atanamamak

bundan 20 yıl öncesine kadar, üniversite bölümlerinin kontenjan sayıları devlet istatistik enstitüsü ve devlet planlama teşkilatı tarafından yordanarak belirlenirdi. dolayısıyla bölümlerin mezun sayıları ile ülkenin ihtiyacı olan yetişmiş işgücü sayıları arasında uçurumlar olmazdı. gençler, üniversiten mezun olur olmaz hiç beklemeden iş-güç sahibi olur, çalışmaya başlarlardı. üniversiteye gitmeyen düz lise mezunları uzmanlık gerektirmeyen beyaz yakalı işlerde istihdam edilirken, meslek lisesi mezunları da ustalığa evrilirdi. herkes üniversite mezunu olsun diye açılan onlarca kof üniversite ile hem lisans eğitimin içi boşaldı hem de çok fazla sayıda mezun verildi. mesela küçük bir şehrin üniversitesinin sanat tarihi bölümünün kontenjanı 250 kişiydi. en az 20 üniversite vardır aynı bölüm. her yıl ortalama 2000, beş yılda 10 bin sanat tarihi mezunu bu ülkede ne iş yapar nerede çalışır?
sonuç olarak; atanmayı beklemek ve sürekli bunun için çalışmak anlamsız bir çabadır. denersiniz tabii ama mutlaka farklı planlarınız da olmalı. sadece atanmaya odaklanırsanız, evde kalıp ders çalışmak yaşam biçiminiz haline gelebilir, aradan yıllar geçer, farkına varmazsınız.

insanı en fazla beklemek yorar atanamayacağını bilsen bu denli yıpranmaz yeni bir rota çizersin
o umutla birlikte hayatın elden gitmesi
allah tez zamanda hayırla sonuçlandırsın

hassas kalpli insanlar için intihar sebebi bile olabiliyor.

kahrolsun bâzı şeyler.

kasiyerlerin ortak noktasıdır.

"kazanamamanın" avuntusu kelime.

dünyanın sonu degildir. her zaman bir yol vardır.

bim kasiyerlerinin ortak noktasıdır.

hakedilenin verilmesidir.
adama sorarlar "la at sen bu okuduğun bölümü yazarken acaba hic kadro açığı sayısına baktın mı?" diye.
ne güzel iş a....m.
gideyim okuyayım ben kadro açığı yok ama nasıl olsa 3 duyar kasarım falan sonra devlete sırtımı dayayıp maaş alırım.

ailenin yakınlarının seni her gördüğünde yaa inşallah atanırsın demesi. atananların bir atanam bir atanmayan pişman demesi. herhangi bir atama haberinde ay yoksa sen atanamadın mı alım da fazlaydı falan denmesi. herkesin seni güyaaaaaaaaaaaaaaa anlıyor gözüküp bir halt anlamaması. bak yemin ederim sinirden beni kudurtuyorlar her gece ağlıyorum bu aptallar yüzünden. istediğini alamamak almak için bir ihtimal dahi yaratamamak bir şeylerde gücünün olmaması ailenden 50 lira isterken bile utanmak o evde fazlalıkmışsın gibi hissetmek. bunu nerden bilecekler ki atanamamak bu ya iliklerine kadar işsizlikten gidip çok uzaktaki kafelere tekstil fabrikasına vs başvurmak. atanamamak bu tarz şeyler işte.

bir sürü şey yapmış başarmış biri olarak hiç bir şeyi becerememiş gibi hissetmenize yol açar en kısa zamanda en güzel yerlerde olmak umuduyla

yeri geldiğinde yerden yere vurulan eğitim fakültesi mezunu bazı insanların intihar nedeni.

1 ogretmen klasigi. evet.