three different ones) ve sheep şarkılarından oluşur. bir de pigs on the wing vardır ama o albümün dışında gibidir. roger umudu bir hayal olarak görmüştür muhakkak ama hem varlığını hem de uzaklığını bu şekilde biz fanilerin yüzüne vurmak da ondan başkasının yapamayacağı bir şeydir.

pink floyd'un bir albümü. yani kusura bakmayın ama bu kadar b.ktan bir şeye nasıl müzik, nasıl albüm diyorlar, anlamıyorum. bütün şarkılar, albümü doldursun diye tuvalette yazılmış gibi. normalde 2-3 hit şarkı olur, geriye de dolgu denen şarkılar konur. bu ne aptal bir faaliyet, ne boş bir çaba. komplesi dolgu.
bunun gibi çöpler üreten adamları zibilyoner yaptınız. bir durup kendinizi sorgulayın ya.

güzel bir martin garrix şarkısıdır.

o zamanlar herkes bunu dinlerdi.

bazı şarkılar vardır: çocukken anlamını bilmeden bağıra çağıra söyleriz ve büyüdükçe ya utanırız ya da uzaklara dalarız. işte maroon 5'ın şarkısı utandıran cinsten. ona ya da onlara neden animals diyorsunuz sevgili maroon 5? çok ayıp.

maroon 5’in bıkmadan usanmadan , döndüre döndüre dinlediğim şarkısı. özellikle uluduğu bölüme bayılıyorum. klibi ise şarkı sözleriyle uyumlu olarak bol kanlı. kasapta çalışan bir abimiz, güzel bir kadını saplantı derecesinde kafasına takıyor. sürekli takip ediyor, fotoğraflarını çekiyor. fantezileri de sevdiği ve yaptığı iş ile uyumlu olarak kanlı tabi. şarkı burada buyrun. sözlerine çok takılmadan melodisine odaklanırsanız , insanı harekete geçiren şarkılardan biri.

oğlum 12, kızım 9 yaşında, okula giderken son ses açtırırlardı. uluma bölümüne gelince hadi anne diye bağırırlar, hep birlikte ulurduk. tabi ki sonra kahkahalar…**
bugün dönüş yolunda açtılar, hatırladın mı anne dedi oğlum ? güle oynaya eskiyi yad ettik…

black sands albümünden fazla güzel, çok güzel bir (bkz: bonobo) şarkısı. yerim.

düştükçe düşüyorum bu şarkıya. ben bir müzik eseri yaratmak istesem böyle bişi yapmak isterdim. fazla güzel. bu kadar güzel olması da beni rahatsız ediyor.

benim için pink floyd'un en iyi albümü. müzikal olarak kusursuz olduğunu düşünüyorum. albümün hikayesinin de george orwell'ın hayvan çiftliği romanından esinlenmesi, albümü benim nazarımda en sevdiğim albümler listesinde zirveye oynatıyor.

hikayedeki tanımlamalara gelirsek de domuzlar yöneticileri, köpekler kolluk kuvvetlerini, koyunlar da halkı tasvir eder.

tek tek parça seçip dinlenecek bir albüm değil. bütünlüğü bozmamak adına, kesintisiz bir şekilde baştan sonra sessizce dinlenmeli.