assemblage theory

deleuze ve guattari'nin kapitalizm ve şizofreni isimli iki kitaplık serisinin "bin yaylalar" kitabındaki özellikle rhizom* gibi olgularla alakalı birtakım görüşlerinden hareketle manuel delanda tarafından geliştirilmiş post yapısalcı kuramdır. rhizom kavramı deleuze ve guattari tarafından kabaca, bir ağaç kökü gibi dallanıp budaklanan, merkezsiz, herhangi bir hiyerarşi içermeyen, karmaşık bir ilişkiselliğe sahip yapıları anlatmak için kullanılır. düşünce sistemleri, toplum yapısı, kimlik gibi sosyal fenomenleri açıklamak için kullanılan post modern daha doğrusu post yapısalcı bir kavramdır. delanda; deleuze ve guattari'nin merkezsiz, hiyerarşi içermeyen, güç ve iktidar ilişkilerinin sistematik bir şekilde temerküz etmediği yapıları açıklamak için kullandığı bu kavramdan hareketle, toplum içerisinde çeşitli faillikler neticesinde oluşan ve kendisi de bir failliğe sahip olan çeşitli düzenleme biçimlerinin, düzeneklerin yani assemblage'larin bulunduğunu söyler. bu assemblage'ların bazı özellikleri vardır. kendisi hem insani hem de insani olmayan aktörlerin etkileşimleri neticesinde ortaya çıkar. hem materyal hem de sembolik düzeyde işlerlik kazanabilir. bu assemblage'ları oluşturan materyal ve sembolik parçalar hem ait oldukları assemblage'ları hem de başka assemblage'ları belirli bağlamalarda görece sabit hale getirebilirler. bu duruma territeriolization yani bölgeselleştirme denir. ayrıca mezkûr materyal ve sembolik bileşenler assemblage'ları alışkın olunan belirli bağlamlardan koparıp yabancılastırabilirler. buna da deterritorialization yani bölgesizlestirme adı verilir. söz konusu bileşenler ve assemblage'lar arasındaki bu hiyerarşi ve merkez içermeyen asimetrik, heterojen ilişkiler farklı düzenlemelerin ortaya çıkmasına ve sosyal dinamiğe sebebiyet verirler.

(bkz: aktör ağ teorisi)
(bkz: pratik teorisi)