avrupa toplumunda ölümlerin sukunetle karşılanması

filmler ve diziler dahil gerçek hayatta da bir çok kez denk geldiğim durum. inanılmaz metanetli bir duruş sergiliyorlar.

hani gözyaşlarını içlerine mi akıtıyorlar, yoksa kimse yokken mi üzülüyorlar bilemiyorum.

ama gencinden yaşlısına bir sessizlik bir sukünet hakim.

birde olayı bizim açımızdan ele alalım: hastanede çalışmış biri olarak çok fazla sinir krizi geçiren insan gördüm. ortalığı yıkıp devirenler gördüm.

neden peki? ölüm de doğal bir şey değil mi? en nihayetinde yaşayan herkes bir gün gelip ölüyor.

ne ağıt ne saç baş yolma. vakurlu bir yas süreci. bizim de bu delilikleri bırakıp feyz almamız lazım.

kesinlikle türkiye'de olması gereken. adamların cenazeleri bile çok asil herkes siyah giyinip en fazla sessizce ağlıyor hüngür hüngür ağlamak saygısızlık kabul ediliyor.

burada ise bir bakıyorsun tuhaf tuhaf hareketler insanın kulagini sağır eden sesler... bir de bu kadar gürültü içinde o kadar insana lahmacun ayran helva falan dağıtacaksin artık nasıl bı mantiksa.