ayağın taşa değmesin

kıymetli bir anadolu ifadesidir.

uydurma bir laf. sekiz on yıl önce duydum ilk kez. saçmasapan bir temenni.

ayağına taş değmesin aslanım diye genelde mahallenin işe yaramaz tipleri çok anlamlı bir şey yazıyormuş gibi paylaşırlar. sanki ülke kurtarmış gibi. bir de ad günün kutlu olsun versiyonu var. bakın ben öyle farklıyım ki doğum günün demiyorum da ad günün diyorum.

sevdiğim insanların yüzüne söyleyemesem bile hep arkasından hayırlı şeyler bulmaları için dua ettiğimden ötürü bu tabiri de çok severim.
bana kötü bir şey yapmış olsa bile sevmekten vazgeçemediğim insanlar için bile "olsun, o yaşattığını yaşamasın da üzülmesin" diyen biri olduğum için sevdiğim insanların ayağına taş değsin bile istemiyorum.

at mıyım lan ben ayağıma taş değecek. sinir oluyorum bu tip laf olsun torba dolsun laflara.
ankara'yı bilenler anlayacaktır. bir ara adım başı "gecen iyi olsun" lafı turemisti. ona da ayrı bir sinir oluyordum. bir de kendine iyi davran var. ne çok şeye sinir oluyormuşum be. benim acilen dağa yerleşme lazım. insan insanın kurdu ya. o zaman ben gidiyorum bir şey diyonuz mu?

ayağına taş değmesin değil miydi o?..

(bkz: ayağına taş gözüne yaş değmesin)

nesimi'nin "şifa istemem balından" adlı şiirinde de geçen temenni.

esasında çok naif bir temennidir, ne kadar değer verdiğini, senin aklına gelmeyecek bir şey ile anlatır.

ama tabii ki şarkıda bu temenninin karşılığında bir beklentimiz de var:

"taşa değmesin ayağın,
lale sümbül koksun bağın,
istemem metheylediğin
yeter arkamdan atmasın"

biz de yeni at alan arkadaşlara denir. bizim yörede ise "ayağına değecek taş kafana değsin" diye bir beddua var ama bunu konumuzla bir ilgisi yok sanırım.sadece başlığı görünce geldi aklıma.