aptal puma sendromu

kişiye pek bir kazanç sağlamayacak işlerin peşinden gitmek, gerçekçi olmayan hedefler peşinde koşmak gibi anlamlara gelen ifade.

pumalar avlarını kovalarken, avın çeşidine göre, onu kaybederken harcayacakları enerjiyi ayarlarlar. bu da onların avlanırken aklını etkili bir şekilde kullanan hayvanlar olduğunu gösterir. eğer aptalca davranan bir puma görseydik, bunun tam tersini yapıyor olurdu. işte bu nedenle bu tabir bu şekilde isimlendirilmiş.

elde edeceğim şey, harcadığım emeğe değecek mi sorusunu sordutturur.bazen plansız bir şekilde belirlenen hedeflerin peşinden ısrarla koştururuz en büyük kaybın zaman olduğunu bilmeden.

yıllardır sahip olduğum sendromun ismiymiş. aydınlanma yaşadım.

kültürlendik yine

bilindiği üzere pumalar çok zeki hayvanlardır.
içgüdüleri, bir avın peşinden ne zaman koşup koşmamaları gerektiğini söyler.
yeryüzünde en hızlı ve en çevik hayvanlardandır pumalar.
dolayısıyla da her bir av için yaptıkları koşu, ciddi bir enerji kaybı demektir.
eğer ki bu av, başarı ile sonuçlanırsa harcanan enerjiye değmiş demektir.
yok eğer başarısız bir avlanma olduysa pumalar için bir tehlikedir.
bu yüzden pumalar avlarını ve hangi ava ne kadar enerji harcamaları gerektiğini iyi seçerler.
yani bir ceylan ele geçirmek için koştuğu süre ile, bir tavşanın peşinden geçirdiği süreyi asla aynı tutmazlar.
önce bir dener, baktı tavşanı yakalayamıyor:
"aman be, bir tavşan için bu kadar enerji harcamaya değer mi?" diyip hemen başka bir ava yönelir.
burada amaç şu:
avı yakalarken harcadıkları enerji, avdan aldıkları enerjiden daha düşük olmalı.
bunları düşünmeden avlanan pumalar, bedelini ağır öder ve aptal durumuna düşer.

peki aptal puma sendromu nedir?
he işte olay tam da burada başlıyor,
pumalar ne kadar stratejik ve akıllıca davranıyorsa, aptal puma sendromu hatasına düşen kişiler bir o kadar boş işlerle uğraşır.
küçük hesaplar için büyük bedeller öder.
strateji yapmazlar, zaman kaybını veya hedefin ne getireceğini umursamazlar.
aslında ceylan peşinde olmaları gerekirken, tavşan peşinde telef olurlar.
kişi, bir şeyin peşinde koşarken kendisine sormalı:
" ulan ben bu kadar uğraşıyorum ama değecek mi?" (ulan diyip dememek tamamen insiyatif)

en basit örnekle:
50 puan getirecek bir amaca 150 puanlık enerji harcanmaz.
bu insan ilişkileri için de böyledir.
yanlış insan için zamanımızdan, enerjimizden hatta kendimizden ödün veririz.
sonra ne mi olur?
o insanın esasında bizim için yanlış insan olduğunu anladığımızda, bizden geriye de pek bir şey kalmamış olur.
sonra toparlan, toparlanabilirsen.

ama puma avının tavşan mı ceylan mı olduğunu görüyor.

bizde herkes insan kılığında. insan sanıyor çaba harcıyorsun. elinde bir havuç kalıyor.

yaşadığım sendrommuş teşekkürler kafa sözlük aydınlandım sayende

(bkz: bizden olmaz dediğin kıza yürümemek)

pire için yorgan yakmak olarak da düşünülebilen durum.
çabalanan şeyin çabalamaya değmeyecek kadar küçük olduğu şeylerde kullanılır.

gerçek para ile sahte oyuncak para almak örneğin.