gece yolda giderken karşıdan gelen aracın farlarının selektör yapması gibi, kedi de ben burdayım, dikkat et, çarpışmayalım diyerekten gözleri ile selektör yapıyor.

avrupa uzay ajansı tarafından 67p/churyumov-gerasimenko adlı kuyruklu yıldız üzerine inmesi için fırlatılan araç.

araç philae adlı keşif aracıyla birlikte 2004 yılında kuyruklu yıldıza doğru yola çıktı ve 10 yıl sonra, 2014'te onun yörüngesine girdi. 2016 yılında ise göre sona erdi. kuyruklu yıldızların, dünyadaki suyun kaynağı olup olmadığına ilişkin araştırmalar bakımından oldukça önemli bir görevdi. aslında araçtan bir süre daha veri alınması umuluyordu, ancak kuyruklu yıldız üzerinde güneş görmeyen bir bölgeye sıkışıp kalması nedeniyle kendisinden veri alınamadı. zira çalışabilmek için güneş enerjisi kullanması gerekiyordu. ancak yörüngede bulunduğu esnada çektiği ve yolladığı fotoğraflar bile yeterince kıymetli veriler içeriyor.

***

araca bu ismin verilmesinin nedeni var. 18. yüzyılda mısır'da, fransız askerler tarafından bulunan ve hiyerogliflerin ilk kez deşifre edilmesinde kullanılan bir taş var ve buna, bulunduğu yerin (reşit kasabası) isminden dolayı rosetta taşı deniyor. bu taş, hiyeroglifler ve mısır uygarlıklarının sırlarının çözülmesinde bir mihenk taşıydı. rosetta da ilk kez bir kuyruklu yıldız üzerine inen araç olmakla, astronomi tarihinde bir mihenk taşı olduğu için, kendisine bu isim uygun görüldü.

kafa sözlük kulüpleri içerisinde en fazla üyesi olacağını tahmin ettiğim kulüp. üye alımı açıktır arkadaşlar, nasıl kapatabiliriz ki zaten üye alımlarını?!?!

uykuda sessiz sakin olması dileğimdir.

''hayaller kuruyoruz, yaşamlarla süsleyerek...
gerçekleşmesi için daha çok düşünüp duruyoruz her birini.
oysa biz yalnızca bize verilen hayatlarımızda nefes alabiliyoruz.
küçücük bir nefesi bile kendi yarattığımız hayatlarımız için ödünç veremiyoruz.
'üstünde taşıdığın ikinci el bir beden ve senin olamayan bir ruh ile dolaşıyorsun, fark etmeden.
ve sevgili insan;
kendimizi, kendimizin olmadığı bir yerde aramalıyız, bulmak için.'
hayat akıp gidiyor, koca bir nehir gibi...
bizler, içine çektiği küçük taşlardan insanlarız.
yanında koşturacağımız ve hakimiyetle çevireceğimiz tahtadan kürekleri olan bir sandalımız dahi yok.
o bizi sürüklüyor, başlangıcın sonuna.
biz de devriliyoruz küreği olmayan sandallardan.
nehir ise hâlâ akıyor.
hayat bitmeyen bir sona koşar gibi ilerliyor.
ölümden çiçeklerle süslüyor yaşamı. tomurcuklar çürüyor."

haftaya sizden önce gelip sizi beklerim ben. bence çok güzel kotarmışsınız. müthiş bir ikili doğmuş. emeğinize, sesinize, enerjinize sağlık canlar.

ne imlâ, ne satır arası, ne paragraf,
boşluk yok olric, dopdoluyum !
oğuz atay - tutunamayanlar

yanağını ısırırsın, dudaklarını bastırırsın gülmemek için ya da mimiklerinle bir şekilde örtpas etmeye çalışırsın gülme isteğini ama bazen o kadar çok gülesin gelir ki engel olamazsın. bakmışsın gülmüşsün ortalık buz kesmiş bir bakmışsın herkes senin gülmene gülmüş.

süt. aksini diyen iç anadoluludur.*

gitarı, sazı, kitap ayracı, montu, defteri, ölmeden önce son kez baktığı aynanın , bir daha onu göremeyecek olması.
havlusu. ayakkabıları. en çok da ayakkabıları ve diş fırçası. orada mahzun mahzun sahibini bekler. ama o öldü. bilmezler.

son işaret fişeğini kullandığı halde kimse tarafından fark edilmeyen gemi çaresizliğine benzer durum.

şakası bir yana da, güzellik çirkinlik falan boş işler. kendine güvenen insan çekicidir. kendinize güvenin yeter.

her korku kaybetme korkusudur. olmekten korkan insan, hayatini kaybetmekten korkar; fakir kalmaktan korkan insan, sahip oldugu hayat kosullarini kaybetmekten korkar; yalniz kalmaktan korkan insan, etrafindaki insanlari kaybetmekten ve etrafindaki insanlarin ona sagladiklarini kaybetmekten korkar... bu durum insanin devamli korku icinde yasamasina neden olur. ne zaman ki insan, sahip oldugunu zannettigi hicbir seye aslinda sahip olmadigi ve her seyin gelip gecici oldugunu anladigi vakit, bu korkularindan kurtulur.

