anne olmanın kadın olmaktan kolay olması

şair burada ne demek istemiş pek çözemedim. ama anne olmanın ön koşulu zaten kadın olmak. kadın değilsen anne olamıyorsun. ki annelik de her kadına nasip olan bir şey değil. bir kısmı çocuk doğursa bile anne olmayı başaramıyor. herkes kadın olabilir. hatta buna yönelimi olan erkekler bile kadın olabilir. ama herkes anne olamaz. bu durumda hangisi zor hangisi kolay ayan beyan ortada.

hobaaa editi: başlık başa kalmış.

kısmen katıldığım önermedir. ülkemizde her haltı yiyen kadınlar alakasız bir şekilde "ben bir anneyim. çocuklarım var benim. üzerime gelmeyin." minvalinde açıklamalar yapıyorlar. bir benzerini de ota boka 15 temmuz güzellemesi sokanlar yapıyor, onun gibi bir şey işte. zaten boşuna dememişler, kadının adı yok... "anne olmayan kadın eksiktir, yarımdır." diyenleri de hesaba katınca, sana biçilen kostümü giymeyen bir kadınsan eğer, işin oldukça zor bu ülkede.

her anne kadındır ama her kadın anne değildir. bu nedenle katılmadığım bir önerme.

bunu düşünen biri hemen onu doğuran annesine sorsun bakalım hangisinin daha zor olduğunu annesi ona söyler. kadın olmak kolaydır demiyor kimse. ama anne olmak ve vicdanlı bir anne olmak dünyadaki en zor şeydir. bu şikayet etmek de değil. doğruyu söylemek. çünkü isteyerek anne olan ve mutlu olan bir kadın anneliğin çok zor olduğunu söylediği an cevap hazır. e yapmasaydın o zaman. sırf zor olduğunu söylediği için toplumda çoğu kadın hakarete uğruyor, sanki yeterli bir anne değil gibi davranılıyor. böyle bir hakları yokmuş gibi, her şey çok kolaymış gibi davranmaları bekleniyor. hem mükemmel bir kadın olmaya devam edeceksin ve aynı zamanda dünyanın en zor işini yapacaksın. üstelik baba ne kadar yardımcı olsa bile bebekler anneye bağımlı olarak doğarlar. çünkü dokuz ay babanın içinde değil annenin içinde yaşar çocuk. biyolojik bir zorunluluk bu. neyse işte. zor. anne olduğum için çok mutluyum ama bu mutluluk onu daha kolay yapmıyor.

(bkz: bunu anana sorsana deliganlı)