durduk yere insanın sinirlerini bozar. yani hayat yeterince karmaşık değilmiş gibi... gecenin üçünde uyanma ve kalkıp bir kahve yapma sebebidir.

herhangi bir rütbe alamamış olmam rezilliği..

mutfağın olmazsa olmazı, kadın çantalarının, bavulların olmazsa olmazıdır. ondan öncesini düşünemediğimdir.

jeremy lipking

orta doğunun özetidir. yavaş yavaş konuşup lafı ağzında geveleyip flar takanların kaliteli insan sayıldığı, hızlı konuşup bol paça pantolon giyenlerin köşe başında rapçilik yaptığı bir yerde olmaktır. ne cefası biter ne de sefası.

(bkz: regl ağrısı) at doğururdum bu ağrıyla. öyle bir ağrı.
her sabah uyanma sebebimizi mi paylaşıyorduk? sorry. alışkanlık benimkisi. ölmediğimden mecbur uyanıyorum.

"sormaz ki bilsin
sorsa bilirdi.
bilmez ki sorsun
bilse sorardı."
-sadi şirazi.

su verin.

bir daha kavuşulmayacağı düşünülen bir şeyden ayrılırken kullanılan bir söz anlamına gelen arapça kökenli kelime.*

ay olabilir mi böyle bir şey, lütfen olsun.

buradan

zamanında çok fazla yaptığım eylemdir. kupon ile aldığım en değerli şey ise bir manyetik dünya modeli idi.

ailem gazete kuponu ile televizyon bile almıştır hatta.

osmanlı döneminde, kapalı çarşı biçiminde tasarlanan, mücevher gibi değerli eşyaların, baharat, kumaş gibi döneminde değerli sayılan pahalı ürünlerin satıldığı, bir çeşit ticaret merkezi. farsça kökenli bir kelimedir.

canım,"dedim. "efendim," dedi.

"bak, çiçekler biz yokken solmuş," diye cevap verdim.

"yok, onlar biz gitmeden önce başlamıştı," demesiyle küçük yeşil saksı elimden hızla kayıp yere düştü. ikimiz de önce yere dağılmış kırık saksı parçalarının ortasında boylu boyunca uzanan boynundan kırılmış lübnan sümbülüne, sonra da birbirimizin yüzüne baktık.

"ah canım," dedim.

"onu söylemiştin, "dedi.

yüzündeki acı gülümseme hep var mıydı, yoksa o an radyodan gelen vurgusu yerinde bir şarkının sõzleri mi ya da akşam güneşinin yüzüne değdiği her noktayı eğip büken gölgeler bana oyun mu oynuyordu bilemezdim. sanki, her birinin görüntüsü önce parladı ardından ufacık bir pervanenin dansından düşüp söndü. zihnimde en gereksiz düşüncelerin arasında belki de en üzerinde düşünülmesi gerekenler arasında
sıradan bir hareketle kayboldu.

"unutmanın kolay bir yolu tedavi için sıcağa başvurmak olabilir," dedim.

şaşkınlıkla yüzüme baktı, sümbülün rengi o an ellerine yerleşti sandım. halbuki elindeki masayı kuruladığı toz bezini bana doğru uzatıp yerdeki kırık parçaları toplamaya girişmişti bile.

"üzülme," dedi ve "sıcak hakkında da düşünme. ben bir kaplıca ayarlayacağım, bir haftasonu gider kemiklerimiz ve unutacaklarımız hakkında yazarız olur biter. çay içelim ama kelimeler içerken işe yaramıyor da. "

"sümbül," dedim, "onu evimize getirmiştin."

"kırılmış," dedi, "unutmuştum."


telefon çaldı.


"yo, evde yalnızım, kimse yok," dedim karşıdakine. sümbülün yeri boştu.

şahsi olarak hiç tanımadan, gözlerimle gerçekten hiç görmeden özlediğim, özlem duyduğum tek insan.

aslında radyocu. youtube'da dizi/film eleştirmenliği yapıyor.

töre nomus intikom.
-murat soner.

hangi birini sayayım a dostlar?

benimdir. hele de karşıdaki laf anlamaz bir insansa peki derim. gerekirse haklısın derim. en olmadı özür dilerim. bir de onunla mı uğraşacağım.

nedense aklıma direkt devlet geldi. benim nickim devlet olurdu.
devlet en büyük mafyadır. hatta bu konu hakkında charles tilly'nin
war making and state making as organized crime adlı bir makalesi var.
buradan türkçe çevirisini okuyabilirsiniz.

kendisini "bu kadar insan izleyip gülüyor, bir bildikleri var demek ki" tadında savunmuş komedyen. aslında kendisini savunurken konuya çok iyi girip çok kötü çıkmış. "kimse kimseye buna mı gülüyorsun diyemez" diyor ki bu konuda haklı. "bu kadar insan izliyor" savunması ise bana göre en saçma savunma biçimi. hiçbir konuda çoğunluk haklılıktır denemez. bu mantıkla bakarsak türkiye sınırlarında içinde en iyi film recep ivedik 5, en iyi yabancı film de hızlı ve öfkeli 7'dir.

izleyen izlesin, gülen gülsün. alıcısı var, para da kazanıyor. ben 5 bölüm izledim. her bölüm kendini tekrar ediyormuş hissi verdiği için bıraktım.

hastayım böyle tiplere... bir konuşuyor; üst akıl, büyük resmi gör, yok efendim illuminati'ymiş, mason locasıymış da neymiş... efendim işte rotschildmiş, rockafeller'mış. mark zuckerberg aslında insansı robotmuş. dünya geoit değilmiş, tepsi gibiymiş de işte bize yanlış öğretmişler (çıkar sahipleri var bu işte de :d)

şöyleymiş de böyleymiş. bunlar çok gizli şeylermiş de bilmemizi istemiyorlarmış. hahah. lan eşek, sen nerden öğrendin madem?

kaynak göster desem "haber7" hadi bilemedin "vikipedi" linki atar bu tip. yorulmadın mı eyy komplo teorilerini namusu gibi savunan tip?

bi' dur artık, n'olursun. simülasyonu bozacaksın yoksa *