aşil paradoksu

bir kaplumbağa ve aşil'in(antik çağ'da yaşamış ünlü bir koşucu) yarıştıklarını düşünelim. aşil iyi bir koşucu olduğu için kaplumbağaya biraz önden başlama fırsatı verelim. zenon'a göre aşil kaplumbağayı hiçbir zaman geçemez. ona göre aşil'in, önce kaplumbağanın yarışa başladığı yere kadar koşması gerekir; fakat bu arada kaplumbağa az da olsa bir mesafe kat ederek yeni bir noktaya gelir. aşil'in tekrar bu mesafeyi koşması gerekir. aşil kaplumbağanın ilk aldığı mesafeyi koşarken kaplumbağa biraz daha gider. o hâlde, aşil her seferinde kaplumbağanın aldığı mesafeyi koşarken kaplumbağa da başka bir noktaya varacaktır. aşil her seferde kaplumbağaya biraz daha yaklaşırsa da asla onu geçemez; çünkü ikisi arasındaki mesafe sonsuz küçüklere doğru giden bir bölünmeyi oluşturur. aşil'in sonsuz küçük mesafeleri sonlu bir zaman diliminde koşması gerekir. bu ise olanaksızdır. .

fiziksel bir olayı salt matematik diliyle açıklayarak saçmaya indirgeme yöntemidir.

matematiği geliştiren bir "paradokstur." hoş paradoks olmaktan çıkmıştır sonunda. hep derim paradokslar zamanının ötesinde sorulardır. zamanı gelince çözülür. ayrıca matematikle de açıklanabilir ve saçmalık değildir. dünya'da keyfimiz yerinde bir şekilde teknolojiden yararlanabiliyorsak, insanlık bu noktalara kadar geldiyse bu tarz "saçmaya indirgeyen" insanların yüzü suyu hürmetinedir bu.

ayrıca; (bkz: limit)