hem mutluyum bu gece hem de özlemim artık dayanılmaz bir hal aldı. bu başlıkta da özlemlerimi anlatmak istiyorum.

asla gelmeyecek birini çok özlemek. eğer bu kişi kaybettiğiniz biriyse o acı asla bitmez. sadece alışırsınız. yıllar oldu sevdiğim insanları kaybedeli. bazen seslerini duyamıyor gibi oluyorum. içime bir korku düşüyor. ah diyorum o gülen gözler o kahkahalar ne de özlendi. size kızışlarını bize özlersiniz. o kadar çok özlersiniz ki tek yapabildiğinizin ağlamak olduğunu fark ettiğiniz an özleminiz daha da artar.

gelmeyecek birini özlerken bir de yaşayan ve gelmeyecek birini çok özlemek vardır. onun zorluğu ayrıdır. hani cemal süreya demiş ya "aynı şehirde sen varsın, ben varım, biz yokuz" aynı öyle işte. aynı gökyüzünün altında, aynı aya bakarsınız ama birbirinize bakamazsınız. dünya küçük bazen sizi bir araya da getirebilir. çok özlemişsinizdir ama o an başınızı çevirip gidersiniz. sizi buna zorlayan hayat utansın.

şimdi de benim şuanki en büyük özlemimden bahsedelim. o kadar özledim ki sözlük. yazsam yetmez buraya. anlatamam da. hani mahkûmlar o güneşi görecekleri günü beklerler ya hep, aynı öyle işte. o gün de ben tekrar güneşi göreceğim. onsuz her gün gördüğüm bu güneşin de bir anlamı kalmadı ki. işte böyledir bazı özlemler. hasretiniz çoktur. kavuşacağınız günü dört gözle beklersiniz ya içinizdeki özlem de o kadar büyür. gülüşünü, bakışını, sarılışını her şeyi geçtim yanınızda hissettiğiniz varlığını bile özlersiniz. hep içinizde olan birisinin fiziksel olarak da yanınızda olması yüreğinize barış güvercinleri bırakır.

model demiş ya "özlemek bu dokunmakla geçmiyor" bir de bu var. dokunmaya kıyamazsınız, dokunsanız doyamazsınız. birini çok özlemek nasıldır bilir misiniz? yağmurdan sonra gökkuşağını görürsünüz ve çok yakında olduğunu düşünüp koşa koşa onu bulmaya çalışırsınız ya içinizdeki o özlem onu bulamadığınız kadar çoğalır. öyle bir şey işte. umarım anlatabilmişimdir bir nebze. son olarak bir söz daha paylaşmak istiyorum*. "dokunamadığın birini özlüyorsan, özlediğin kalbine dokunmuştur çoktan."*

çok sevdamızdandır çok özlememiz. dokunamadığım birisini her özlediğimde, içimde oluşan o duygu bu cümle ile ne güzel anlatılmış. kalbime dokunmuş sevdiğim ondan.

son olarak buraya kadar okuyan sevgili yazar biliyorum çok uzun yazdım ama ancak dökebildim içimi. okuduğun için teşekkür ederim ve çok özlediğin o kişiye en kısa zamanda kavuşursun umarım*.

“az ötemde dur” dediğim insandır.
üzülüyorum böyle tipleri görünce.
hayat bize de her gün bayram değil.
elbette inişler ve çıkışlarla dolu.
fakat dipte olmayı alışkanlık edinmiş olan insanlar, beni her daim ürkütüyor. bundan haz duyuyorlar, sanırım. ilgi açlığı mıdır, dikkat çekme çabası mıdır…..
“karadeniz’de gemilerin mi battı” diye sorsak, “ahhh keşke armatör olsaydım, benim laz ziyadan ne eksiğim var” diye ağlarlar.
yani mutsuz olmaya yemin etmiş insan, sudan sebepler bulur. hatta ben sudan’a hiç gitmedim ki diye bile ağlayabilebilir…

kulaklığı takıp tek başıma cebeciden kızılaya yürümeyi, kurtuluş parkında bir bankta oturup etrafı izlemeyi, hamamönünde çay içmeyi ve her şeyden çok orada yaşamış olduğum dostlukları özlediğim şehir.

en uzun süre uyanık kalma rekoru 11 gündür.

kıskançlığın da bir sınırı var dediğim kanlı olay.

sen git 21. yüzyılda yaşa, sonra da gel sırf mesaj attı diye bir insanın hayatını söndür... haber sitesindeki yorumlar da cabası sanırım.

o zaman sınır 4.aman hatunlar 4'ü geçmeyin bari.

en sevdiğim eylem ve bulaşıcıdır da. fotoğrafları görünce bile gülümsedim.

huzur, sakinlik, seviye.

gemisini asla terk etmeyen kaptan.
yolun yolumuz*.

çok tatlı bir insandır. kıyamam.

annelik konusunda saygımı kazanmış ve beni derinden etkilemiş olan deniz canlısı.

yumurtalarını titizlikle içine girdiği oyuğun tavanına asar, onları temizlemek ve oksijensiz bırakmamak için beslenmeden sürekli su pompalar. açlıktan bitkin düşüp kendi kollarını yer fakat yumurtalarını asla terketmez. böylelikle yuvasında can verir.

yumurtadan çıkacak yavrularına son bir kıyağı vardır. anne ahtapotun cansız bedeni yeni doğan yavrularına hayata tutunacakları kadar gıda sağlar.

yavrularının büyümesini göremeyecektir.
saygılar anne ahtapot..



(bkz: anneliğin kutsallaştırılması)

20 yaşında altıma ancak bir 96 model kartal çekebildim. bu nedenle bu listede yer alamayacağım sanırım. 96 model. çukura girdiğimde torpidosu falan açılıyor.

her burcun hali ahvali.
burçlara inananlara gelsin.

barış manço’nun beni en çok ürküten parçasıydı.

louis wain* normal kedi çizimlerinden şizofren olduğu süreçte çizdiklerine kadar olan kedi resimleri.

harekete geç.(reklam slagonı gibi oldu)

"sezyum atomu yaklaşık 9 milyar kere titreşim yapar ki bu kadar titreşimi yaptığı zaman bir saniye geçmiş sayılır."*

zaman ölçü birimi diyebileceğimiz atom.

savaşı zenginler çıkarır yoksullar ölür.

jean-paul sartre

45 yaşımla dahil olduğum başlık.
genetik+ yaşama keyifli bakış + kendine pozitif bakış
üçü bir aradasına sahip olunca ola gelen durum.
tüm ailem benim gibi.*
bolca çalışıp, bolca konuşup, bolca mutlu oluyoruz.
sonuç güzel kalıyoruz.
midemiz ağrınca, romatizma tutunca, alerji yorunca ilaç kullanıyoruz.
sonra hepsi bir süreliğine geçiyor.
geçmeden dünyadan geçiyoruz dünyadan gülümseyerek .

biri arkadaşlarının güvenliği uğruna can verirken diğeri kendisinin bile olmayan bir ziynet eşyası uğruna ömrünü heba etttiği yetmezmiş gibi öldü bi de...
hadsiz!

gollum da adamdır ama dobby’nin olmadığı yerde...