ancak, gunumuz dunyasinda, bu hic kolay degil cunku kapitalist toplumlarda, insan kim oldugu degil, sahip oldugu seylerle tanimlaniyor. insan, ne kadar cok seye sahipse kendini o kadar gercek hissediyor. bu sahip olma durumu insan iliskilerini bile enfekte etmis durumda. insan, arkadasina, sevgilisine sahibiymis gibi davraniyor. sanki, bir insan alip kaybedilebilecek bir esyaymis gibi. bundan mutevellit, modern insanin hayati korkmak ile geciyor. insan sadece ekonomik anlamda degil sosyal anlamda da kaybetmekten korkuyor. insan, hayatina giren her seyi sahip oldugu bir seymis gibi gormenin yani sira kaybedebilecegi bir sey olarak da goruyor. bu yuzden, insan bir taraftan kaybedebilecegi seyler icin korkarken, bir taraftan da kaybettigi seyler icin ofke duyuyor. bu da insanin, devamli korku ve ofke icinde yasayan bir varliga donusmesine yol aciyor.

taarı kakan

aşk'ın vücut bulmuş hali..fars kökenli yazar ve şair. allah aşkı ile yanıp tutuşan mansur, kendinden geçerek ene'l-hak der. bu söz ben hakkım anlamına gelir fakat mansur bu sözü, haktan başkası yok anlamında kullanmıştır. mansur'un kalbi, allah'tan başka her şeyden, tüm âlemden ayrılır..kendisindeki şiddetli sevgi, ilahi aşk sebebiyle, hatta gölgeleri dahi hakk'ın bizzat kendisi zanneder.. ene'l-hak'dan da maksat budur. yani bu sözü, mecazi anlamda kullanır. mesela birisine ay gibi parlıyorsun dediğinizde bu kişinin ay olduğunu söylemez, sadece bir benzetme yaparsınız. o şekilde ene'l-hak da, insanın davranışlarının allah'a ait olduğunu idrâktır. bir makamdır ene'l-hak. yani bu sözle, bu makamla birlikte allah'ın sıfatları idrâk edilir. bu maksatla kullanıldığında kişi küfre düşmez. fakat bu sözün herkes tarafından kullanılması uygun değildir. bu sözü, beşerî sıfatlarla değil, ilahî sıfatlarla vasfedilenler kullanır.

işte mansur da bu sözü söyleyince, tasavvuf konusunda pek bilgi sahibi olmayan âlimler karşı çıktılar. mansur'un bu sözü kullandığı haberini, halife'ye kadar getirdiler. sonuç olarak hallac-ı mansur bir yıl zindan cezasına mahkûm edildi. onu ziyaret edip sorular soran kişiler de vardı fakat daha sonra halkın mansur'u ziyaret etmesi yasaklandı. bu süre boyunca 2 kişi hariç kimse onu ziyaret etmedi. bu kişiler, ilk dönem sufîlerinden olan ibn-i atâ ve hafîfiyye silsilesinin kurucusu, sufî olan ibn hafîf idi. mansur, "ben yokum, hak vardır!" anlamında ene'l hak! sözünü kullandıysa da, bu söz, zâhiren ben hakkım manâsında anlaşıldı ve bu söz onun idamına sebep oldu.

o zindandayken bile hâlâ ene'l hak! demeye devam etmekteydi. bu zaman insanlardan bazıları, mansur'un bu sözle dinden çıktığını, diğerleri de onun bu sözle kendiliğini inkâr edip, hakkı dilediğini söyledi. mansur'a hapiste işkenceler edildi, artık bu sözü söyleme, hüve'l-hak yani hak odur de dediler. mansur bu söze, bizler için de hak odur diye karşılık verdi. ibn-i atâ, mansur'a onu zindandan çıkarmaları için özür dilemesini söyledi. mansur da, ben ne söylemişim de özür dileyeyim? ben halık'ı bırakıp da halka yalvarmam! dedi. mansur, ene'l-hak! diye inlemekteydi. daha sonra fetva verildi, bu fetva mansur'un idam edilmesi yönündeydi. bunun üzerine, hallâc-ı mansur, m.s. 26 mart 922 tarihinde, 65-66 yaşlarındayken idam edildi.

mansur'un en yakın arkadaşlarından ve ilk sufilerden olan şiblî, hallâc-ı mansur'u rüyasında görmüş ve ona, kendisine işkence eden halka, allah'ın muamelesinin nasıl olduğunu sormuştur. mansur da, "halk benim hakkımda ikiye bölünmüştü, bir kısmı benim hâlimi bilmekteydi, bana şefkat ederdi, diğer kısmıysa benim hâlimi bilmezdi, şeriatı muhafaza etmek için, allah'ın emrini yerine getirmek için bana azap ederdi, allah her iki kısma da rahmet etti, çünkü ikisi de masumdular" - diye cevap verdi.

yoldaş benjamin franklin : kısaca admin
ibrahim kemal ormancı : kısaca iko

t: birtakım isim kısaltmaları yazdığımız başlıktır.
(kahraman maraşlı abdullahı da yazmazsam çatlarım)

belki nazik iki erkek kadındır yahu demek istediğim başlıktır.

cerrah olup, beyin ya da kalp gibi çok önemli ve hayati bir ameliyatı başarıyla yapmak isterdim.

-yazarlar sözlüğe sırayla yazsınlar, yazarlara bankalardaki gibi numaralar verilsin ve sırası gelen yazsın.