tartışma adı altında dövüşürler aslında.

saygı çerçevesi içinde olduktan sonra her yazar kıymetlidir. düz olmak doğru olmak demektir (düz yazar güzellemesi yapmadan olmazdı). herkes kendi birikimince, fikrince yazıyor. kimisi eğleniyor, kimisi bilgileniyor ve bilgilendiriyor. önemli olan ayrı meşreplerden bile olsak böyle bir platformu verimli olarak kullanmaktır. eğlenmek , bilgilenmek, bilgilendirmek de hepimizin hakkı ve hepimizin kendine biçtiği görev ayrı ayrı.
düz yazar değildir o da, bir bütünün önemli bir parçasıdır.

insanoğlunun uhud dağı kadar altını olsa, bir o kadar daha olsun ister, onun gözünü ancak toprak doyurur. hadis.

sketchtoy.com/69883774
çok çirkin oldu bee
sketchtoy.com/69883907
bunu gördükten sonra anladım ki gerçekten çok çirkin. tarafını seç*

daha iyisi var mı? sanmam.



*

acayip tilt eder.
öyle böyle değil.

buyur canım.

her karalama defteri ne yazdıklarını , en az iki kere okurum, üstün körü değil , sindire sindire okur, yazdıklarını yaşamaya çalışırım, amcasını artık aileden biri gibi tanıyor ve onunla yaşadığı maceraları merak içinde bekliyorum, amma kadri abisiz olmaz.
sevgili güneş ellerine, yüreğine sağlık ,samimiyetim ile yazdıkların için çok teşekkür ediyorum, kardeşim, varol.

oxford kütüphanesi.

sosyal medyada seviye iyice yerlerde.
okur-yazarlarımız kadar okur-azarlarımız var. artık el alemin derdi değil, sanal alemin derdi bizi geriyor.

kaç yaşına gelirsem geleyim, hep gulecegim. çünkü ağlamayı bile beceremeyecek kadar beceriksizim.

çok kısa zaman içinde katalog'u** erişilebilir olacak olan kütüphanedir.

fikir anası mıyım bilmiyorum ama kütüphaneciyim arkadaşlar, o olur mu? meslek olarak yani. hayatımı bununla kazanıyorum. yani mesleki deformasyon diye bir şey var; bir kütüphaneci, bir yazarak kitap kazanmak ister misin? sözlüğünde tabi ki "hadi kütüphane kuralım" diyecekti. bence çok da büyük bi' mesele değil. ama büyük mesele ne biliyor musunuz; bir sözlüğün, kısacık zaman içinde, hiçbir reklam yapmadan bir sürü insanın hayatına girmesi, bir çok güzel proje ve fikirle onlarca çocuğun kalbine dokunması, yukarıdaki gibi bir sloganla kendini tanıtmayı tercih etmiş olması. ve başındaki adamın, aylar boyunca emek verdiği sözlüğünün ismi için mücadele verir, sıkıntı yaşarken, kendisine bu fikirle gelen yazarını, dört elle karşılayacak biri olması...

yoldaş yukarıda sürecin nasıl işleyeceğini detaylarıyla aktarmış. şunu eklemek istiyorum naçizane, bu fikri planladığımız gibi hayata geçirdiğimizde, sözlüğümüzün kolektif ruhu sayesinde kurulan kütüphanemize hep birlikte gururla bakıyor olacağız.

herkesin kendini çok özel bir insan zannetmesi. şöyle bir yirmilerinin ortasına gelince yavaş yavaş anlıyolar öyle önemli bi insan olmadıklarını. sonrası depresyon mutsuzluk.
halbuki başta çocukken sen çok özelsin çok zekisin denilerek büyütülmese, hayatta her istediğini elde edemeyeceği öğretilse çok daha başarılı ve mutlu olabilir insanlar. sadece çok çalışarak, emek vererek ve iyi bir insan olarak hem başarılı hem mutlu olunabilceği öğretilse keşke.
özel insanlar çok az onlardan biri olmanız çok düşük bir ihtimal kendinize çok yüklenmeyin elinizden gelenin en iyisini yapın sadece.

hermann hesse tarafından yazılıp 1919'da yayımlanan eser.

çoğu insan bilmediği bir yoldan gitmek istemez çünkü üzerinde yürüyerek eskittiği ve dolayısıyla her karışını ezbere bildiği yol güven verir ona. izlediğimiz bir filmi tekrar izlememiz, gittiğimiz mekanlara tekrar tekrar gitmemiz bundandır. geçmiş, güven verir.

aynı şekilde, insan başkasını arar durur, bir başkasının peşinden gitmek kolay gözükür çünkü. yol bellidir. peki ya hiç bilmediğimiz bir yol ve hiç bilmediğimiz bir kişiyi arıyorsak? ya kendimizi bulmaya dair içimizde bir yolculuğa çıkıyorsak?

hesse, bu zorlu yolculuğu demian kitabıyla gözler önüne seriyor, demian: emil sinclair'in gençliğinin hikayesi... eğer bir kere arayış içine girmişseniz, bir şeylerin farkındasınızdır fakat anlamını bulmakta zorluk çekersiniz. yolu zorlaştıran ve kimi zaman çekilmez kılan da budur zaten. hiç bilmediğiniz bir yol ve o yolun üzerindeki anlam arayışınızdır. fakat bilinmezliklerle dolu hayatta anlam arayışı fazla zorlu ve sancılı olabiliyor. umarım yeteri kadar gücü kendimizde hissettiğimizde incinmeden bu yola çıkıp adım atabiliriz.

--- alıntı ---
ama biliyorum ki, insanın kendini kendisine götüren yolu izlemesi kadar dünyada nefret ettiği başka bir şey daha yoktur.

bizde düşünenler yok değil aslında. birinci daireyi alan ikinciyi, ikinciyi alan üçüncüyü düşünür. biraz parayı bulan, birazını daha hatta sonrasında çok daha birazını düşünür. müdür olan genel müdürlüğü, rezil olan en rezilliği düşünür efendim. bunların tamamı yaşamın güncel filozoflarıdır. hayatı sorgulayanlar, iyiliği düşünenler ise salaktırlar.

harbiden öyle yahu. kimler geldi kimler geçti. biz burada iyisiyle kötüsüyle ne numuneler tanıdık. bütün o iyi insanlar güzel portakallarına binip gittiler.
yemin ederim ben gitmeyeceğim. herkes gitsin ben kalacağım. yeni gelen bıcırıklara burada biz kimleri tanıdık diye anlatacağım.

lucifer bir gün gidecek. rahmetli ne sapıktı ulan diyeceğim.
sevişme konusu olacak durumumuz yoktu diye bir deyyus vardı diyeceğim her tanımında sevişirdi diyeceğim.

dünyada tüm zamanlarda devlet kuran askeri deha olarak ilk beşe yazarım. ilki atatürk(kesinlikle duygusal değilim), iskender, cengizhan, timur, beşinci için bir çok lider olabilir. bilemem.

karışında pelinsugillerden biri varsa ayvayı yemiş olan garsondur,geçmiş olsun..

edit:pelinlerle bir sorunum yok,pelinsugiller derken zihniyet olarak bir tanım yapmak istemiştim.kırdığım insanlar varsa affola.